Lieve dames, Ik heb een heerlijk zoontje van 1 jaar die snachts bij ons slaapt! het is een beetje gekomen door tandjes, verkoudheid en ziek zijn dat ie tussen ons ligt! Maar nu komt het dus ik will hem in zijn eigen bed hebben vanwege de ruimte hij wordt nu echt te beweegelijk waardoor ik niet lekker slaap en ik vind ook gewoon dat ie in ze eigen bed moet slapen!! Van het laten huilen ben ik geen voorstander van en hij krijst echt als ik hem er niet uit haal!! na ze laatste avondfles valt ie vaak in slaap en leg ik hem over Maar dan wordt ie natuurlijk over een paar uur krijsend wakker en dan kan ik hem echt niet laten krijsen Ik will hem echt graag in ze eigen bed hebben hoe heerlijk ik het af en toe wel vind dat ie bij ons ligt Maar ik slaap zelf dan gewoon niet lekker!! wie heeft voor mij de gouden tip zonder hem te laten huilen! Oja en ik moet het alleen doen de nacht, me vriend wordt niet wakker ook al knal je een kogel naast zijn oor meneer wordt niet wakker!! ik zelf zat ook al te bedenken om misschien het ledikantje terug in ons kamer te plaatsen? weet niet of dat een goed idee is Overdag gaat het wel trouwens slaapt ie ook niet lang maar hij ligt wel in zijn bedje!
Hier ben ik er van de week achter gekomen dat zoontje graag met een muziekje in slaap valt. Ik heb zo'n muziekdoosje, maar die moet je natuurlijk elke 2 minuten weer aan doen, dus dat werkt niet echt, want dan moet ik weer naar binnen en begint het weer van vooraf aan. Nu zet ik het muziekje op de babyfoon aan, verschrikkelijk deuntje, maar dat laat ik draaien tot hij slaapt en dan nog een minuut of 10 door. Mijn zoontje huilt nu alleen nog even als ik wegloop, maar zodra het muziekje aangaat is hij stil. Dit werkt zowel overdag als 's avonds. Het is denk ik gewoon uitproberen wat werkt en wat je zelf fijn vind. Vind je het fijn als hij bij je op de kamer ligt of heb je hem liever op zijn eigen kamer. Vind je op jullie kamer geen probleem, dan zou je zijn ledikantje daar neer kunnen zetten en kijken of dat voor jullie werkt
Wij hebben tot 2 weken geleden ook onze dochter vaak al slapend in haar bed gelegd. Ze krijgt nog een laatste papfles en valt tijdens deze fles vaak al in slaap. Steeds vaker bleef ze wakker tijdens de fles en moest dus wakker haar bed in. Wij kozen voor gemak en lieten haar bij ons in slaap vallen, in ons bed of beneden op de bank. Totdat je geen avond meer lekker voor jezelf hebt dus vond dat dit anders moest. Nu sinds een week gaat het zonder problemen. Veel overdag op haar kamertje gespeeld, samen maar ook alleen. Ik was dan op onze slaapkamer was opvouwen of een beetje rommelen. s Avonds en s middags met het slaapje heb ik echt heeel vaak tot 10 moeten tellen. Steeds er weer opnieuw heen, haar geruststellen tegen haar praten dat wij in de buurt zijn en dat ze lekker kan gaan slapen. Het heeft de eerste keer bijna een uur geduurd en dat werd steeds korter. Nu leg ik haar wakker in bed, ze kletst nog wat en binnen een half uur slaapt ze zonder problemen. Oh en ik ben erachter gekomen dat ik het licht op de gang wel aan moet laten als ze nog wakker is. Zodra ze slaapt gaat ie uit Hier hielp het ook wel als ik nog boven blijf even de was doen of een beetje rommelen. Dan hoort ze me en is het ook goed.
Ik lees mee Mn dochter slaapt snachts ook bij ons. Ze is eigenlijk altijd al een slechte slaper geweest Overdag gaat het nu goed. Ze slaapt 1x en soms 2x. Ik kan haar dan wegleggen en dan gaat ze meteen slapen voor ong 2 uur. Savonds valt ze meestal met de fles in slaap en dan leg ik haar over of leg haar wakker in bed. Ook dan gaat ze gelijk slapen. Alleen dan tussen 22:00 - 00:00 wordt ze huilend wakker en is niet meer in haar bedje te krijgen. Het enigste (en waarschijnlijk ook door gewenning) werkt om haar mee te nemen bij ons. Bij ons is ze ook nog wel geregeld onrustig maar gaat wel slapen Nachtlampje, slaap muziekbeertje al geprobeerd
Denk dat 'de Gouden Tip' niet bestaat. Elk kindje is anders... Maar probeer je voor te stellen dat je kleine opeens na 1 jaar samen met pappa en mamma slapen 's nachts alleen in een donkere kamer ligt. Daar zal hij echt aan moeten wennen. Probeer wat dingen uit zou ik zeggen. Misschien zijn bedje in jullie slaapkamer zetten (als je genoeg plek hebt!)..dan na een week in zijn eigen kamer met een matras naast zijn bed waar je zelf kunt slapen. Vergeet ook niet dat sommige kindjes zonder even te huilen lastig/niet in slaap komen. Leuk is dat niet...maar soms wel nodig.
Een matrasje naast zijn bedje leggen en even naast hem gaan slapn zodat hij went aan zn kamer in zn eigen bed maar wel even met jouw of je man erbij. Op den gegeven momemt heeft hij jou niet meer nodig naast je. Zo deed ik het met mijn zoon als hij niet kon slapen en zo doe ik het ook met mijn dochter die veel liever naast mij slaapt in oms bed dan in haar eigen kamer. Je zoon is gewend aan jullie geluiden en geuren in jullie kamsr in jullie bed. Ik zou het ook vervelend vinden als ik ineens niet meer mocht slapn daar waar ik me veilig voel.
Ik maak uit je verhaal op dat hij dus zijn avondfles bij jullie in de slaapkamer/op bed krijgt, dan in slaap valt en je hem dus slapend in zijn bedje legt? Zou het kunnen zijn dat dat het juist is, dat hij op de ene plek in slaap valt maar op een andere plek wakker wordt? Dl heeft dat ook een lange tijd gehad als ze in slaap viel tijdens de fles, dan legde ik haar in bed en werd ze dan wakker ging ze helemaal over d'r toeren. Gewoon omdat ze voor haar gevoel 'ineens' in een andere omgeving was. Ik heb dit aangepakt door de avondfles op haar eigen kamer te geven en haar enigszins wakker in bed te leggen zodat ze wist dat ze in haar eigen bed lag. Nu moet ik erbij zeggen dat zij nooit bij ons in bed geslapen heeft maar wel vaak alleen in onze armen in slaap kon vallen. Heb je al eens geprobeerd naast hem te slapen in zijn eigen kamer? Matras op de grond waar je op kunt liggen, dat als hij wakker wordt je hem direct kunt troosten door b.v een hand op z'n buik of hoofd, speen te geven of wat hem dan ook troost kan bieden. Je hoeft hem dan niet te laten huilen maar hoeft hem dan ook niet op te pakken om hem te troosten. Uit bed halen betekent hier vaak nog wakkerder worden en nog moeilijker weer inslapen. Meestal niet de beste optie dus als er echt niks aan de hand is waarvoor ik haar eruit moet halen. Het lijkt mij handiger om dan naast hem in zijn eigen kamer te gaan slapen i.p.v het ledikant op jullie kamer weg te zetten. Dan slaapt hij alsnog bij jullie en zal hij straks opnieuw moeten wennen als het ledikant naar zijn eigen kamer verhuist. Maar dat is mijn visie.
Hoi dames, Bedankt voor jullie berichten! Ik heb vannacht samen met mijn vriend onze matrassen naast zijn bedje gelegd en zo geslapen met hem!! ik heb hem er niet uit gehaald en steeds getroost en speen gegeven als ie ff wakker werdt! En dat ging goed hij heeft de hele nacht in ze eigen bed geslapen tot kwart over 6!! alleen de vraag is natuurlijk hoe lang moeten we dat volhouden om zo naast hem te slapen ? Uiteindelijk zal ie wel merken dat wij er niet Meer liggen als we naar onze eigen kamer gaan!! ik ga ook een nachtlampje aan schaffen want zijn kamer is ook echt donker vergelijken met die van ons!!
Goeie vraag..hoe lang moet je dit volhouden? Hoe lang wil je dit volhouden? Je zoontje gaat ook hier redelijk snel aan wennen hoor! Probeer over een weekje gewoon eens om weg te lopen als hij half in slaap is. Er komt wel een moment dat je hem moet laten wennen aan het feit dat hij helemaal alleen slaapt. Dat betekent dan weg gaan uit zn kamer, terug gaan als hij zich laat horen..troosten en weer weg gaan.. En vergeet ook niet dat hoe klein ze ook zijn..ze zijn wel slim hoor! Onze kleine boef had al snel door dat als hij de waterlanders liet komen dan kwam mamma to the rescue! Dit ging na een aantal weken heel consequent troosten, niet oppakken, en zeggen dat hij lekker moet slapen, helemaal goed. Oh ja en wij hebben nog steeds het licht in de gang aan. Die gaat pas uit als hij echt diep slaapt!
Onze zoon heeft nooit standaard tussen ons in geslapen of in ons bed, alleen bij bijzondere omstandigheden: ziek of papa is een avondje weg e.d. We hadden rond de periode van 14 maanden wel een fase dat hij niet wilde slapen in zijn bed. Ik ben erg consequent geweest in het slapen in eigen bed. Ik ging in het midden van zijn kamer zitten met mijn rug naar zijn ledikant. Ik zei niets: alleen ssst, ga maar slapen mama blijft bij je tot je slaapt! De eerste dag duurde het een uur en uit eindelijk na een week of 2 kon ik zonder mopperen weglopen en welterusten zeggen.
Dit! Van 1 jaar samen naar opeens in je eigen bed, mama er naast die niets zegt, dat lijkt me toch wel een behoorlijk grote overgang, waar van ik me afvraag of het voor een dreumes te behapstukken is. Ik zou het inderdaad in fases doen.
Met 1 jaar is het ook wel slim om hem wakker in zijn eigen bed te leggen Hij wordt schreeuwend wakker omdat hij niet snapt waar hij is