Waar ik ook zoek, hoe ik mijn vraag op google ook formuleer, ik kan het antwoord op mijn vraag nergens vinden... Mijn zoon is vorige week 1 geworden. Hij krijgt nog borstvoeding. 'S nachts wordt hij nog gemiddeld 2x wakker en slaapt dan vrij makkelijk weer in wanneer hij gevoed wordt, maar wanneer ik dat niet doe raakt hij alleen maar meer en meer overstuur. Nou weet ik dat een dreumes 's nachts echt nog wel wakker mag worden en aangezien wij proberen zoveel mogelijk natuurlijk ouderschap toe te passen, volg ik ook volledig de behoeften van Mees. Je zou in die zin denken: hij heeft blijkbaar nog behoefte aan borstvoeding en anders nog wel aan mama. Maar daar zit gelijk mijn punt: ik wéét gewoon dat dit een gewoonte geworden is van Mees. Aan alles in zijn gedrag merk ik dat. Heeft er iemand tips hoe ik dit op een lieve, zachte manier (zonder huilen) kan ombuigen? Alvast ontzettend bedankt voor t meedenken!
Verlatingsangst speelt op de leeftijd ook, dus eigenlijk logisch dat hij bij je wilt zijn. Hier werkte een cosleeper ledikant goed. Ik vind slaap heel erg belangrijk en wil nabijheid bieden als mijn kind me nodig heeft.
Ik zit er ook al een aantal weken tegenaan te hikken. Ik merk dat zoon sochtends weinig honger heeft dus qua drinken heeft hij het niet nodig. De dr jay gordon methode spreekt me wel aan. Alleen valt zoon niet in slaap als we er bij blijven, dus liefdevol in slaap wiegen of knuffelen werkt hier niet. Hij valt of aan de borst in slaap, of als hij alleen is. De andere optie is zelf snachts niet meer gaan maar m'n man laten gaan. Even knuffelen en weer wegleggen. Alleen zodra m'n man op de kamer komt denkt zoon Feest! Dus wil spelen. En zodra m'n man hem weer in bed legt is het drama. Dit zouden we een paar nachten door moeten zetten. Maar man moet gewoon werken (ik niet) dus zitten er nog een beetje tegenaan te hikken. Elke middag denk ik ik leg hem niet meer aan snachts en elke nacht denk ik als ik hem aanleg weet ik zeker dat we binnen 10 minuten weer verder slapen. Zoon is trouwens 14 maand. De tijd tussen de voedingen wordt wel steeds langer. Momenteel in 1:00 en 5:00 ipv 23:00 3:00 en 6:00. Gelukkig slaapt hij dan wel door tot 8:00
Ik gaf/geef na de bv om middernacht een flesje water mee. Hij werd nog 1 keer snachts wakker en dat ging er toen rustig vanaf. Maar onze zoon slaapt niet alleen. Hij slaapt of bij zijn broer of bij ons. Dat zal ook een grote rol spelen.
Hier was het op een gegeven moment ook een gewoonte dat dochterlief wakker werd in de nacht. Hier dan geen bv maar wel ook een gewoonte geworden terwijl ze geen flesjes meer dronk het was puur mamadorst ofzo. Ik ben hier gewoon in meegegaan, haar tussenin gelegd en mijn man legde haar dan later terug als ze weer sliep. Maar goed hier kwam ze dus ook niet om voeding dus dat is wel anders. Tsja en anders, klinkt niet fijn maar toch eens kijken of laten huilen helpt, misschien is dit een paar nachten het geval maar daarna zal het over zijn. Maar goed dat is puur aan jezelf of je dat wilt of kunt natuurlijk.
Kan hij uit een fles drinken? Dan zou ik je man laten gaan en een fles geven. Maak het niet gezellig, gewoon drinken en weer terug in bed. De fles kun je dan afbouwen door te verdunnen tot je eindigt met water.
@fristi haha ja dat is hier dus precies hetzelfde! @zohra ik zou natuurlijk best weer eens kunnen proberen te kolven! Dan kan ik dat geven en steeds verdunnen. Koemelk geef ik hem niet. Keijgt ie krampjes van. Maar als t dan water is ipv melk, blijft dan niet de gewoonte evengoed in stand? Thanks allemaal!
Wat doet hij dan als hij wakker word? Echt huilen? Heeft hij een speen? Ik ging gewoon niet meer heen. Ze huilde niet echt , het was jammeren en dan viel ze snel daarna in slaap. Ging ik wel heen werd ze klaarwakker en was het drama. Ik gaf geen bv dat niet. Ze moest echt leren verder te slapen. Zelfde doe ik overdag, ze word standaard na 3 kwartier jammerig wakker want ze is nog moe. Dan laat ik haar even en dan slaapt ze heerlijk en word ze vrolijk wakker.
Hier met beide kinderen met 8 maanden gestopt met nachtvoeden. Was er klaar mee. En ik weer dat dat hier werkt als een soort vloeken in de kerk, maar ik was er simpelweg echt klaar mee. Niet doorslapen prima, maar ik had geen zin meer om 24/7 te voeden (bv). Dus mijn man 3 weken de nachten alleen gedaan, water aangeboden (wij deden een beker), en eventueel lopen en troosten. Al hoefde dat zelden. Onze oudste ging toen vrij snel doorslapen, met wel op en af in de nacht wakker (Maar dat heeft ze nog steeds). Onze zoon ging pas doorslapen met 18 maanden, ook op en af. Maar 2-3 x komen voor een voeding dat was over. Een slokje water en ze sliepen weer verder. En dat is vaak nu nog steeds zo, en vind ik prima.
@deedee nee hij huilt dan wel echt. Hij is echt verdrietig dan. Overdag wordt hij inderdaad ook regelmatig wakker na een half uurtje ongeveer, dan jengelt hij even en valt weer in slaap. Hij blijft dan ook gewoon liggen en 's nachts gaat ie meteen staan. @maartt ik zal het eens voorstellen aan mijn vriend! Vind het nog niet eens zo'n gek idee. Het is niet zo dat ik het voeden zat ben, maar wel als het duidelijk onderdeel is van een gewoonte die niet meer nodig is.
Jij vindt het een gewoonte die niet meer nodig is, echter ziet je zoon het anders. Hier altijd aan alle nachtvoedingen toegegeven, tot 17 maanden kwam zoon zeker 3x per nacht, toen ineens nog maar 1x per nacht en met 22 maanden besloot hij door te slapen zonder bv. Ik heb niks hoeven afleren, puur de behoefte van mijn zoon gevolgd en ja het was zwaar maar soms hebben ze het gewoon echt nodig, niet alleen dat slokje melk maar ook de nabijheid van mama.
@sabagirl ook weer waar. Ik twijfel daarom ook steeds zo erg wat ik moet doen... voor nu geef ik er sowieso steeds maar aan toe want dan slapen we tenminste weer binnen tien minuten. Heb er ook over nagedacht om weer te gaan samen slapen en de co sleeper weer neer te zetten. Wie weet dat die nabijheid ook genoeg de mamahonger stilt.
Ik heb net hetzelfde voor pfff 13 maand oud is ze Ik vraag me af of dit geen sprongetje is Ze eet wel al haar eten, om 19u haar Fles melk ( drinkt maar 170ml van de 250) en om middernacht roept ze, en praat in bed van 1u tot 2u30. En om 7u wakker ipv 8u ai ai ai
Gewoonte, gewenning of behoefte. Tis maar hoe je er tegenaan kijkt. Het maakt ook eigenlijk niks uit. Wat wel uitmaakt is hoe jij er mee om wilt gaan. Nachtvoedingen op de leeftijd van je kindje is heel normaal. Juist in deze ontwikkelingsfase gebeurt er heel veel. Troost in de nacht tussen verwerkende dromen in kan dan heel fijn zijn. En zoals iemand hier boven al aangaf, geloof ik er ook in dat ieder kind vanzelf afbouwt als de tijd rijp is. Maar als jij het zat bent, kun je er toch voor kiezen om af te bouwen. Wat past bij jou? En ook.. Hoe? Ik gok dat de coldturkey methode (gelukkig) ook niet in jou straatje past , maar dat kan ook milder. Steeds iets meer afstand creeeren. Zoals kolven/flesje, je man die de voeding geft enz. Met mijn zoon werd het proberen afbouwen alleen maar gedoe. Ik gaf dan kv op verzoek, verdunde de flessen, gaf eens een keer water. Het maakte eigenlijk niks uit. Want toen hij ongeveer 1,5 was stopten de nachtvoedingen vanzelf. Zonder gedoe. Echt nu sta ik er veel relaxter in. En ik hoop dat ik dit keer ook lang mag genieten van de voordelen van borstvoeding (na 5 wekn moeten stoppen ivm operatie). Daar heb ik tijdens het maken van al die nachtflessen wel eens naar gehunkerd. Maak de keuze die bij jou past!
Een gewoonte of een behoefte? Ik lees een paar keer dat hij erg overstuur raakt als je hem niet voedt, dus ik vraag me af hoe je merkt dat het een gewoonte is? Ik heb bij mijn dochters wel pogingen gedaan om te doorbreken toen ze rond de 15 mnd waren, bij de oudste heb ik me toen verdiept in Elizabeth Pantley (lekker slapen zonder huilen), bij jongste heb ik gekeken naar Dr Jay Gordon. Voor mij persoonlijk werkte het allemaal niet , mijn kinderen werden heel, heel boos/verdrietig en gingen heel, heel veel huilen zodanig dat we zo ongeveer nachten niet sliepen. Vanuit oververmoeidheid ben ik toen weer helemaal terug gegaan 'u vraagt, ik draai'. Tegen de tijd dat ze bijna 2 jaar waren veranderde hun nachtelijke gedrag m.b.t. voedingen en toen kreeg ik ook voor het eerst het gevoel: je hebt dit niet meer nodig, je vindt het gewoon wel gezellig/knus. Dronken weinig, lieten vaak los, babbelden en tutten aan de borst, speelden. Omdat ze ook overdag erg vervelend gedrag aan de borst vertoonden (claimend) was ik simpelweg klaar met BV in het geheel. Cold turkey gestopt en dat hebben ze vrij makkelijk geaccepteerd (peanuts vergeleken met drama dat we na eerste verjaardag hadden gehad!). Mijn gevoel zegt me dat ze het zo makkelijk konden opgeven omdat ze er klaar voor waren, wat bij die 15 mnd nog niet het geval was geweest. Bleven beide nog wel een tijdje in de nacht wakker worden (die behoefte ging niet weg!), dus qua doorslapen kwam het effect echt pas later. Vanaf 2,5 jaar ging slapen steeds beter tot ze vanaf 3-4 jaar vrijwel iedere nacht doorsliepen. Nu ze wat ouder zijn zie ik ook dat ze beide (hoog)gevoelig zijn en snel last hebben van prikkels. Met dat besef vind ik het helemaal zo gek niet dat ze me in de nacht nog lang nodig hebben gehad... Volg je gevoel! Jij kent je kindje ten slotte het beste .
Dl van 14 mnd drinkt ook nog regelmatig 1x per nacht. Soms 2x soms niet. Ik geef toe aan haar behoefte. Ze gaat daarna ook gelijk weer slapen. Even drinken, mama, knuffels en kusjes. Zo'n kleintje ligt al zo lang alleen in een kamertje. Niet zo gek toch dat ze na een paar uur alleen even mama willen? Ik zie dan ook geen reden dit een 'gewoonte' te noemen, het is een behoefte. Als je de behoefte van je kind niet wil volgen, dan zijn er diverse methodes beschreven qua 'slaaptraining'
@kache ik dénk dat het een gewoonte is (ik weet het natuurlijk niet zeker) omdat hij niet eens echt drinkt. Hij huilt, komt dan bij me liggen (ik zeg t liefst niks, alleen sussende geluidjes en ik doe geen licht aan) en vervolgens gebruikt hij mij als speen (oke dat is troost) maar gaat ook regelmatig uitdagen. Dan laat ie los en gaat heel overdreven lachen (superschattig!) of gaat de hond roepen (oooowaaah oooowaaah! Roept ie dan. Hond heet noah). En zo zijn er nog meer grapjes die hij uithaalt als hij eigenlijk zou 'moeten' drinken. Vandaar dat ik denk: t is een gewoonte! Thanks allemaal! Ik ben er inmiddels uit welke koers we voorlopig gaan volgen. Ik wilde van de 'gewoonte' af, maar het alternatief staat me niet aan. Ik wil niet gaan aanmodderen met wel/niet laten huilen, troosten maar niet voeden, enz. Het is wel even oke zoals t nu is. Ik heb nu vooral de instelling: hij slaapt vanzelf wel door als hij zover is. Zelfs als dit wakkerworden om t voeden een gewoonte van hem is, dan doorbreekt hij dat echt wel als hij er aan toe is. Daar vertrouw ik op.
Heb je wel al geprobeerd om papa er op af te sturen in de nacht? Even knuffelen/lopen? Lastig hoor, een balans vinden tussen de behoefte van je kindje en die van jezelf..
@zoe daar staat papa niet echt voor open lijkt wel. Dan moet ik hem dus alsnog wakker maken want hij is echt niet wakker te krijgen 's nachts, dus dan ga ik net zo makkelijk zelf heen. Bovendien werk ik niet en papa heeft een eigen bedrijf.