Hoe doen jullie het met een huilbaby?

Dat lijkt me erg zwaar
Heb je al aan een osteopaat gedacht? Een huilbaby huilt nooit om niks. Bepaalde momenten van de dag dat het het ergst is?
De nachten klinken wel normaal. De eerste 8 weken dronk mijn zoontje ook dag en nacht elke 2 à 3 uur.

 

Wat is er precies besproken met de KA? Op welke basis is de conclusie getrokken dat jouw kindje "gewoon" een huilbaby is?

 

Reflux, koemelkallergie en vastzittende werveltjes uitsluiten.
Verder lekker veel bij je dragen. Laten huilen zeker niet doen!!! Pak een draagdoek erbij, dan heb je je handen nog een beetje vrij en iets meer bewegingsvrijheid.
Verder klinkt het qua slapen heel normaal. Een slaapcyclus van een baby is 45 minuten en ze moeten leren om meerdere cyclussen aan elkaar te koppelen, dat kan soms wel even duren.
Verder lekker op verzoek blijven voeden.
Ook toegeven aan clusteren. Meestal willen ze dat in de avond, je kunt dan het idee krijgen dat je te weinig voeding hebt, maar ze willen dan gewoon mama ipv voeding. Ook gebruiken ze clusteren om de productie te verhogen of op peil te houden.

 

Sterkte iig! Ik hoop dat het snel verbetert!

 

Lukt het ook niet om haar aan te leggen? Wordt ze dan niet rustig?

Ik snap ook niet hoe de kinderarts beslist heeft dat ze niets mankeert zonder iets uit te proberen. KMA zie je niet met het blote oog. Reflux ook niet. Wat heeft hij of zij dan precies uitgesloten?

 

Je geeft borstvoeding, is lactatiedeskundige al op bezoek geweest? Toeschietreflex, je eigen voeding of drinktechniek wil soms net nog een klein rotdingetje zijn.

Hier niet echt een huilbaby alleen een veel huilende baby (dag 2 t/m week 6 extreem 15-16 uur gemiddeld, 21 uur als uitschieter). Hier kwam het gehuil vanwege een combinatie: veeeeels te veel drinken (verborgen reflux, dus voeding op verzoek kan je dan vergeten (was niet uitgelegd, bleef wel onder de liter die hadden we wel goed)), verborgen reflux, darmkrampjes en verkeerde voeding (al ging t gegil ook af toen ik nog wel bv gaf).

Toen overgestapt naar frisolac (normaal) toen kon ze ineens weer lachen, langzaam aan flesjes teruggebouwd (was ze t niet helemaal mee eens), na paar weken later infacol erbij en ook 1 schepje jhbpm toegevoegd voor de resterende ellende en totaal ander kind.

Om t een beetje beheersbaar te houden een draagdoek aangeschaft (al vonden mijn bekken dat echt niet grappig, dus minimaal ingezet voor als t echt niet ging), ploegendiensten draaien met zn twee, kind mee met mij op bed in de nacht (voedingskussen met verschoonmathoesje er op en haar daar bovenop), partner in de andere kamer. Ik had graag in t bos met dr gaan wandelen maar ze is van december dus dat werd wel erg koud, maar nu zou boslucht jou en de kleine best goed kunnen doen je slaapt er heerlijk op (stonden paar weken geleden op een bosrijke camping, ze sliep als beton).

1 weekendje uit logeren gegeven aan mn broer en schoonzus, wilden dolgraag helpen waren wel wat gewend en konden echt wel tegen een weekendje weinig slaap en veel gehuil.

Edit: kijk even op t blog van @Averlhach linkje staat in haar handtekening. Bij ons kwam de ellende voornamelijk uit die reflux weg en wij kregen ook 'niks bijzonders' te horen bij cb en artsen. Maar als je kind gaat hikken en herkauwen een tijdje na een voeding dan heb je wel wat kenmerken die je met verborgen reflux in verband kan brengen. Verborgen reflux wordt vaak over t hoofd gezien maar is flink rot voor de kleine (kan behoorlijk pijnlijk worden) en de ouders (veel gehuil).

 

Sommige ka zeggen te gemakkelijk dat er niets zou zijn.

Je geeft bv, dus inderdaad een lactatiekundige.
Daarnaast kan je al de leefregels opvolgen. In mijn handtekening staat een link naar mijn weblog. Hier staan de leefregels in. Een aantal zijn gericht op fv, die kan je negeren. Behalve dat het beter is om vaker kleine beetjes te laten drinken dan in 1x heel veel. Dus liever om de 2/3 uur dan om de 4 uur. Daarnaast is bv veel lichter verteerbaar, dus fijner dan fv ook bij reflux. (Laat je dus niet om die reden overhalen)
Let daarbij ook op prikkels. Sommige kindjes zijn daar gevoelig voor.

Een osteopaat kan soms veel goeds doen.

Daarnaast kan je eens een huilbaby dagboek bij houden. Soms kan je heel makkelijk een patroon daardoor zien, die je anders niet ziet. En je zou eens het huilen kunnen filmen, zeker als jij denkt dat er wel meer aan de hand zou kunnen zijn.

Geef elke wijziging voldoende tijd, namelijk 2 weken.

Daarna zou je nog kea kunnen uitsluiten door zelf volledig koemelkvrij te gaan eten. De kans hierop is met bv wel kleiner, maar nog steeds aanwezig. De andere opties zijn eenvoudiger en minder ingrijpend, dus daarom adviseer ik je eerst de andere dingen te doen.

In mijn ogen huilt een baby altijd met een reden. En dat kan dus ongemak zijn, graag dicht bij jou willen zijn of pijn hebben. Een baby kan niet denken "laat ik mama maar eens pesten door te huilen".
Hier hielp een draagdoek wel redelijk, maar mijn oudste had kiss, kea en reflux. Een osteopaat, medicatie en dieetvoeding waren de oplossing. Bij de jongste was het eerst reflux en later bleek ook kea te spelen.

 

Grotendeels herkenbaar verhaal.
Zowel mijn zoontje als dochtertje huilbaby. En ook bij huil baby poli geweest en kinderarts onderzocht.
Bij mijn zoontje (bijna 4) waren wel veel kenmerken van reflux te zien. Maar uiteindelijk niets gedaan dmv medicijnen of iets dergelijks.
Bij mijn dochtertje (ruim 3 maand) is door hun niks gevonden.
Ben met beide bij de osteopaat geweest. Aanrader!!
Niet dat alles opgelost is, maar wel degelijk verschil.
Bij mijn zoontje liepen mijn man en ik s nachts buiten met de kinderwagen, om hem maar te laten slapen.
Hij heeft ook nog kinder fysio gehad.
Reflux regels naleven.
Echt van alles probeerden we.
Hoe het goed gekomen is, ik weet het niet, maar ik denk ook dat ze op een bepaald punt eroverheen groeien ofzo.
Heb nu bij mijn dochtertje wel wat dingen anders aan gepakt.
Ik heb haar vrij snel wel in bed laten huilen (maar wel om de zoveel tijd er naar toe). Ze slaapt nu altijd in haar eigen bed. Soms met wat gemopper, soms een paar keer speen erin. Maar ze weet dat dát haar slaapplek is.
Overdag korte slaapjes wel, maar s nachts gaat super.
Overigens, ze slaapt in een puckababy.
Verder heb ik gemerkt dat zowel bij mijn zoontje, maar vooral nu bij mijn dochtertje, ze nog harder/meer gaan huilen als ze oververmoeid zijn. Dan denk je, ga slapen als je zo moe bent, maar dat gaat dan gewoon niet.
Het lastigste is, om die cirkel te doorbreken.

Ik ben nu blij dat ik het in bed slapen vroeg heb "aangepakt". Misschien een puckababy proberen? En, alleen als je wilt, gecontroleerd laten huilen?
Verder zou ik een osteopaat bezoeken als ik jou was.
En houd je vast aan het idee dat het er over een half jaar een stuk rooskleuriger uit zal zien.

Heb dus ervaring met 2 huil baby's. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.
er is geen gouden regel. Elk kind is anders. Maar soms is ervaringen horen en delen al fijn
Sterkte, ik weet hoe zwaar het kan zijn..

 

Sterkte joh, zo pittig!
Het is al gezegd maar baby's huilen omdat er iets is.
Wij hebben twee huilbaby's gehad. De jongste huilde soms 18/24 uur.
Reflux, allergie, middenrif en nekwervel dingetje en heftige reactie op de oxytocine van de inleiding.
Wij hebben dus kinderarts, osteopathie en homeopathie gehad en de laatste twee waren meest behulpzaam.
Daarnaast hielp bij ons de draagdoek, rechtop zittend slapen en vooral de acceptatie dat het heel zwaar is en schakel je netwerk in, zoveel als mogelijk is.

 

Hier hetzelfde.
De jongste huilde echt veel..
- Osteopaat geweest, die had nog nooit zo'n kind gezien als hij. Paar keer geweest maar hielp niet.

- kinderarts kon me ook niet helpen
- 2x opgenomen geweest, 1e x op hun advies zodat ik kon slapen en 2e x zelf geëist. Ik wilde weten wat er was met hem.


Uiteindelijk ook bij de fysio terecht gekomen (die kende we van de andere kids) en die schrok hoe het ging met hem.
Gelijk collega erbij gehaald en die had nog nooit zo'n ongelukkige baby gezien.

Conclusie bij hem was
Reflux, koemelk allergie, prikkelverwerk stoornis en sensorische stoornis.

Hij sliep alleen op/bij mij.
Dat was het enige wat ik kon doen voor hem, de veiligheid en geborgenheid geven wat hij nodig had.
We sliepen dag en nacht samen.

De fysio heeft ons onwijs goed geholpen.
Die kwam elke dag doordeweeks om hem te helpen.
Prikkels vermeden we (zo min mogelijk de tv aan als hij wakker was, huis zo leeg mogelijk, zo min mogelijk geluiden enz)

 

Ach arm kind
Alles wel goed gekomen ook?
Mijn zoontje zag er ook heel ongelukkig uit. Altijd een frons, vuisten, donkere kringen en wallen bij de ogen, weinig kleur. Zo sneu.
Inderdaad de prikkels vermijden is heel cruciaal, was hier ook. Dus daar kan de topic schrijfster misschien ook nog wat mee doen.
Als ik nu met de kinderwagen loop, scherm ik ook altijd alles af.
Helaas zijn niet alle prikkels te vermijden.

 

Een huilbaby is niet "gewoon" een huilbaby zonder diagnose!!!

Je geeft bv, drinkt ze goed? Eventueel een lactatiekundige die mee kan kijken en ook haar tongriempje kan beoordelen?

Hier 3 huilbaby's en alle 3 met een reden. De middelste wel in mindere mate en bij haar hielp een osteopaat erg goed. Na 3-4 bezoekjes geen huilbaby meer. Zat een werveltje niet goed.

Mijn oudste had een koemelkallergie. Eenmaal op juiste voeding geen huilbaby meer. Mijn jongste had koemelkallergie en (pijnlijke) (verborgen) reflux. Eenmaal juiste voeding en juiste medicatie een meestal tevreden kind.

Een baby huilt niet voor niks. Ze kunnen niet praten, ze maken het alleen kenbaar met huilen en/of krijsen.

Sterkte!

 

Ik hoop dat je erachter komt waar je kleintje last van heeft. Een baby is sowieso al pittig, laat staan een huilbaby.
Wat voor draagzak heb je? Heb je wel een ergonomische?

 

Oh wat jammer dat hij zo reageert. Een kma bijvoorbeeld kan hij echt niet op het zicht vaststellen, dat gaat enkel door eliminatie in jouw dieet (aangezien je bv geeft). Verder is een lactatiekundige zeker ook nuttig, want aanpassen aan je bv beleid kunnen ook helpen. Hoe vaak drinkt ze bijvoorbeeld? Op deze leeftijd kan dat tien keer of meer zijn.

Ik hoop echt dat je het vindt, maar wat je ook doet, laat je niet door je ka aanpraten dat je dit maar moet accepteren. Er zijn nog zoveel opties voor verbetering.

Anders moet je hier even beter uiteenzetten wanneer je baby precies huilt en wat er mis gaat?

 

Ts in haar eigen kamertje, slaapt ze dan in een wiegje of ledikantje? Schiet me ineens te binnen omdat je aangeeft dat ze wel in de wandelwagen slaapt. Die is meer geborgen (nestje) en doordat t dicht is minder impulsen. Lost niet alles op overigens je loopt wel tegen meer dingen aan, maar kan bijdragen.