Hoi dames, Mijn zoontje van net 1 jaar jaar had verleden week buikgriep. Echt sneu, hij was heel erg aan de dunne en wilde niks eten. Nu is hij gelukkig redelijk beter, en eet goed, alleen is hij opeens zo enorm driftig. Hij werd normaal pas rond 9-10 uur wakker sochtends en ging kletsen, soms huilde die, maar als ik bij hem was was dat klaar. Ik nam hem dan mee naar beneden en zette hem even in de box zodat ik zelf even naar de wc kon. Er was niks aan de hand, en hij speelde gewoon (soms even beetje huilen.) Daarna verschoonde ik hem en gingen we ontbijten. Alleen nu begint het al als hij wakker word. Hij word om 7 uur opeens wakker en is dan compleet overstuur. Hij huilt heel hard en stopt ook niet als ik zijn kamer inkom. Ik probeer hem dan te troosten. Als hij rustiger is dan lopen we naar beneden en zet ik hem ff in de box omdat ik naar de wc moet. Daar krijgt hij dan een ENORME driftbui en gooit alles van kwaadheid zijn box uit, als ik hem dan wil troosten word hij wel wat rustiger maar als ik hem neerleg om te verschonen begint het weer, alleen dan 3x zo erg. Ik krijg soms zijn luier niet om, omdat hij zo schopt met zijn beentjes. Als ik dan klaar ben met zijn luier is hij nog steeds overstuur, ik probeer hem dan te troosten en hij word wel wat rustiger, alleen als ik hem dan op de grond zet zodat hij even kan gaan spelen zodat ik zijn ontbijt kan maken begint het weer van voor af aan. Hij was net zo boos dat hij met zijn hoofdje op de grond bonkte en hij had daardoor een bloedneus Ook had hij zichzelf gekrabt! Ik schrok daar zo erg van Wat moet ik hier nou mee? Ik doe niks anders in ons ritme, ik blijf rustig en probeer hem te troosten, maar ik heb het gevoel alsof ik niks kan doen. Hij word rustiger als ik hem zijn ontbijt geef, maar gister heeft hij bijvoorbeeld de hele dag vanaf 07:30 gehuild. Wel met tussenpozen dat hij rustiger was, maar ik herken hem niet zo en vind het zo vervelend voor hem. Herkent iemand dit? Alvast bedankt voor het lezen van mijn hele verhaal en je antwoord!
Klinkt als een enorme sprong! Hier ook een flink chagrijnig meisje gehad. Na een weekje was ze weer de oude... Ze had ook behoorlijke driftbuien en was helemaal uitgeteld als deze over was. Ik heb haar maar even laten razen en ben vlakbij haar gaan zitten. Uiteindelijk kwam ze dan wel bij me en kon ik haar troosten. Succes ermee. Hopelijk duurt het niet al te lang, na deze sprong kunnen ze ineens veel meer!
Dus toch, ik dacht dat al, maar wist niet meer precies dit was. Jeetje, dit is wel een pittige dan zeg Hij is idd heel erg moe, maar kan de rust niet vinden om echt te gaan slapen. Hij hangt dan tegen mij aan en wil dan ook echt alleen maar mij, dat vind ik soms wel sneu voor mijn man. Ik heb hem als hij zo boos en moe is in de mai-tai (draagdoek), maar zelfs dan word hij soms boos. Zou het niets te maken hebben met het feit dat hij ziek is geweest?