Ha medemamas, ik ben benieuwd wanneer jullie enigszins stijgende lijn zagen war betreft moederschap/verzorging baby/alleen slapen/huilen? Hier ging het drie dagen goed (kleintje is vier weekjes) maar nu lijkt het steeds slechter te gaan. Overdag wilt ie amper nog slapen, wàt ik ook doe. Na eerste vermoeidheidsteken een strijd van 3 uur om m te laten slapen (op me buik uiteindelijk). SnChts paar uur. Veel huilen, maar lijkt geen kramp te hebben. Je zou toch denken dat het elke dag ietsje beter werd? Medisch lijkt me niks aan de hand. Hou m wel na elke voeding omhoog en bed staat scheef, dat vermoed ik namelijk wel. Er zijn trouwens wel dagen wAarop ie beter sliep en op die dagen was ie ook stil in zijn slaap. Nu gaat t weer slecht en gelijk ook veel gekreun en gekraak wanneer ik m wil laten slapen in bed.dat verband viel me op. Als ik m naar bed breng en ik leg m neer en hij maakt dat geluid dan weet ik al dat het nietslapen wordt. Verband? Lucht ffekes op hoor! Groetjes een soms hopeloze mama
Euhm.... Ik had dat gevoel na een jaar pas. Het eerste jaar Veel huilen, amper slapen, onrustig. . Dus ik hoop dat jij dat gevoel eerder hebt, maar ik vond dat hele eerste jaar een ramp.
Ik was hetzelfde aan het denken. Na een jaar vond ik het eindelijk leuk en haalbaar. Maar goed, mijn dochter was ook geen typische baby, met reflux en KMA. Bij jou zal het vast sneller goed gaan
Hier werd het na 4 maanden veel beter en ik kan sinds 10 maanden echt voor de volle 100% zeggen dat ik het leuk vind.
Na een maand of 4 ging het echt een stuk beter, na een maand of 5 sliep hij veel meer en huilt hij amper. Heerlijk zo. Wel vind ik het gedeelte dat ik hem veel moet entertainen soms vermoeiend. Maar qua verzorging is het makkelijk. Wel ongeveer iedere 2 uur een fles of fruit/groente/tussendoortje. Maar dat voelt niet meer zo als in het begin.. toen iedere 3 uur een fles, en weinig slapen overdag. Nu lekker veel dutjes en dat eten zit er zo in.
Hier ging het na 3 mnd ongeveer beter. Maar ook omdat we er achter kwamen dat hij reflux heeft. Ook veel kreunen en niet kunnen slapen. Meestal zit er dan nog een boer dwars, met soms nog een plens melk.. Hou hem een tijdje rechtop als hij gedronken heeft en goed laten boeren, misschien helpt dat. Sterkte!
Inderdaad, dat entertainen! Gelukkig vermaakt hij zichzelf ook best goed. Maar kan niet wachten tot ie zelf kan zitten, kruipen etc.
De eerste 5 maanden vond ik ECHT NIET grappig. Ja uiteraard bijzonder en schattig maar alleen maar huilen (ok hij was wel overprikkeld, krampen, obstipatie en reflux maar toch) niet willen slapen, alleen maar in draagdoek, hele nachten rondjes gelopen al berend botje zingend. Nu na 6 maanden vind ik het makkelijker gaan (op de gebroken nachten na) maar dan NOG zitten er dagen bij dat ik denk wattt??? Ik ga er maar vanuit (en van wat ik hoor) dat het hele eerste jaar zo is. Ik ben allang blij dat hij nu gewoon mee kan naar iets zonder te gaan krijsen. Eerst was het of slapen of eten of huilen (krijsen) en niets er tussen. Dat is gelukkig voorbij
Hier was week 5 en 6 huilen-huilen-huilen, en daarna ging het beter (wat betreft huilen, krampjes, slapen, ritme etc). In tegenstelling tot sommige anderen (met bijvoorbeeld huilbaby) vond ik de eerste 8 maanden appeltje-eitje! Maar goed, ik had dan ook een makkelijke baby die na de 6 weken bijna nooit huilde. Op het kinderdagverblijf zeiden ze altijd 'hier kunnen we er wel 10 van hebben!'. Ik weet nog wel dat een vriendin 2 dagen bij mij bleef logeren. Op een gegeven moment vroeg ze "uhhh, huilt ze überhaupt wel eens? babies huilen toch?". Ja, 2 x 2 minuten om in slaap te vallen in 24 uur tijd. Maar als je me vraagt welke periode ik het zwaarste vond? Van 8 mnd totdat mijn dochter liep met 15 mnd. Die periode kon ze zich echt niet zelf vermaken, geen minuut. Wilde de hele dag geëntertaind worden, hele dag aan mijn benen, steeds minder slapen, ik telde echt de minuten af tot ze naar bed kon. Ofwel heel verschillend, per persoon en per baby. Ik zou ook niet willen spreken van een stijgende lijn, dat impliceert een beetje dat de lijn daarna nooit meer naar beneden gaat Laatst nog weer een periode dat dochter uren aan het huilen was 's nachts, toen dacht ik van, oo ja, zo was dat!
Tussen de 3 en 4 maanden. Maar bij mij had dat ook te maken met een postnatale depressie, waarbij het met mij in die periode ook beter begon te gaan.
Hier met 8 maanden, maar nu weer ziek dus we zullen wel weer opnieuw moeten beginnen... eerste jaar blijft echt zo, dan denk je... ah, ik zie een ritme, helemaal blij. Maar zodra je het herkent en het idee dat het lekker loopt gaan ze het omgooien op een of andere manier en moet je er weer opnieuw mee beginnen totdat je een paar dagen weer denkt, dit is wel een lekker ritme met eten en slaapjes. en tadaa.... zodra je dat denkt gooit baby het weer om (door een sprong, tandje, even ziek of wat dan ook)😂
Maar als ik jou was zou ik contact opnemen met het consultatiebureau (heb ik ook regelmatig gedaan!), hun kunnen samen met jou bepalen of je hier inderdaad maar aan moet wennen, of er iets met je kindje is en of je dingen anders aan kan pakken. Sterkte ermee meis!