Gelukkig Nieuwjaar iedereen!! Onze dreumes van 19mnd is sinds oudjaar bang 's nachts. Tenminste, dat denken we. Hij is normaal een heel goede slaper, slaapt van 19u tot 9u en hooguit een keer per maand dat we hem even horen 's nachts. Alleen rond de 4mnd heeft hij 's nachts wat gespookt. Met oudjaar is hier veel en hard vuurwerk afgestoken. Hij stond huilend in zijn bedje om 00.15. Ik heb hem naar beneden gehaald en hij keek gefascineerd naar het vuurwerk. Daarna nog wat melk gedronken en toen heeft hij de rest van de nacht geslapen. Nieuwjaarsdag wilde hij geen middagslaap doen. Steeds huilen, jengelen en roepen. Goed, hij denkt wel vaker dat hij zonder middagslaap kan dus we zijn gewoon op familiebezoek gegaan zoals gepland. Op de terugweg in de auto sliep hij direct. 's Nachts is hij wel een keer of 5 wakker geweest. Dan huilde hij angstig, keek met bange oogjes en stribbelde tegen als we hem weer in bed legden. Gi middag heeft hij weer maar een half uur geslapen. Afgelopen nacht was hij bij mijn schoonvader omdat mijn vriend zijn verjaardagsfeest hield. Blijkt hij vannacht nauwelijks te hebben geslapen. Weer angstig huilen, en roepen. Uiteindelijk heeft schoonpa het grote licht aangedaan, de deur opengezet zodat mijn zoon hem kon zien, en zo heeft hij een uurtje of 2 geslapen. Uiteraard was hij in de auto op weg naar huis weer vertrokken naar dromenland. Zou dit toch nog met oudjaar te maken hebben? En hoe kan ik mijn zoontje hiermee helpen? Dit heeft hij nog nooit gehad
Arm mannetje.....en mama natuurlijk. Het lijkt er wel op dat hij bang is. Heb je al het andere al uitgesloten, bijvoorbeeld oortjes? Mss kun je rescue remedy proberen of samen in slaap vallen op jullie bed en overleggen?
Kun je het ledikantje tijdelijk bij jullie op de kamer zetten? Dan kan hij in zijn eigen bed slapen, maar met papa en mama dichtbij en zo weer wat vertrouwen krijgen
In slaap vallen lukt wel 's avonds, maar hij wordt steeds wakker. Ledikant bij ons zetten kan wel, maar zou het dan geen gewoonte worden? Hij heeft nog nooit bij ons geslapen, alleen in de kraamweek, daarna altijd op zijn eigen kamer. Hij is wel flink verkouden, maar dat is hij al maanden. Hoort bij zijn leeftijd denk ik. Tandjes zijn niet onderweg. Overdag vandaag is hij jengelig en hangerig, voortdurend ontevreden, duidelijk moe.
Die verkoudheid kan ook wijzen op een oorontsteking. Dat jengelen kan ook daardoor komen icm slaapgebrek. Het wordt ook weer kouder. Heb je al uitgesloten dat hij het niet te koud heeft en daardoor wakker wordt? Ik zou dat soort dingen ook uitsluiten. En dat wennen zal wel meevallen hoor. Hij wil ook graag een 'grote jongen' zijn en die slapen op hun eigen kamer
Hij heeft geen verhoging en pakt niet naar de oren. Ik heb hem wel neusspray gegeven voor de verkoudheid. Temp in zijn kamer is 17-19gr, bij mijn schoonvader ook rond de 19. Hij slaapt in een winterslaapzak zonder mouwen, met badstof pyamajasje en katoenen broek. Ik heb zijn nachtlampje wat dichterbij zijn bed gezet nu.
Finley heeft ook eens oorontsteking gehad, een dubbele zelfs en hij greep nevernooitniet naar zijn oortjes! Ik zou dat toch even laten uitsluiten. Verkoudheid kan prima doorslaan naar de oren en dan doet liggen erg veel pijn. Hij heeft alle kiesjes ook al? Want ook dat kan zorgen voor zeer slecht slapen. Tenslotte zou het ook weer een fase van verlatingsangst kunnen zijn. Dat heeft Finley rond die leeftijd ook gehad. Die werd toen telkens 's nachts erg vaak wakker. Slopend! Wij zijn toen op een matrasje naast zijn bed gaan liggen.
Hoelang hebben jullie naast hem gelegen? Wilde Finley uiteindelijk wel weer zelf slapen? Lijkt mij dat ze dan niet meer zonder papa of mama willen slapen.
Hooguit een dikke week naast hem gelegen en hij is zonder problemen weer alleen gaan slapen daarna. Wij hebben bewust de kinderen altijd in hun eigen bed laten slapen en nooit bij ons in bed genomen. Maar dus bij hun gaan liggen. Resultaat is dat ze nu altijd het liefst in hun eigen bed liggen. Ook als ze slecht gedroomd hebben of niet lekker zijn.
Als het inderdaad door het vuurwerk komt gaat het denk ik vanzelf over na een paar weken. Hou vast aan zijn normale ritme en ga het niet dramatiseren als hij wakker wordt. Ernaast gaan liggen op een matrasje kan ook een tijdelijke oplossing zijn, dan ben je er gauw bij en krijgt hij weer vertrouwen, maar persoonlijk zou dat echt mijn laatste redmiddel zijn. Overdag een flinke wandeling zodat hij in de buggy een tukje kan doen Is misschien ook een idee.
Vannacht was het weer ieder uur prijs. Omdat hij ook veel hoest en wat verhoging leek te hebben heb ik hem wat pcm gegeven, en daarmee sliep hij een paar uur. Vanmiddag moest ik hem bij de gastouder ophalen ivm aanhoudend hard huilen. Vlg haar huilde hij al 2 uur nonstop. Ze dacht aan longontsteking, omdat haar zoontje hetzelfde had en wel longontsteking bleek te hebben. Daarom toch maar de ha gebeld voor de zekerheid, omdat, als hij echt pijn had, dat waarsch al een paar dagen heeft. Hij pakte nu wel naar zijn oortjes. Thuis werd hij alweer wat levendiger, dus die longontsteking leek me onwaarschijnlijk, en bij de huisarts en de rest vd avond was hij weer vrolijk en actief. Linkeroor is schoon, rechteroor zit verstopt dus dat kon ze niet beoordelen. Longen waren schoon, maar hij heeft wel een lichte keelontsteking met verhoging. Het lijkt erop dat hij toch ziek was, en dat de angst niet op de voorgrond stond. Ik hoop dat hij nu, gewapend met pcm, hoestdrank en neusspray, meer rust krijgt vannacht.