Morgen ben ik 6 weken zwanger, voor de derde keer. Helaas zijn de vorige twee keren in een ma en mk geëindigd. Drie keer raak was dus scheepsrecht dachten we, maar gisteravond ben ik begonnen met bloeden. In eerste instantie was het maar een beetje helderrood bloed, vooral tijdens het afvegen. Tijdens het douchen maak ik mezelf altijd even 'schoon' vanbinnen, en vanmorgen had ik vooral bruin 'bloed', zoals aan het begin van je menstruatie. Verder helemaal geen kramp, maar mijn borsten doen wel een stukje minder zeer. Ik vrees dus met grote vrezen... Ik heb al geprobeerd om de verloskundige te bellen, maar er is vandaag geen spreekuur op de normale telefoon. Toen ik twee weken terug belde om een afspraak te maken, drukte ze me op het hart om gewoon met het noodnummer te bellen, maar goed, iets houd me tegen. Echt nood is het waarschijnlijk niet denk ik dan. Zometeen maar aan het werk, met de oma-maandverbandjes, pijnstillers en eventueel een schone broek in de tas. Vanmiddag probeer ik de praktijk nog eens te bellen. En maar afwachten dan...
he bah, wat ontzettend rottig gewoon op het noodnummer bellen, juist als ze dat zelf gezegd heeft, gewoon om even met haar te bespreken hoe of wat. veel sterkte gewenst.
hey, wat onzettend vervelend zeg... sterkte!! ik zou gewoon bellen hoor daar zijn ze voor!! echt doen... toch hoop ik voor je dat het nog goed komt!! sterkte!!!
Wat een verdrietig bericht... Ik hoop dat er toch een wonder mag gebeuren! En ik zou ook bellen! Sterkte meid!
Dank jullie wel voor de reacties. Ondertussen heb ik toch maar naar het noodnummer gebeld. De verloskundige was er niet zeker van dat het meteen een miskraam zou worden, volgens haar kon het nog alle kanten op. Ik mocht in ieder geval altijd bellen. Ter geruststelling mag ik morgenochtend langskomen voor een echo. Ik twijfel een beetje of ik wel moet gaan... (Nog) geen hartactie hoeft namelijk niet te betekenen dat het een miskraam wordt, aangezien ik nog maar 6 weken zwanger ben. Ik ben bang dat dit voor alleen nog maar meer stress zal zorgen. Aan de andere kant zou het zo'n geruststelling zijn als er wel wat klopt... Moeilijk! Op dit moment verlies ik nog steeds kleine druppeltjes oud bloed. Verder ook nog geen kramp gehad, dus de omaverbanden zijn gelukkig nog niet nodig geweest. Bah, gevoel en verstand schieten van links naar rechts....
Wat vervelend voor je! Ik weet niet hoe het met jou zit en of je nog hoop hebt, maar als je ervaring hebt met miskramen (en dat heb je lees ik) dan weet je inmiddels wel of je nog hoop moet hebben. Iedereen zei tegen mij ook dat het nog goed kon gaan maar ik voelde het zwanger zijn gewoon langzaam vertrekken uit mijn lijf. Daar waren geen statistieken tegen opgewassen. Sterkte met als het echt weer mis is, maar zoals ik al zei; dat weet je zelf waarschijnlijk het beste! Liefs BB