Hallo allemaal Mijn dochter is 9 weken oud. Ze heeft heel veel moeite met (in) slapen en doorslapen. Dit komt mede omdat ze het kiss syndroom en reflux heeft en zich daardoor overstrekt etc. Hiervoor zit ze bij een manueel therapeut wat tot nu toe heel goed heeft geholpen. Omdat ze best naar veel mensen toe moet (fysio manueel therapeut en ka) is dat best heftig en belastend voor haar... Ik merk, als ik naar een van de artsen ben geweest, ze helemaal niet in slaap komt. Ze ligt nu wel stil in haar bedje of maakt geluidjes maar slapen doet ze niet. Ik neem haar dan bij me en dan slaapt ze zo twee uur. Nu word me dat door iedereen un mijn omgeving afgeraden want ' ze wennen eraan' en ze willen zo niet meer in eigen bed liggen... Nu weet ik dat het inderdaad misschien niet heel handig is maar moet ik haar dan in bed twee uur(!) Rond laten kijken?? En haar alleen de prikkels laten verwerken? Dan kan ze toch beter bij mij zijn en in haar slaap de prikkels verwerken? Of toch niet? Gr maartje
Lekker bij je nemen hoor! Ze is nog veel te klein! Ik nam mijn zoontje heel vaak bij me en die mankeerde helemaal niets. En hij slaapt prima in zijn eigen bed hoor! Maar de eerste 3 maanden vaak boven op mij! Gewoon lekker doen!
gewoon lekker bij je nemen als ze het nodig heeft. Jij bent haar vaste en vertrouwde persoon in het hele circus dus zoekt ze bij jou de rust. lekker knuffelen, zelf in slaap komen gebeurd echt nog wel
9 van de 10 keer ligt mijn zoon in bed te slapen maar van de week toen hij was wezen wennen op de creche was hij versleten maar bedje was even te veel voor hem eb heb ik hem lekker bij gehouden in de middag en de avond is hii gewoon weer lekker in zijn eigen bedje gaan slapen. Even door de prikkels en vermoeidheid moest hij heen. Zolang je het niet elke keer doet kan die ene keer echt geen kwaad.
Gewoon lekker bij je nemen ze heeft haar rust nodig en die kan jij haar geven. Ze is zo klein en heeft jou op dit moment nodig.
Ik ben er ook meer voor om in eogen bedje te laten slapen en doet ze ook wel (slaapt dan wel heel kort maar snachtss slaapt ze door *joehoe!*) dus ze kan het wel. Maar als ze alleen maar wakker ligt te wezen van alle prikkkels heeft in bed liggen inderdaad geen zi n... Vanmiddag maar weer in bed proberen hopelijk zijn de meeste prikkels dan wel verwerkt
Ik slaap ook altijd samen hoor. Volgens mij is allang bewezen dat kindjes die op jonge leeftijd bij hun ouders slapen, uiteindelijk op latere leeftijd veel beter slapen.
Idd gewoon bij je nemen ! Hier de eerste 2 maanden ook bijna alleen maar bij mij geslapen, door haar reflux etc... Nooit geen problemen mee ondervonden later/nu. Ze zijn nog zo klein dat ik vind dat je dat op die leeftijd helemaal niet gewoon kan maken. Eenmaal ze wat ouder worden is het een ander verhaal . Gewoon doen waar jij je goed bij voelt !
Negeer wat de rest zegt of adviseert, kijk naar je kind. Ze slaapt nu niet in bed maar wel bij jou, houd het simpel en doe per dag wat werkt. Mijn kinderen hebben tot 4 maanden elke slaap overdag in een doek/drager gedaan. Ze hadden reflux. Vanaf 4/5 maanden rustig aan het bedje gewend, zonder dat ze daarbij gehuild hebben en ze sliepen daarna als rozen. Juist die veiligheid en nabijheid geeft ze het vertrouwen en de rust om het later zelf op te kunnen pakken. Ze heeft jou nodig, het is echt zo simpel. Je mag me pb sturen met vragen die je hebt mocht je willen. Ik heb veel ervaring met reflux, onrustige baby's, oefenen met slapen bij mij en in eigen bed, dragen en alles wat er nog meer bij komt kijken.
Ons kleine draakje ligt ook naast mij in bed. Kijk anders eens op kiind.nl daar staan aantal artikelen in over samen slapen die niet zo negatief zijn. En, verwennen kun je kleine kindjes niet. Hooguit hun behoeften vervullen.
Neem haar vooral bij je en lekker laten slapen. De periode dat ze dat doen is al zo kort....bij ons was dat met 8 weken al voorbij. Had het echt graag wat langer gewilt!
Ze ligt ook heel vaak in bed te liggen en wat te kletsen...dan maar laten liggen? Ik vind dat zo zielig alleen in de wieg
Mijn zoon deed dat ook maar nu met inbakeren niet. En als ze bij jou in slaap valt kan je der dan niet weg leggen? In de avond doet onze zoon het ook wel eens vooral als hij veel heeft geslapen overdag,soms laat ik hem en als hij begint te huilen troosteb we hem. Hier wil over zijn hoofdje wrijven nog wel eens helpen. Maar ik ga hem niet 3 uur wakker laten liggen dan neem ik hem bij me zorg dat hij wat moeier word,bijna in slaap valt en leg hem weer weg. Is hij zo onrustig dan pak ik hem lekker bij me en laat hem bij mij liggen. Maar over t algemeen met moeheid signalen naar bed,inbakerzak aan,speentje in,muziekje aan en kus en dat herhaal ik elke keer. Doe je haar op t juiste moment naar bed?als ze over haar moeheid hheen is zal ze moeilijker in slaap vallen.
Ja naar mijn idee wel... eerst kon ik het noet zoen maar nu kan zee in haar oogjes wrijven dan neem ik haar naar boven...controleer haar luier, doe haar in haar slaapzak zing slaap kindje slaap, leg haar in bed (op dat moment gaat ze vaak gapen) geef een kus, muziekdoosje aan en ga weg... Over leggen gaat bijna nooit... dan word ze paar miniten late wakker Ze heeft ook reflux maar op een of andere manier is het heel moeilijk om daar medicatie voor te krijge
De eerste 3 maanden sliep ze hier ook altijd bij mij of mijn vriend. Behalve 's nachts, dan sliep ze wel in haar eigen bedje. Ik zou zeggen, geniet ervan dat ze lekker bij mama wil slapen. Want onze stoere dreumes van bijna 1.5 vindt zichzelf daar nu veeeeel te groot voor
Draagdoek inderdaad. En ik ben ontzettend makkelijk. Ik bedoel, het eerste jaar is de zorg voor haar op deze manier heel intensief, maar wat is nu een jaar op een mensenleven, denk ik dan.
Onze dochter heeft tot 6 maanden bij mij in bed geslapen. En overdag tot een maand of 4 ook veel bij mij in de draagdoek of op mijn borst. Ze had hier behoefte aan en ik vond het niet erg. Nu slaapt ze al 2,5 jaar in haar eigen bed zonder morren...
Volg je moederhart! Als ik jou was zou ik mijn kindje ook bij me nemen, sterker nog, met mijn beide kindjes veel gedaan en verder nooit last mee gehad. Nooit problemen met de overgang naar een eigen slaapkamer, of overgang naar een groot bed of wat dan ook. Beide kindjes (de oudste meer dan de jongste) zijn gewend overal te kunnen slapen, ideaal wat mij betreft. Veel contact met je kindje op deze jonge leeftijd is juist goed. Je kindje leert dat jij er onvoorwaardelijk bent. Een veilige basis, van daaruit gaan ze t.z.t. wel de wereld ontdekken en leren ze meer zelfstandig te zijn, maar dat is toekomst hoor.