Ik weet niet precies waar ik dit neer moet zetten dus als hij verkeerd staat dan alvast sorry Mijn schoonvader is ongeneselijk ziek en zal een deze dagen te komen overlijden.. Na een redelijk lang ziekte bed is zijn strijd gestreden en is hij er klaar mee.. Nu vroegen wij ons af of wij onze dochter mee moeten nemen naar de begrafenis.. We hebben haar bij veel dingen betrokken tijdens de ziekte. Zo kwam zij een dag in de week bij hun thuis (oppas dag) en ging dit gewoon door tijdens zijn ziekte. Dit vond hij gezellig ook al kon hij alleen maar liggen. De aanwezigheid van haar deed hem goed. Ook is zij steeds mee geweest wanneer hij in het ziekenhuis kwam te liggen (paar keer opgenomen geweest). Nu heeft hij afgelopen weekend aangegeven dat hij niet meer wil en dat het deze week gaat gebeuren. Hij wilde nog een ziekenzalving en die is gisteren geweest in een kleine besloten kring. Onze dochter was hier ook bij aanwezig en de Pastor heeft hier goed op ingespeeld. ( ze deed de "preek" doormiddel van een kinderboekje, en met de handoplegging etc. heeft onze dochter meegedaan) Dit op verzoek van sm en sv en wij zelf vonden het ook prettig. Wellicht dat ze de situatie goed aanvoelde want ze was heel rustig en heeft zich heel goed gehouden moet ik zeggen. Alleen nu vragen wij ons af of we haar mee moeten nemen naar de begrafenis. Dit duurt toch wel een stuk langer dan een zieken zalving, en zal ook een stuk drukker zijn.. Aan de ene kant voelt het goed om haar erbij te hebben gezien ze alles heeft meegemaakt en de band er goed was tussen hun. Maar aan de andere kant ben ik bang dat ze het niet zo lang gaat volhouden wat natuurlijk begrijpelijk is voor een dreumes die graag kruipt loopt wandelt en kletst . Wat zouden jullie doen of hebben jullie in zo'n situatie gedaan? Iemand instrueren voor die dag dat als ze "lastig" wordt zij met haar ergens naar toe kunnen gaan? of gewoon de hele dag niet meenemen en zo niet iemand anders met ons "" probleem" opzadelen.. Sorry voor het lange verhaal maar ik zit er nogal mee en opzich voelt het al fijn om het een en ander even van me af te schrijven...
Ik heb het gelukkig niet meegemaakt maar zou het wel doen. Ook voor haar een soort afsluiting. Bij familie verder weg zou ik het niet doen. Maar als het voor jullie goed voelt dan lekker doen en niet eraan denken war de rest er misschien van vind. En als ze niet stil is oid jammer dan. Dat zal opa vast niet erg gevonden hebben denk ik maar. Misschien kun je opa nog vragen wat zijn wens er in is. Kinderen voelen zulke dingen vaak ook wel aan volgens mij. Heel veel sterkte meis!
Allereerst veel sterkte de komende periode. Als ik jou was dan zou ik je dochter meenemen. Ze heeft dit proces van dichtbij mee gemaakt en dit moet je dan ook voor haar afsluiten. Ook voor jouw dochter is het straks raar en verdrietig dat opa er niet meer is. Een optie is wel dat je iemand achter de hand houdt waar je op terug kan vallen als je dochter onrustig wordt o.i.d. Inderdaad bij familie dat verder wegstaat zou ik het niet doen.
Met mijn dochter van destijds 3,5 heb ik het niet gedaan. Wel heeft ze oma opgebaard gezien. Ze heeft geroepen omaaaa!!!!! En even geschud aan d'r. Ook heeft ze de kist gezien. En na de begrafenis ben ik met d'r naar het graf gegaan . Ze had een euro mee genomen en in de grond gestopt zodat oma een deken kon kopen in de hemel. Wie weet heb je d'r wat aan. Denk dat een hele begrafenis bij Zoon kleintje nog niet zo veel zegt.
Bedankt voor jullie reacties Aan de ene kant vind ik het ook wel een mooie gedachte om haar mee te nemen en het samen af te sluiten.. Of we gaan kijken in de kist ligt er een beetje aan hoe hij er straks bij ligt. (ml gaat eerst kijken) als hij er bij ligt zoals hij is zeg maar dan gaan we denk ik wel even kijken samen. Wat anderen trouwens vinden maakt mij niet zoveel uit op zo'n dag maar zou het vervelend vinden voor haar zelf als ze er zeg maar klaar mee is en papa en mama hebben even geen tijd voor haar om te spelen. Dus iemand achter de hand houden vind ik wel een goede optie. Mochten er nog meer zijn die hun ervaringen willen delen dan hoor ik het graag!
Heel veel sterkte de komende tijd! Ik zou een "oppas" meenemen/regelen voor tijdens de begrafenis. Misschien een nichtje die je dochter mee naar buiten kan nemen als ze het niet volhoudt. Of anders moet jij je dochter meenemen als ze echt gaat huilen/brullen ofzo. Verder vind ik het niet erg als er kleine kinderen rondlopen bij dit soort gelegenheden.
hier hebben ze een kinderruimte met een tv waarom het te volgen is dan in de niet in de zaal maar er toch bij
Hier gingen mijn kinderen destijds wel mee toen mijn vader was overleden. Mijn oudste zoontje was toen net een week 1 en mijn dochter net 3. Ze hebben vooral bij mijn tante en neefjes gezeten.
Mijn zoontje ging wel altijd mee naar het ziekenhuis maar met de crematie heb ik 'm thuisgelaten bij de oppas, ging om mijn vader en zoontje was toen 11 maanden...heb daar eigenlijk geen moment over getwijfeld en ook geen spijt van gehad en zoontje heeft het nog steeds over opa, heel bijzonder. Als je d'r meeneemt zou ik inderdaad voor een backup zorgen voor het geval het niet gaat... En sterkte natuurlijk!
Ik heb mijn zoontje van toen ongeveer even oud wel meegenomen bij mijn oma en iemand achter de hang gehouden mocht hij niet rustig blijven Zegmaar, maar hij is er heel de Tijd bij geweest. Heel veel sterkte
Bij de begrafenis van m'n vader hebben wij onze dochter van 4 en tweeling van 14 maanden bewust wel meegenomen (opa paste altijd op ze dus er was voor mijn gevoel ook geen 'vertrouwd' iemand bij wie ik ze achter kon laten, al hadden we voor het geval de jongens het toch niet zouden trekken wel iemand achter de hand die ff een rondje met ze kon gaan lopen). Ging prima, de jongens hebben wel een beetje rondgerommeld maar we hadden de dienst zo ingericht dat dat ook wel kon zonder hinderlijk te zijn, en al hadden ze de boel wel op stelten gezet: dikke vette pech voor de mensen die zich eraan hadden geergerd, die kinderen waren belangrijk voor mijn vader en dus vonden mijn moeder en ik het belangrijk dat ze erbij waren.
Toen mijn schoonvader plotseling overleed hebben wij onze dochters van toen 11 maand en bijna 3 jaar gewoon meegenomen. Dit is prima verlopen ze mochten helpen kaarsen aansteken en tekeningen op de kist leggen. Stil op schoot zitten ging niet dus ze zijn op de grond voor de kist gaan zitten. Ik zou het zo weer doen als het nodig is.
Als eerste heel veel sterkte . toen de oma van me man overleed was ons oudste 1,5 en ze neefje 1. Wij hebben besloten om de kinderen niet mee tenemen. Omdat ze te druk zijn en me schoonmoeder wou een rustige afscheid zonder kids die rond rennen kruipen schreeuwen of huilen. Dit hadden we ook tegen ze nicht gezegt die had een kleintje van een halfjaar oud. Die had dus mooi de kleine meegenomen en die ging idd huilen dit vonden wij best vervelend op dat momment en zei moest ook de ruimte verlaten met de kleine. Ik denk dat het alllemaal heel persoonlijk is per persoon. Wij hebben de wens van me schoonmoeder gerespecteerd. Wel hadden wij wel van onze zoon en neefje een mooi klei rouwboeket laten maken met hun naam eraan en die op de kist gelegt.
Vorige week hebben wij afscheid genomen van mijn schoonmoeder. Onze zoon is niet mee geweest. Hij kan namelijk geen 2 minuten stil zijn/zitten en wij hadden echt genoeg aan onszelf. Sterkte komende periode.
Heel veel sterkte komende tijd. Mijn opa is in december overleden. Wij hebben onze dochter en haar nichtje toen wel meegenomen naar mijn opa de laatste dagen en ook naar de begrafenis. Onze dochter was toen bijna 1 jaar en is er niet de hele tijd bijgeweest omdat we haar eerst even thuis hebben laten slapen. Haar nichtje was er wel al die tijd bij (toen 8 maanden). We hebben ook een kaarsje aangestoken namens de kleinkinderen en de 2 achterkleinkinderen tijdens de dienst. De dienst was heel mooi en wij hebben er een fijn gevoel bij dat ze erbij waren. De wens van mijn opa was juist om geen hele formele begrafenis te krijgen.
Om te beginnen ... Sterkte gewenst de komende tijd! Want ook al is het aangekondigd, het blijft zwaar. Ik zou - nu het nog kan - schoonpapa vragen wat hij wil. Of hij haar erbij wil hebben of net absoluut niet. Maar ergens lijkt het mij ook voor haar een afsluiting. Ik zou eventueel wel iemand extra meenemen die desnoods met haar naar buiten kan gaan als 't nodig is. Ik zou haar dan weer wel thuis laten bij het groeten. Tenzij ze daar echt "op staat". Hier overigens morgen de begrafenis van mijn schoonvader. Mijn neefje van bijna 8 komt mee, mijn achterneefje van 2.5 gaat gewoon naar school omdat hij zijn overgrootvader nauwelijks kende.
Denk ook aan jezelf, wil je zelf afgeleid worden tijdens de dienst omdat je toch je kindje in de gaten moet houden, het risico lopen dat je er misschien uit moet, etc.. Daarnaast idd wat wil je schoonvader en andere naasten? Vinden zij datjouw kindje erbij hoort of liever niet? Ik zou het persoonlijk niet doen, ik zou op een ander moment afscheid laten nemen. Al die emoties en verdrietige mensen... Natuurlijk moeten ze dat ook leren en komen ze dat ook tegen, maar ik zou het ze op die leeftijd denk ik nog even willen besparen.
Waarschijnlijk komt mijn vader dit jaar te overlijden en dan gaat onze zoon wel mee naar de crematie. Mijn vader zou dit niet anders willen en wij ook niet. Het hoort bij het leven. Hij mag daar ook gewoon rondlopen en geluid maken. Het moet voor hem ook goed zijn qua afscheid. Als blijkt dat hij het niet trekt, vragen we inderdaad iemand anders om hem op te pikken.