volgende week terug werken: dubbel gevoel !

ja ook heel moeilijk!
Vooral dat ik haar weg moest brengen en een ander voor haar laten zorgen...
Maar het went wel. Er is niet echt een manier om het makkelijker te maken denk ik. Elke keer als je je kindje ophaalt en het is goed gegaan en je kindje heeft het leuk gehad, dan wordt het steeds makkelijker.

Mijn dochter is nu in een fase dat ze hartverscheurend gaat huilen als ik haar wegbreng naar het KDV. Ik heb daardoor weer zo'n dubbel gevoel, al weet ik dat ze overdag echt wel een leuke dag heeft gehad.

Ik denk ergens dat je dat gevoel altijd wel zult houden. Ik ken weinig mama's die nooit schuldachtige gevoelens jegens hun kind(eren) hebben

 

He hoi,

Lijkt me helemaal niet gek hoor. Ik zit met hetzelfde. Mijn verlof is officieel afgelopen, maar omdat ik in het onderwijs werk, heb ik nu lekker een weekje vakantie Ik heb enorm zin om weer te beginnen, heb het gevoel dat m'n wereldje de laatste vier maanden steeds kleiner is geworden.

En toch.......

Vandaag is onze krummel voor de tweede dag op het kdv. Iets waar ik me echt op verheugd heb: lekker even tijd voor mezelf, alvast wat voorbereiden voor volgende week, even de stad in, even naar de kapper, dat soort dingen. Wetende dat m'n meisje in goede handen is. Want dat kdv, daar heb ik echt vertrouwen in. Het gaat goed met haar daar, ze is net zo blij en tevreden als thuis. Dus daar kan ik haar met een gerust hart achterlaten.

En toch....

toch is het raar! Het is gek dat ze nu niet hier is. Ik houd mezelf voor dat dat ook te maken heeft met de situatie, dat ik wel thuis ben en dat het volgende week toch echt anders is.

Maar toch.......

En toch weet ik zeker dat ik echt graag weer aan het werk wil. Zou echt niet zonder kunnen. En ik denk dat het went en ik denk ook dat ik heel erg ga genieten van de dagen waarop ik wel thuis ben en haar helemaal voor mij alleen heb . En ik denk dat het goed voor haar en haar papa is als papa ook een dag in de week met haar alleen is. En ik weet dat ik het echt niet volhoud thuis.

Uiteindelijk worden we er volgens mij alledrie beter van. Ik word namelijk erg chagrijnig van niet werken. En daar is niemand bij gebaat! En hoe lief ik haar ook vind en hoe graag ik haar ook bij me heb, er zijn voor mij ook andere dingen belangrijk in het leven. En dus is het juist om weer aan het werk te gaan.

Pff, heel verhaal. Komt doordat het zo herkenbaar is wat je schrijft.

groetjes,
Hinke

 

Hier hetzelfde. Volgende week zondag weer aan het werk en ook meteen een slaapdienst! Ik probeer wat meer mijn verstand te volgen i.p.v. mijn gevoel. Als ik heeeeel rijk was ging ik helemaal niet meer werken. Er zijn meer manieren om sociale contacten op te doen en dan kan ik lekker bij mijn dochter zijn.
En toch denk ik dat als ik een week aan het werk ben dat dat wat hierboven staat niet meer bij mij past. Volgens mij moet je gewoon even die drempel weer over het 'normale' leven in, wat nu iets anders zal gaan dan voor de bevalling. Gelukkig kan onze dochter lekker thuis in haar eigen bedje liggen als ik werk. Papa heeft 1 dag in de week ouderschapsverlof en de andere dagen (wat middagen zijn omdat ik onregelmatige werktijden heb, begin pas om 14.00 uur) is oma er om op te passen. Dat geeft wel een fijn idee.
We zullen zien hoe het gaat, komt vast allemaal goed.

 

Ik vind het 10x niks. 1e slaapdienst ging nog wel omdat ik toen iedereen weer zag maar ik ga met steeds meer tegenzin werken. Ik vind het daar sowieso niet meer leuk, dus dat komt er natuurlijk ook bij kijken.

 

Hier blijft het ook moeilijk hoor. ik heb 's ochtends ook moeite om naar mijn werk te gaan. Als ik op het werk ben is het prima, maar ik mis mijn mannetje enorm dan. Gelukkig past zijn oma goed op hem, maar idd als ik rijk was geweest had ik niet meer gewerkt

 

Oh hier gaat Tobe vanaf 17 maart een paar keer naar het KDV om te wennen en vanaf 1 april gaat hij 3 dagen in de week. Ik zie er zo erg tegenop.. Hier heeft ie lekker zijn eigen ritme, zijn eigen bedje... Straks raakt ie daar helemaal van slag Mijn kleine mannetje... Pfff. Ik denk dat ik inderdaad pas opgelucht ben als hij een paar keer daar een goede dag heeft gehad en ik geloof dat het allemaal echt wel goed komt

 

Hier hetzelfde, werk weer sinds afgelopen maandag (3 dagen in de week) en vond het heel moeilijk om m'n mannejte niet te zien, maar het went vanzelf zeggen ze, dus daar gaan we maar vanuit
Op het KDV gaat het gelukkig heel erg goed, dus daar hoef ik me geen zorgen om te maken, maar toch.. het blijft moeilijk...

 

Ik kan nu pas weer zeggen (sinds een maandje of zo) dat mijn werk weer leuk is. Ik heb nu vakantie, maar toch zie ik de voordelen van werken wel in.

 

Hoe was het bij jullie toen jullie kindjes voor het eerst naar het KDV gingen? Was dat heel erg wennen? Merkten jullie dat aan ze en hoe? Is het KDV wel in staat om jullie thuisritme aan te houden of hebben de kleintjes daar geen of nauwelijks last van? Zijn ze op het KDV net zoals thuis of zijn ze daar huileriger?

Ik zie het helemaal voor me dat Tobe helemaal overstuur raakt daar en dat ze hem niet weten te troosten Dat lijkt me zo hartverscheurend...

 

Mijn zoontje gaat 1 dag in week naar het KDV. Ik vond de 1e keer erg eng. Maar tot nu toe gaat het prima, het KDV houdt goed het ritme aan wat ik thuis ook aanhoudt en mijn zoontje vind het prachtig al die andere kinderen. Slaapt er ook prima. Maar is bekaf als hij 's avonds thuis komt. Ik hoop dat het bij jullie ook goed gaat op het KDV dan kan je rustig aan het werk gaan

 

KDV gaat hier prima, Kevin heeft niet echt een ritme, hij geeft aan wanneer hij wil eten en het KDV speelt daarop in

Hij is verder niet huiliger daar, helemaal niet zelfs, hij schijnt erg vrolijk te zijn
Wat ik wel merk is dat ie erg moe is als ie thuis komt, hij slaapt dan ook erg goed als ie op het KDV geweest is

 

Ons meissie was vandaag dus voor de tweede keer een hele dag naar het kdv en beide keren ging het heel goed. Uit wat ze vertellen en schrijven over hoe het gaat, maak ik op dat ze eigenlijk hetzelfde doet als thuis.

De eerste keer dronk ze wel minder goed dan thuis, maar dat kwam waarschijnlijk door alle drukte en alle nieuwe indrukken. Ze is erg nieuwsgierig en soms zijn andere dingen veel interessanter dan de fles. En als het heel druk is om haar heen, wil ze soms niet drinken. Dat soort dingen kun je op ons kdv gewoon aangeven. Nu zoeken ze een rustig plekje om haar te voeden. Ik vind dat er sowieso erg goed naar ons geluisterd wordt! En dat geeft wel vertrouwen.

Ik herken ook wel wat anderen schrijven, dat ze er erg moe van wordt. We hebben haar beide keren dat ze de hele dag is geweest om ca. 19.45 uur wakker moeten maken voor de fles van 19.00 uur en dat was daarvoor nog nooit gebeurd! Wel zielig, om 23.00 uur moeten we haar ook altijd wakker maken......

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je weet dat je kind in goede handen is en dat hij of zij het naar de zin heeft. Dan kun je met een gerust hart aan het werk gaan. Ik tenminste wel.

 

Ik voel met je mee hoor. Ik woon in Zweden en heb ruim een jaar bij mijn kereltje kunnen blijven (financieel wel een stuk minder breed dat wel, je krijgt hier echt niet je volle loon) en ik wil vanaf april weer gaan werken, ik ben nu op zoek naar een baan en dat zal waarschijnlijk fulltime zijn (40 uur is dat hier). Onze vent blijft 1 dag lekker thuis bij zijn papa en aangezien ik waarschijnlijk o.a. 's avonds ga werken (jongerenwerk) kan ik hem ook minimaal 1 ochtend thuis houden. Blijft er toch 3,5 dag kdv over en ik moet hem 40 uur missen.. Heb van de ene kant wel zin om weer fulltime te werken maar van de andere kant kan ik wel janken als ik eraan denk dat we elkaar zoveel moeten gaan missen. Het is nog ruim een maand en ik ben al zo lang thuis geweest (afgezien 1 a 2 avonden erbij werken) maar ik wil hem eigenlijk helemaal niet zo lang missen! Loop er al tegenaan te hikken en schiet bijna iedere keer vol als ik eraan denk