Mijn dochtertje kan behoorlijk driftig worden als ze het ergens niet mee eens is. Gillen stampen en van zich af slaan. Ik heb al een paar keer flinke klappen van haar gekregen. Als ze heel boos op me was en ze sloeg me heel hard, dat was voor mij wel een duidelijke grens om dat niet te pikken, dus daar ben ik wel op in gegaan, en het heeft geholpen. Gelukkig begint dat nu af te zakken. Maar de 'gewone' drift is er nog wel. Het hoort vast bij de ontwikkeling, maar ik was benieuwd hoe jullie dat doen. negeren jullie dat?? of zeggen jullie er juist wel wat van??
Ben ik ook benieuwd naar. Bij onze dochter beginnen de driftige buien ook toe te nemen. Twijfel regelmatig of ik dat gedrag moet negeren of toch niet. Dus ik lees mee .
Driftbuien zie ik meestal aankomen, er zijn duidelijke signalen die ze afgeeft (geirriteerd worden, gespannen worden tijdens het spelen, bladzijdes van boekjes willen scheuren). Meestal kan ik het voor zijn door even af te leiden, maar dit lukt natuurlijk niet altijd. Ze mag van mij boos worden maar niemand pijn doen. De driftbui zelf negeer ik door even weg te lopen. Het duurt meestal niet lang en daar a wil ze veel knuffelen. Dat doen we dus ook.
Drift omdat ze haar zin niet krijgt, negeer ik. Dwz, ik zeg dat het niet helpt om haar zin te krijgen en dan klaar. Meestal is het dan in 10 tellen over. Soms wordt ze echt boos en gaat dan met iets gooien bijv, dan zeg ik daar wel wat van want dat wil ik niet. Ik zeg dan dat ik zie dat ze boos is, maar dat ze niet met dingen mag gooien. Mij slaan oid zou ik ook zeker niet accepteren.
Van mij mag ze ook best boos worden hoor. Meestal laat ik haar dan maar even gaan, en ze komt daarna inderdaad wel weer naar me toe. Maar mn dochter kan heel erg boos worden zonder driftig te worden. Het is meestal iets waar ze het niet mee eens is en dan ineens slaat die drift toe zeg maar.
10 Manieren om kinderen te (bege)leiden zonder straf - Nieuwetijdskind.com Misschien hebben jullie hier wat aan..bij ons werkt het wel iig
Ik denk dat als je het negeert... Het zo maar eens een stuk langer kan duren voordat het over is. Wij zeiden altid dat boos doen best mag... Maar van je afslaan is geen optie. En een half uur in je driftbui blijven hangen ook niet. Op de gang afkoelen dus.
Ik zeg altijd tegen haar of je stopt of je gaat dat maar even op de gang doen want hier ga ik niet naar luisteren. Nooit boos maar wel duidelijk. Vervolgens gaat ze of zelf naar de gang of ik begeleid haar. Vaak komt ze terug als het over is. Daarna benadruk ik nog even dat we hier gewoon tegen elkaar kunnen praten en heeft ze de kans om eventueel haar zegje te doen op een normale manier. Gelukkig heeft ze niet vaak zulke buien, daarentegen is ze wel vaak super brutaal.
Wij hebben toen mijn dochter 1.5-2 was een periode gehad dat ze zeer regelmatig (soms 2x op een dag) 15-45 min huilend op haar rug op de grond lag. Meestal omdat ze haar zin niet kreeg. Ik negeerde dat, omdat dat hetgeen was dat het best hielp. Het was ook eigenlijk het enige dat hielp, want we konden op die momenten niks goed doen. Probeerden we haar af te leiden met speeltjes/boekjes, keken we naar haar of zeiden we iets tegen haar, dan begon ze al harder te huilen. Probeerden we haar op schoot te nemen en te troosten, dan worstelde ze zich heel hard los en konden we klappen krijgen. We lieten haar dus maar uitrazen. Op een gegeven moment ging het krijsen/huilen over in snikken en dan kwam ze meestal uit zichzelf bij me om getroost te worden. Dan zat ze vaak nog wel een kwartier op mijn schoot na te snikken, met mijn armen om haar heen. We hadden wel grenzen: huilen mocht, maar slaan en met dingen gooien mocht niet. Dat benoemde ik dan rustig en als ze het weer deed, zette ik haar in de hoek. Dan kon ze daar verder huilen.
Dat klinkt als mijn dochtertje!! Zodra ik dan inderdaad haar probeer af te leiden of iets zeg, dan word ze nog driftiger en word het erger. Ze heeft trouwens ook een periode gehad als ze haar zin niet kreeg dat ze heel hard ging gillen..dat heb ik ook altijd genegeerd, en dat is nu zo goed als over. Misschien moet ik die drift (tot op zekere hoogte) ook maar negeren dan..
Als mijn dochtertje alleen echt boos is gaat ze vaak zelf naar de gang, en gaat ze op de mat bij de voordeur liggen. Ze mag van mij ook best boos zijn hoor. Meestal is ze zo boos omdat we uit te speeltuin weer na huis gaan..het liefst wil ze heel de dag alleen maar in de speeltuin zijn . Maar dat vind ik helemaal niet erg..daar zou ik als kind zijnde vast ook heel boos om zijn
Wij hebben haar op die leeftijd trouwens wel bewust in onze omgeving laten uitrazen. Ze hoefde niet naar de gang ofzo. (Van een ouder kind kan ik me wel voorstellen dat je het op de gang zet.) We zorgden er ook altijd voor dat minimaal een van ons in de kamer bleef als ze zo'n drama maakte, zodat ze zich wel veilig voelde. Het is voor zo'n kleintje niet niks dat het een eigen wil heeft, maar die niet altijd aan anderen kan opleggen, allerlei emoties voelt, die ze niet kan benoemen, dingen wil communiceren waar ze de woorden nog niet voor heeft... Ze moeten ook leren om met hun emoties om te gaan en die te verwerken. Na de driftbui troostten wij altijd. Als ze niet uit zichzelf naar haar kwam, haalden wij haar altijd aan en dat vond ze dan toch altijd fijn.
Troosten en het weer goedmaken met een kus en een knuffel vind ik heel belangrijk. En inderdaad..zo'n kleintje moet nog zoveel leren. Het is ook heel moeilijk voor ze.