Gonnie, je zult toch moeten leren om je kind meer los te laten. Want is het niet voor nu, dan zal ze toch met 4 jaar naar de basisschool moeten. Die kun je moeilijk samen met haar doorlopen...
gonnie, zelf ben ik ook niet van de praatjes maken...ik heb altijd zoiets van aub praat niet tegen mij, helemaal geen zin in..maar ik ben ook niet een gesloten niet spontaan persoon...stel dat iemand probeert een praatje te maken..dna kan je het altijd tactisch wat afkappen....of mss krijg je wel ene fijn gevoel bij die peroson en praat je ff mee....krijg je een onprettig gevoel dan zorg je gewoon dat je het gesprek afmaakt en weggaat..of ff met je kindje beizg houden.... ik las ergens dat je zei dat je niks met andere mensen gemeen hebt..nou ik ben niet gelovig maar heb wel dingen gemeen met gelovige mensen, bijv de kinderen...dan kan je daar toch lekker over babbelen...dat is juist lekker luchtig...probeer je wat open te stellen, dan zal je zien dat het allemaal wel meevalt...
Ze gaat binnenkort een nachtje logeren Knap van mama he Wat versta jij onder meer loslaten? dat speeltuin gedoe gaat het natuurlijk niet alleen om dat is een bijzaak..
Fafje, dankje wat zeg je dat trouwens grappig. Je hebt wel gelijk. Ik wordt onzeker als mensen zomaar gaan praten, heb ook altijd het gevoel dat mensen me gek aankijken enzo. Dan wordt ik heel zenuwachtig. Ik ga ook hélemaal niet graag naar de grote supermarkt, (hebben ook een kleintje) maar af en toe moet het. Maar ik probeer he wel steeds.. Ik betrapte mezelf er laatst (achteraf) gewoon op dat ik half zat te hyperventileren! Waar slaat dat op! Dan ben ik kwaad op mezelf en zie al die moeders daat zo vrolijk en vrij met de kids en ik haal zo weinig mogelijk, zo snel mogelijk..
Heej, goed van je Gonnie!! Meen ik! Je zult zien, dat gaat prima. Laat al die keren dat het gewoon prima gaat met je meisje als ze zonder jou is, je vertrouwen geven dat ze het ook zonder non-stop contact met jou prima redt. Loslaten, daarmee bedoel ik dat jij niet de enige bent op een dag die met haar omgaat. En de speeltuin, dat vind ik niet eens bijzaak, dat zijn juist de leuke dingen voor een kind. De tips van fafje vond ik wel goed. Als je geen zin hebt in een praatje, hoef je dat ook niet te doen. Dat merken mensen wel aan je. Maar het is voor je dochtertje zo fijn om eens onder andere kindjes te zijn. (dat was ook mijn punt: met 4 jaar zal ze sowieso met andere kindjes moeten omgaan en zonder jou. dan kan ze maar beter eerder al wat geoefend hebben!) verder: goed dat je consequent blijft, hou vol succes!
Wees niet zo streng voor jezelf. Die andere moeders zijn mss ook niet zo vrij als ze lijken. En jij lijkt mss net zo´n vrije moeder voor die anderen als zij zijn (hmmm...lastige zin). Je bent blijkbaar wat angstig bij andere mensen. Laat dat ´gewoon´ over je heen komen. Dan wordt het met de tijd minder. Wat je niet moet doen is jezelf vermanend toespreken, ertegen vechten, want dat maakt het erger. Er kan je niks gebeuren. So what als je wat hyperventileert of nerveus bent? De wereld stort niet ineens in en mensen zien niks aan je. Trouwens: chapeau dat je toch gaat!
Dankje! Het voelt eigenlijk best goed ook al is het niet zomaar maar omdat we weg moeten. Maar dat 'loslaten' klinkt zo zwaar he.. ze is amper op de wereld en ik wil haar wel altijd zo houden!
gonnie, als ik ergens ben ..let ik gewoon op niemand...ik doe mijn dingen, pak wat ik nodig heb...ik kijk altijd langs mensen heen... nou klink ik als iemand die niet van contacten hou maar ik zie het nut er nooit zo van in..hou gewoon niet van lulpraatjes... Netzoals in een lift ofzo...ik ben dan gewoon bezig met mn telefoon ofzo...dan dnek ik ehct aub begin niet over het weer ofzo ! Soms heb ik het idee dat er op mijn voorhoofd staat, praat met mij, bijv oude vrouwtjes...ja harstikke leuk hoor maar gewoon geen zin in! maar sosm kijk ik zo'n vrouwtje aan en vind ik haar zo lief...en dna praat ik gezellig ff wat...en bij sommige dnek ik, hou je kop joh gemeen heh! ga gewoon lekkr naar die grote supermarkt, neem een briefje met je boodschappen, en kijk daar lekke rop en koop je spulletjes...gewoon op je doel af...wedden dat je binen no time buiten staat zonder dat iemand je heeft aangekeken en zonder dta iemand tegen je ging praten
Haha, ja. Ik loop ook snel door de winkel met een briefje, maar juist dan schrik je zo als mensen iets zeggen.. Ik bloos altijd. Maar dit klinkt echt erg.. Ik kan ook heel vriendelijk iets over het weer zeggen hoor, zeker in een lift
hihihi hmmm, nou je wilt het in elk geval wel allemaal..nou nog doen! komt goed hoor maar wel doen...of in elk geval proberen!
Haha... ik ben ook niet iemand die snel met anderen een praatje aanknoopt maar met kind erbij voel ik me wel wat vrijer. Wat betreft een psz, er zijn ook christelijke he.. maar je moet voor jezelf natuurlijk beslissen wat je het belangrijkst vindt. Het lijkt mij geen ramp als je kindje wat andere dingen ziet dan het thuis gewend is. O ja, er zijn zelfs reformatorische maar weet niet of er wat in de buurt zit natuurlijk. Wij gingen vroeger ook weinig om met andere kindjes en ik weet dat mijn zusje daar nog moeite mee heeft. Zelf ben ik iets gemakkelijker daarin en in mijn werk moet ik ook wel makkelijk contact leggen maar dat is dan toch anders dan in de supermarkt ofzo.
Er spelen hier meerdere dingen door elkaar. het aller eerste is sta open voor veranderingen die ten goede van jou en je dochter komen. Ten tweede geef je dochter op voor de psz als ze 2 is! Mijn ervaring is dat je juist dan meer moeders gaat leren kennen en je zo speel afspraken gaat maken in de toekomst. En ook al geloven mensen niet dat doet toch niet terzaken??? De geloofsopvoeding geef je toch je dochter zelf mee. Toch! Daar bij. Als ze zo piept je kan eens gewoon door zetten haar dan niet op te pakken. En wat anders aan te bieden. Hier bijvoorbeeld na het luierverschonen brengt ze zelf haar luier naar de prullen bak dat vind ze geweldig Eten met koken is ze er bij zet er in de kinderstoel en we kletsen een stuk! Daar bij zet ik haar ook wel eens bij me op het aanrecht en smeren we samen onze boterhammen. Hier mee wil ik zeggen ga haar wat meer behandelen als een minimensje en niet meer als een baby Daag haar uit stumileer haar. Daar bij als je de speel momenten samen hebt zeg ja na het samen spelen mama gaat even wat anders doen jij gaat even alleen spelen hier doe ik soms net of ik haar even niet ziek en vaak gaat ze uit zich zelf wel wat zelf spelen. Ze is ook hier een schoot hang kindje hoor. En ook ik ben geen weg gaan type maar doe het toch al is het maar een rondje met de stadbus een boodschapje ect ect. Van de week zat ze gezellig naast me in de bus niet in de wandelwagen maar naast me met een lekkere boterham. Wel goed vasthouden en een lol dat ze heeft. Word wat vrijer in je doen en later na haar toe en laat haar vader ook wat meer doen. Je komt er wel.
Hier vertel ik haar idd ook dat als ze even zelf moet spelen. Ik geef haar dan wat lekkers (fruit, cracker ofzo in de box) en vertel dat mama even gaat douchen of boven schoonmaken. Als ze het dan zat is, begint ze me wel te roepen. Maar hier werkt dat, ik weet niet of dat voor Gonnie geldt. Danique is ook echt een mama's kindje maar ze piept hier sneller als ik wegloop als papa er ook is. Hier proberen wij haar thuis ons geloof en normen en waarden mee te geven. Als ze straks naar school moet, zoeken we ook een school die bij onze geloofsovertuiging aansluit. Maar die paar uurtjes op de peuterspeelzaal per week lijken mij alleen maar goed en zie er geen kwaad in als zij omgaat met kindjes met een andere achtergrond. Maar ik zal waarschijnlijk minder moeite hebben met bepaalde dingen dan Gonnie.