We hebben sinds kort het strafstoeltje geïntroduceerd. Eigenlijk een beetje bij gebrek aan beter, want de gang vind mijn zoon van 21mnd veel te leuk en ik wil hem niet naar bed doen als ''straf'', want ik ben bang dat hij dan ineens slecht gaat slapen. We doen het dus zo; Als hij iets doet wat niet mag dan waarschuw ik een X aantal keer. Houd hij niet op dan plaats ik hem op zijn stoeltje en daar moet hij blijven zitten totdat hij er van af mag. Als hij de katten pijn doet of iemand anders slaat of bijt dan gaat hij er echter gelijk op. Zonder verdere waarschuwing. Als ik hem er op zet dan zeg ik waarom hij daar moet zitten en dat hij er af mag als mama het zegt. Hij zit er niet lang hoor, hooguit een minuutje tenzij hij natuurlijk 20x opstaat, want dan gaat de tijd overnieuw in. Aan de ene kant moet ik best lachen want hij probeert echt ALLES om maar van die stoel af te komen. Zelfs met stoel en al door de woonkamer banjeren, want tsja. Zo is hij echter wel op de stoel blijven zitten toch? Hierna volgt snel een driftbui, huilbui, kwaad kijken, schelden en daarna gaat hij maar zitten. Voordat ik hem eraf haal vraag ik; "Doe je dit of dit niet meer? Dat vind mama niet leuk hoor." en vervolgens een dikke kus en knuffel om daarna verder te spelen. Vanmiddag zei ik ook;" Als je niet ophoudt ga je op de stoel!" Drie maal raden wat hij doet!? Hij loopt naar de stoel en gaat er zitten en kijkt me met zo'n blik aan van; ZO, nu was ik je voor! Hoe gebruiken jullie het strafstoeltje/hoekje/gangetje? En is dit een beetje een oké manier?
Lijkt me opzich oke maar als hij er zelf al gaat zitten, tja.. dat lijkt me altijd heel vervelend. un je hem daar al op aanspreken, dat dat niet de bedoeling is?
Goed bezig.... toch? Heb je de Nanny gekeken op RTL Hier gaat mijn zoon in het halletje bij de voordeur. 2x waarschuwen de 3e keer mag hij even opzouten En als hij terug mag komen dan MOET hij sorry zeggen. Gaat 'ie weer de fout in dan mag hij weer daar staan en dan wat langer. Ben hier zeer consequent in anders werkt het niet. Helaas waarschuwt mijn man eerst bijna 10x voordat hij actie onderneemt
Ik negeerde het maar. Als hij er daadwerkelijk op MOET zitten is het toch ineens minder leuk. Bijdehand draakje is het
Daar heb ik wel het stoeltje van. Ook een beetje omdat dat ook toe te passen is als een dag bij mijn moeder of oma ben. Daar kan hij sowieso niet in de gang, want dan klimt hij de trap op. Het is echt ff puzzelen geweest wat de beste manier is om hem te corrigeren, maar hiermee kan ik ook wel consequent zijn. Het is alleen ff doorbijten als het om terugzetten gaat mocht hij eraf gaan. Dat duurde gister ook zeker een kwartier.
Ik gebruik het voor mijn oudste. Meestal zeg ik eerst wat ik wil of niet wil een paar keer. Dan waarschuw ik hem dat hij naar zijn 'Plekje' moet. Als hij iets moet doen, bijv terug leggen, tel ik tot 3. En dan moet hij daar zitten. Op de grond op zijn billen en leg uit waarom. Meestal blijft hij netjes zitten. Ong 1 minuutje en ga ik op mijn hurken voor hem zitten. Leg het nogmaals uit en vraag ik of hij gaat proberen te luisteren en niet meer te doen. Dan even knuffel/kus en hij mag weer spelen. Iets als 'ga je dit niet meer doen' zeg ik niet, ik plaats er 'proberen' tussen. Ik weet toch wel dat hij het over 5 minuten is vergeten Daarnaast volhouden en consequent zijn. Soms gaat het beter en soms minder. Wel probeer ik erna een paar keer complimenten te maken om te voorkomen dat het negatief blijft.
Ja dat doe ik wel hoor, daarna is het ook gewoon vergeven en als hij de poes bijv. aait dan jubel ik ook wat af. Dan leg ik juist nadruk op het feit dat hij het ZO wel goed doet . De buren zullen soms wel denken haha.
Goh, mijn meisje is wel braaf zeg, als ik zo lees dat er zulke jonge kindjes al straf krijgen. Mn dochter hebben we misschien 3x moeten corrigeren als de ze baby pijn deed of de poes, dan pakte ik dr bij dr hand, zette dr op de grond neer. En dan keek ze al heeeeel zielig, of ging huilen. Na een minuutje ofzo zei ik dan "Je mag niet de poes/baby pijn doen. Ga maar aai/kusje geven" en dan was het klaar.
Wij hebben een complete strafmuur. Da's heel handig, want ze hebben overal wel muren. Dus als hij zich buitenshuis even niet gedraagt, hoe ik alleen maar even te zeggen: "Ik maak hier ook een strafmuur hoor!" en dan is het over. 't Mooie is, dat hij die strafmuur zelf verzonnen heeft, haha. Hier werkt het wel hoor. Als hij iets doet wat niet mag (of juist niet doet wat moet) vraag of zeg ik het nog één keer zonder 'dreigement'. Daarna nog een keer iets in de trant van "Pas er op hoor, ik vraag / zeg het niet nog een keer, want dan ga je naar de strafmuur." En de derde stap is dus dat ik hem daar inderdaad neer zet. Hij mag alleen web ij de strafmuur nadat we even een gesprekje hebben gehad. Ik zit dan op ooghoogte en houdt zijn handjes even vast zodat hij me aankijkt. Dan herhaal ik nog een keer waarom hij straf had. En spreek iets af voor 'de volgende keer'. Dan moet hij nog sorry zeggen en maken we het goed met een knuffel. Ik sta er trouwens niet met een stopwatch bij. Meestal staat hij er één of enkele minuten. Ligt er een beetje aan hoe erg hij zich aanstelt. Als ik vraag of hij al klaar is om sorry te zeggen en hij zegt nee, dan staat ie er wat langer.
Vanaf wanneer is het zinvol om een strafplekje te hebben? Dochterlief is erg ehhh ondernemend, actief en nieuwsgierig. Voor nu is het vooral ontdekken van alles, en ze mag natuurlijk niet overal aanzitten maar straf geef ik haar er nog niet voor. Ik heb niet het idee dat het nu al nut heeft om dat te doen, simpelweg omdat ze het niet doet om ondeugend te zijn maar om te ontdekken én omdat ze nog geen oorzaak/gevolg weet te koppelen. Bovendien is ze het volgens mij ook zeer snel weer vergeten. Maar vanaf welke leeftijd zijn jullie ermee begonnen?
De essentie hier is wel serieus zijn en sorry zeggen. De hoek is het probleem niet, daar blijft ze wel staan. Het sorry zeggen is wat lastiger.... Wij zijn ermee begonnen met een jaar en 9 maanden ongeveer, gelukkig is het zelden nodig, maar soms ook weer twee keer op een middag of zo.
Gelukkig heb ik de box nog staan! Meneer zit erg graag aan de vaatwasser en dat kan gewoon niet. Hij snapt erg goed dat hij er niet aan mag zitten. Gelukkig gaat hij niet huilen als hij de box in gaat. Hij krijgt dan zijn speen en een knuffeldoek en staat dan lekker te kijken wat ik doe. Na een tijdje mag hij er weer uit en geven we elkaar een dikke knuffel en vertel ik hem dat ik van hem hou. Probleem is echter dat hij nog niet veel begrijpt van taal. Dus sorry zeggen is er niet bij. Strafhoekje hier is dus nog wat anders, hij vind het er wel prima, maar begrijpt wel dat hij niet aan de vaatwasser mag zitten.
Met een jaar of 2 denk ik, daarvoor niet nodig gehad en nu gelukkig ook niet zo vaak. Merk wel dat ze steeds meer uitprobeert nu ze 2,5 is geweest. Hier moet ze ook eerst sorry zeggen voor ze eraf mag. Jongste is bijna 16 maanden, maar een strafplekje gaat bij haar nog lang niet werken. Snapt ze toch niet en ze test me nog niet bewust uit. Soms wel expres dingen laten vallen, maar zolang die dingen niet stuk kunnen, doet het me niks.