Hoi allemaal, voor de hondenkenners onder ons, een vraag: hoe kan ik mijn dochter van 14 maanden stimuleren om de hond met rust te laten wanneer hij in zijn 'hok'(hij heeft een houten kruipholletje ) ligt/slaapt? Ze kruipt er het liefst gezellig bij, maar onze hond heeft al eens zachte waarschuwingen(opzijkijken, blaf) gegeven, maar vind het dus mijn taak om haar daar weg te laten als hij zijn rust wil(en dus zijn hok in kruipt) toevoeging: dochterlief kan alles met hem doen, zijn dikke maatjes verder.
Ik denk haar daar steeds weer weg halen, en er bij vertellen dat dit het bed van de hond is en ze daar niet bij in mag zoals de hond ook niet in haar bed mag. ( er van uit gaande dat de hond niet in haar bed komt) Onze dochter is 8 dus dat is een groot verschil, maar ze mag niet bij de hond komen als ze in de bench ligt, of in de mand ligt te slapen. Dit vertel ik ook aan vriendjes en vriendinnetjes die mee komen. Ik ben daar ook heel streng in. We hebben een super lieve zachtaardige labrador maar ook zij heeft een plek nodig om zich terug te trekken.
Hier al vanaf het begin meteen duidelijk gemaakt dat wanneer de hond in zijn maand ligt ze hem met rust moeten laten. Dit betekende ze regelmatig/veel uit zijn mand halen en benoemen. Het heeft wel geholpen want nu doen ze het nooit meer. Dus veel herhalen, herhalen, herhalen...
Wat hierboven staat. En dan nog zul je momenten hebben dat ze het TOCH gaat doen (soms vind ik de hond op zijn plek, omringd door uitgestald speelgoed en knutselspullen, met een roodgekleurde neus ofzo). Ik blijf dus ook investeren in de hond/kind relatie, hij krijgt zijn snackjes tegenwoordig b.v. van dl. Je kan zn plekje misschien ook een beetje afzetten, iets ervoor zetten zodat het er voor je dochter minder uitnodigend uitziet.
Gewoon herhalen, herhalen, herhalen. Maar het blijft lastig hoor. Mijn kinderen zijn 4, 5 en 7 en met name de oudste mag graag bij de hond liggen. Dan zit ie met zijn DS tegen de hond aan gekruld. Onze Max vindt het prima en geeft heel goed aan wanneer hij het niet meer wil en dat is voor mijn kinderen toch altijd nog genoeg geweest om Max met rust te laten. Ze leren elkaar steeds beter begrijpen. Waar ik meer bang voor was toen ze kleiner waren was oren trekken, ogen prikken en staart trekken. Maar ook dat is allemaal goed gegaan na herhaaldelijk benoemen wat wel en niet kan. Gaat vast goed komen. Kinderen en honden kunnen geweldige combi's zijn. Onze pup zit nog in de bench, dus dat is makkelijk, gewoon deurtje dicht. Maar dat is een russeltje, kun je niet zo lekker tegen aan hangen als een labrador/ herder kruising. Ps: Moet er wel bij zeggen dat onze hond achteraf gezien uitermate geschikt zou zijn geweest als hulphond. Hij doet echt iets met mensen. Hoe actief hij ook is, in de buurt van mensen is hij een brok rust en vertrouwen. Mijn oudste heeft ASS en die twee hebben ook echt iets met elkaar. Het is eigenlijk meer zijn hond. Als we weg zijn geweest is mijn zoon de eerste die begroet wordt, de eerste die knuffelt en de eerste die een lebber krijgt. En ik ben altijd de eeuwige tweede.
Uk had dat met de poezen. Voordeel van onze poezen is is dat ze zelf weggaan. Wij zeiden dan ssttt poes slaapt en haalde hem weg. Verder herhalen en herhalen.
haha moet ik wel even om lachen! Dit zou onze zoon met de katten kunnen doen. Als poes in haar mandje ligt moet hij haar ook met rust laten maar legt er ook gerust een autootje bij in de mand. Maar wij hebben van jongs af aan gezegd: ssst poes wil slapen! Hij mag even hallo zeggen en dan is het klaar. Nu hij ruim 2 is heeft het aardig effect. Maar ook zeker twee keer heeft poes wel uitgehaald naar hem.