Ons dochtertje is nu 21 maanden en vanaf dat ze kon lopen (12maanden) loopt ze weg. Opzich best te begrijpen, lekker de weidewereld in. Maar ze kijkt totaal niet meet om waar papa/mama is. Ze loopt zo alleen maar ook met vreemde mensen loopt ze mee. Ze is zo snel dat het mij beangstigd zeker op straat. Rustig spelen met iets duurt maximaal 5 min en moet ze weer weg..in huis voornamelijk overal opklimmen. Maar het meest enge vind ik op andere open tereinen. Iemand tips. Ze is ool nergens bang voor. Ze is zo gericht op alles dat ze ook echt weg gaat hollen als wij achter haar aan komen. Er zijn hier vast meerdere dames met ervaringen en tips.
Tsjaa het klinkt misshien heel zielig... Maar zoon 'tuigje' voor buiten misschien? Altijd nog beter dan dat er wat ergs gebeurt toch... Of anders heel duidelijk 'afspreken' dat als ze niet luistert en blijft weglopen ze in de buggy gaat...
Idd wat Sam 20 ook zegt zo´n tuigje lijkt me de enige mogelijkheid als je zelf fatsoenlijk boodschappen e.d. wilt doen.
Geen ervaring, maar weet dat ik dat vroeger ook deed. Waren heel duidelijke consequenties aan verbonden.
Mijn oudste is ook een ontdekker. Ik nam naar buiten altijd een buggy mee. Als hij wegliep ging hij in de buggy, vond hij niet leuk, maar jammer dan. Zo rond de 2 wilde hij wel een hand geven en op sommige plekken mocht hij dan "loslopen". Dat heeft goed gewerkt.
Ik lees ook mee.. Erg herkenbaar, ik neem ook altijd de buggy mee, maar dat eindigt altijd in een enorme driftbui, want ze wil "los". Wat ik altijd wel doe is van te voren uitleggen dat ze bij papa/mama moet blijven/hand moet vasthouden. Dan gaat het vaak wel even goed
Oh... Dus dat gaan wij ook tegemoet. Dochter loopt nu ook al weg. Vanaf haar eerste stapjes wil ze geen handje (gaat gewoon op de grond zitten dan) en als ik haar los laat stuift ze weg. Op zo'n groot grasveld ofzo mag ze wel, dan is het heel grappig zelfs om zo'n klein onderdeurtje als stipje op het veld te zien terwijl ze heel hard 'mamaaaaaa' roept. Maar als ze met man naar de bakker gaat om broodjes te halen dan is het al wat minder, alle kindjes blijven bij papa of mama staan en dochter piept 'm er tussenuit om alle krentenbollen en suikerbroden uit het schap te trekken En dan heb ik het nog niet eens over een drukke straat nee. Hier dus ook altijd de buggy mee en anders op de arm. Als ze straks wat ouder is dus ook echt uitleggen en consequent zijn.
Ik deed het als klein meisje ook, mijn moeder deed me klompen aan zodat ze het iig gelijk hoorde als ik het weer eens op een lopen zetten haha!
Mijn kleine mannetje loopt al vanaf 11 maanden los, inmiddels zijn we 2 maanden verder en gaat hij ook lopend mee de honden uitlaten... Wat ik van het begin af aan gedaan heb is: - zeggen dat hij mama een hand moet geven - uitleggen waarom (ook al snapt hij het nog niet) - zodra hij loslaat op een plek waar ik het (nog) niet verantwoord vind, zeg ik dat hij mij weer een hand moet geven - doet hij dat niet, pak ik hem op en leg uit waarom - en dit volhouden, iedere keer als hij loslaat weer oppakken (of in de buggy zetten) (dit heeft een paar driftbuien bij hem gekost... ) Ze gaan snel genoeg de link leggen, handje vasthouden = lopen, loslaten is op de arm of in de wagen... Niks is zo erg voor een dreumes als 'vast' te zitten in plaats van lekker te bewegen... En ik moet zeggen, het werkt hier als een trein, nu is mijn kleine nog wat jonger dan die van jullie, maar als er een plek is waar hij wel los mag, dan gaat hij er ook als een speer vandoor, lekker rauzen en spelen en kijkt niet meer op of om, maar op de momenten dat hij mij vast 'moet' houden doet hij het ook wel, meestal zonder gemor...
Best fijn om te lezen dat andere er ook best moeite mee hebben. Ik ben ook heel consequent met weglopen is in de buggy of aan het polsbandje. Alleen nu 9 maanden later heb ik niet het idee dat het beter is geworden. Ze krijst nu de heleboel bij elkaar en ze stort zich gelijk op de grond. Ach zal wel een fase zijn ( alleen wel een lange...fase....)