Ja het is weer zover.... Ik ken deze periode nog van mijn zoontje. De mama periode noem ik het. Constant mama roepen zonder ook maar een reden hiervoor te hebben. Nu is mijj dochter aan de beurt. Ik hoor de hele dag mama mama mama mama mama en ik wordt er knettergek van. Negeren helpt niet antwoorden maakt ook niet uit want ze zegt zomaar mama. En dat wel 5839495 keer op een dag. Wat is dat toch ik wilde bijna oordopjes halen. Dat ge-mama om de 2 sec Pffffff roep lekker papa!
Hahaha jaa hier ook paar weken terug was het papa papa papa. Nu is alles mama zelfs papa is mama. En als ik dan zeg ja schat dan begint ze volop. Te kletsen. Draai ik mijn hoofd om dan roept ze weer mama mam mama
HaHaHa herkenbaar,mijn zoontje is er sinds kort een sport van aan het maken om verschillende variaties te verzinnen,momenteel is het mamie en als ik niet snel genoeg reageer maaaaaaaamieieieieieietjeeeeeeeee.
heeeeel herkenbaar Ik word er soms ook een beetje kriebelig van als het zo erg is dat papa dus ook helemaal niks meer mag doen en er grote tranen komen want mama moet alles doen. Tja het is natuurlijk ook heel bijzonder dat ze zo op jou gericht zijn/ aan je gehecht zijn en dat jij het belangrijkste persoontje bent in hun leven op dit moment maar vermoeiend is het vaak wel
Eerst willen we zooooooo graag dat ze mama zeggen, maar als ze het eenmaal kunnen........hihih Herkenbaar hoor! Ik ze gook regelmatig: vraag het eens aan je papa! En de mijne zijn 5 en bijna 3.....
Hier juist omgekeerd Voordeel is wel dat als papa er niet is ik er geen last van heb, dan mag ik alles doen!
hier ook mama mama mama.. en de héle dag achter me aan lopen, ik kan niet eens alleen naar de wc! zelfs met eten moet ze mijn arm aanraken. lief hoor maar soms word je er wel even dol van.
hihi ben ik even blij dat mijn dochtertje fan is van papa Vooral 's nachts of 's morgens roept ze vanuit haar bedje: Papa, Paapaaaaa, heerlijk........
Ik herken het! En indd zelfs naar de wc gaan in mn eentje is er niet bij! Maar vrijdag vond ik het wel erg zielig: ik werk op vrijdagmiddag en mn vriend heeft dan papa dag. Dus ik deed mn schoenen en jas aan en toen begon Tycho al: mama waar ga je heen? Ik wil mee werken met mama. Mama nee niet weggaan. Dus ik nog uitleggen ik kom echt wel terug,je kan niet mee enz enz. En ik liep de gang op en deed de deur open.... Krijsen gillen huilen huilen huilen. Niks was goed en toen ik tien minuten later op mn werk kwam had ik een berichtje van mn vriend: nog steeds woester dan woest en ik kan niks goed doen. Ik had zo met allebei te doen! En vooral met mn kleine binkie omdat ik het zo jammer vind dat ik moet werken!