Hai mama's, Mijn zoontje is altijd heel gevoelig geweest om dingen aan te raken. En daarmee bedoel ik vooral dingen die wat anders aanvoelen of plakken zoals bijvoorbeeld etenwaren (brood, koekje) en bijvoorbeeld gras. Als hij valt is het eerste wat hij doet zijn handjes aan elkaar afvegen. Het lijkt nu alleen steeds erger te worden! Sinds een paar dagen gaat meneer namelijk kokhalzen als hij iets aanraakt. Deze avond was ik bij mijn vader en er lagen servetten op de salontafel die hij steeds eraf wilde vegen, maar iedere keer als hij het servetje aanraakte (dit doet hij dus ook met wc papier) begon hij te kokhalzen Thuis lag ik met hem op de bank en was ik over de nieuwe baby aan het praten, hij begrijpt sinds een weekje dat deze in mijn buik zit dus hij gaat dan over mijn buik wrijven. Toen ontdekte hij mijn navel, raakt deze heel voorzichtig aan en begint weer te kokhalzen. Hij moest er zelf wel om lachen want hij wilde steeds opnieuw weer aanraken en steeds opnieuw weer kokhalzen. Heb het maar afgekapt want was bang dat zometeen zijn hele avondfles terug zou komen! Ook vindt hij het niet leuk als ik mijn sokken uitdoe en op blote voeten door het huis loop. Dan komt hij jammerend met mijn sokken in zijn handen achter me aan lopen en legt de sokken dan op mijn voeten, zo van: mama doe je sokken aan! en als hij mijn voet dan perongeluk aanraakt weer kokhalzen Dit heeft hij bij iedereen met blote voeten, terwijl hij zijn eigen voetjes heel fascinerend vind en veel mee speelt... Gras is ook een ramp, als hij valt in de tuin raakt hij is paniek (lees: huilen en handen zo hoog mogelijk in de lucht) Iemand hier ervaring mee?? Maak me toch een beetje zorgen... Oja, alles van plastic/kunstof is geen probleem, hij sleept dus wel met al zijn speelghoed door het huis enzo...
hier ook panisch voor gras, zand, blaadjes, dennenappels. Als we haar dan op de grond neerzetten trekt ze haar benen omhoog en vertikt het om te gaan staan en krijst alles bij elkaar.......
Tja ik herken het niet, maar vind het wel vrij extreem. Misschien kan je om advies vragen bij het cb.
Bij gras zand enz is het vrij normaal. maar ik vind dat jouw kindje wel idd extreem is ik zou eens naar het cb of ha gaan. Lijkt me niet leuk voor hem ook als ie steeds moet kokhalsen wat sneu zeg
Agossie, wat sneu dat hij steeds moet kokhalzen. Terwijl ik uit je verhaal opmaak dat hij wel heel graag alles wil ontdekken. Ik zou het een paar weken afwachten en als het dan nog steeds zo is zou ik hulp zoeken. Ik weet alleen niet wat, huisarts, of iets alternatiefs?
Aaahh gossie! Wat sneu... Klinkt in mijn oren ook wel extreem. Ik zou er zelf mee naar de ha of het cb mee gaan... Hier veegt ze ook haar handjes af als ze valt... Maar dat is normaal denk ik..
Bedankt voor de reacties! 'Helaas' niemand die dit ook in zulke extreme mate heeft meegemaakt en me gerust kan stellen dat het overgaat Ik kijk het inderdaad nog eventjes aan en zal dan het cb eens benaderen of wellicht de huisarts!
Dat ze er angstig voor zijn is normaal, maar dat jouw zoontje echt kokhalzend reageert is erg heftig. Ik zou hier toch eens op het cb naar vragen, lijkt me heel naar voor je om te zien!
Google eens op 'sensorische integratie stoornis'. Klinkt heftig, maar het valt in de praktijk vaak mee. Het kan samenhangen met een stoornis in het autisme spectrum, maar HOEFT NIET. Het kan heel goed een op zichzelf staand probleem zijn. Ik herken veel in je verhaal, mijn zoontje heeft hetzelfde gedrag vertoond. Hij wilde niets aanraken, wilde niet op het vloerkleed zitten/lopen en werd hysterisch van zand of gras. Hij at heel moeilijk, wilde alleen bepaalde kleuren en structuren (at bijvoorbeeld geen rode dingen, en geen fruit met een bepaalde structuur, zo kan ik nog wel even doorgaan). Als hij aan gladde voorwerpen zat (onze hoogglans keukenkastjes) ging hij kokhalzen. Ik maakt mee ook zorgen en het cb heeft me verwezen naar de fysiotherapeut. Daar zijn we begonnen met allerlei oefeningen, onder andere borsteltherapie. Heel intensief, maar het heeft echt resultaat. Inmiddels is mijn zoontje gewoon een heerlijk nieuwschierig kindje wat overal aanzit en bijna alles eet. Een wereld van verschil dus! Als je meer wilt weten mag je me pben.
Ik herken heel veel in jou verhaal. Mijn zoontje wilde nooit op een andere vloer dan laminaat kruipen/lopen. Als hij op het vloerkleed zat ging hij huilen. Van zand, gras en tegels werd hij hysterisch. Qua eten had hij aparte gewoontes. Hij at alleen bepaalde stucturen en kleuren. Zo had hij echt een antipathie tegen rood eten. Huilen, gillen ect. Als hij met zijn handjes aan iets zachts zat (vloerkleed, knuffel ect) ging hij kokhalzen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik maakte me zorgen en het cb heeft me doorgestuurd naar de kinderfysiotherapeut. Deze gaf me informatie over een 'sensorische integratiestoornis'. Klinkt heftig, maar valt in de praktijk vaak mee. Het kan samenhangen met een stoornis in het autisme spectrum maar HOEFT NIET. Het is vaak een op zichzelf staand probleem. We zijn begonnen met oefeningen. Onder ander borstel therapie (als je googled krijg je voorbeelden van verstandelijk gehandicapte kinderen, maar het kan dus ook werken bij 'gezonde' kinderen) Het was heel intensief, maar ik heb er een ander kind door gekregen. Inmiddels is mijn zoontje een hele vrolijke en nieuwschierige dreumes die overal aan durft te zitten en bijna alles eet. Een wereld van verschil. Als je meer wilt weten mag je me pben. Succes, en inderdaad even naar het cb!
oeps, dacht dat mijn eerste bericht niet geplaatst was. Heb dus het hele verhaal nog eens getypt, haha!
Haha Anne, dankjewel voor je verhaal! Indd veel herkenbare dingen! Hij heeft altijd al 'autistische' trekjes gehad, dat valt mij nog eens zo erg op omdat ik zelf met Autistische kinderen werk Toch denk ik niet dat dit het geval is, aangezien hij heel aanhankelijk is qua knuffelen, kusjes geven aan iedereen, goed oogcontact maakt etc... Wel heeft hij zogenoemde rituelen bv bij de trap oplopen slaat hij altijd 1 keer op elke treden voor hij het volgende stapje zet. Of dat hij bij zo'n blokjes spelletje altijd eerste de gele en dan de rode blokjes pakt. En zo heeft hij nog wel een paar vaste dingetjes, best grappig om te zien! Er komt hier sinds kort een kinderfysio aan huis, omdat meneer wel al sinds 11 maanden los loopt maar nog altijd niet kan kruipen. Ik heb het toevallig twee weken geleden met hem hierover gehad en hij heeft me wat tips gegeven om te oefenen (bv met scheerschuim in bad). Het was echter een dag later dat hij opeens met dat kokhalzen begon, dus ga dat zeker volgende week als hij weer komt nog eens vragen!!