Ik heb mijn zoontje een tijdje een speen gegeven voor zijn sterke zuigbehoefte. Dit heeft zo een korte tijd gewerkt maar al snel bleek hij geen spenen kind. Hij spuugde de speen uit en ging vrolijk zonder slapen. Sinds hij 4 maanden is begon hij zijn handjes te ontdekken en heeft zo ook zijn duimpje gevonden. Blijkbaar vindt hij duimen dus wel heerlijk en hij doet dit vooral als hij moe is om in slaap te komen. Het werkt voor hem heel goed. Hij huilt eigenlijk nooit meer en als hij tussendoor wakker wordt komt hij snel weer in slaap met zijn duimpje. Nu zie ik dat zijn duim helemaal rood en kapot begint te worden. Ook ademt hij meer door zijn mond. Ik werk zelf in de tandheelkunde en zie vaak de nadelen van duimen of speengebruik langskomen. Ik wil dit graag voorkomen bij mijn zoontje. Omdat zijn duim ook wat kapot ging heb ik hem net naar bed gedaan met een sokje om zijn hand. Hij moest hier even om huilen maar viel toch in slaap. Na een korte tijd slapen werd hij wakker en kon hij niet duimen. Hierdoor werd hij huilerig en kon niet meer verder slapen. Ik begon te twijfelen en heb toch maar het sokje van zijn hand gehaald. Ik vraag me af wat ik het beste kan doen. Zo snel mogelijk afleren en even door het huilen heen? Of kan ik deze vorm van troost misschien beter nog niet afpakken? Wanneer wordt de zuigbehoefte meer een gewoonte en kan ik hem een andere vorm van troost aanleren? (De speen geprobeerd maar die spuugt hij meteen uit.)
Lastig...de zuigbehoefte neemt na 6 maanden (?) af en wanneer het helemaal weg is verschilt nogal. Hoe dan ook geeft het natuurlijk ook een stukje geborgenheid tijdens het slapen en met 4 maandjes zul je die geborgenheid op een andere manier moeten kunnen geven en aan de zuigbehoefte moeten voldoen, dus dat is het lastige eraan. Ik zou hem de sokjes aanhouden en wanneer hij wakker wordt, en niet meer verder wil slapen zonder duimpje, een beetje voeding geven, misschien kom je hem hiermee al een groot stuk tegemoet in zijn zuigbehoefte en kan hij daarna weer slapen zonder zijn duimpje te gebruiken.
Ik zou zelf proberen te voorkomen dat hij gaat duimen. Desnoods toch weer een speentje proberen. Een eenmaal aangeleerde duim is veel lastiger af te leren dan een speentje. Onze jongste heeft ook kort de neiging gehad om te gaan duimen. Ze had toen overigens wel al een speentje maar die ploepte ze uit om dan een duimpje te zoeken. Wij hebben toen steeds t speentje terug gedaan. Mijn man heeft altijd een flinke overbeet gehad en veel gedoe met een beugel omdat hij heeft geduimd. Schoonmoeder zelf heeft zelfs tot haar 18e geduimd. Wij hadden dus beide een grote aversie tegen duimen en hebben zelf dus geprobeerd om t duimen te voorkomen bij de kinderen. Speentje alleen in bed en die met 3 jaar gestopt. En dat ook nog eens best eerder gekunnen maar dit vonden wij prima zo. Gebit heeft er niet onder geleden.
Ik ga het denk ik toch proberen dan met het sokje om de hand. En dan elke 5 minuten het speentje teruggeven als hij toch blijft huilen. Het zal denk ik niet in 1 dag lukken, het is voor hem ook een gewoonte die in ene stopt. Vind het wel heel lullig voor hem. Hij heeft zoveel aan dat duimpje nu. Maar het is beter om te stoppen om problemen in de toekomst te voorkomen. En misschien makkelijker om z.s.m. te stoppen voordat hij echt niet meer anders gewend is.
Mijn dochter is met 4 jaar gestopt. Het was haar troost. De tandarts vertelde haar dat ze moest stoppen en dat begreep ze. Was wel lastig. Haar nieuwe tanden komen er nu keurig recht door. Ik zou me er nu nog niet zo druk om maken. Hij is nog zo klein. Ik vind het nogal wat om hem daar nu al mee te plagen.
Dat is inderdaad wat mij tegenhoudt. Dat ik hem dit nu al moet afpakken terwijl hij geen idee heeft waarom hij nou in ene niet meer kan duimen. Ik ga het ook nog even met de tandarts overleggen denk ik.
Onze 1e heeft tot 3 jaar en paar maanden gespeend en zijn tanden staan recht. Onze jongste (nu 1) duimt sinds ongeveer geboorte en slaapt inderdaad ook als een roosje. Wij laten het maar zo. Het lijkt inderdaad een hele troost voor hem.
Ik denk zelf dat dat plagen nu wel meevalt, je stuurt naar iets anders toe en ze zijn er nog niet heel erg van bewust. Als ze ouder zijn, dan is t vaak veel vervelender. Duimen gaat ook heel vaak onbewust. Ik denk dat de kinderen die zich zo makkelijk van t duimen af laten halen als ze ouder zijn zeldzamer zijn dan de kinderen voor wie dat heel lastig is. Het keurig recht staan van de tanden bij duimen is ook eerder niet dan wel helaas. Het ligt ook wel aan hoe ze duimen, hoe ze kracht op t gehemelte geven met de duim of vingers. Dus inderdaad soms heb je ook wel geluk dat t vrij makkelijk gaat. Maar over t algemeen genomen is een speentje veel makkelijker af te leren dan een duim. En ook proberen ze bij de een speen nog enigszins te zoeken naar de zo min mogelijk belastende vorm voor t gehemelte. Uiteindelijk moet je ook vooral doen waar je je goed bij voelt natuurlijk.
Ik ben daar makkelijker in, mijn oudste duimt al vanaf heel jong (nu zo goed als nooit meer behalve als hij ziek is), ik vond het ideaal, altijd zijn eigen troostmiddel bij zich. Ik weet niet of het toeval is maar hij is de enige geweest die altijd perfect sliep. Hij heeft in zijn leven echt zelden gehuild, hij stak gewoon zijn duim in zijn mond. De duim konden we ook nooit vergeten. Itt tot de andere twee, die stomme speen was ik snel zat. Die vergaten we of hij viel steeds uit hun mond. Overigens probeerde ik dus hun duimen aan te leren maar dat werkte echt niet, ik kan me voorstellen dat andersom ook niet werkt. Qua tanden, ach, er is bijna geen kind zonder beugel meer dus als hij die moet maakt het weinig uit. Al lijkt het er op dat zijn tanden kaarsrecht staan, net als bij mijn man die nooit een beugel heeft gehad en jarenlang op zijn vingers zoog.
Mijn zoon was verzot op zijn speen. Met 3 jaar gestopt maar toen vond hij zijn duim. Maar zijn tanden zijn perfect. Ze zijn precies zoals die van zijn zusje en die heeft nooit een speen gewild/geduimd. Ik heb ook tot mijn 12e geduimd en ik heb ook nooit een beugel gehad. Ik ben er niet zo moeilijk over. Met vier maanden, ach, laat hem denk ik dan. Nog zo klein en het geeft hem zo vee rust. Ik heb het destijds geïntroduceerd omdat ik ergens had gelezen dat het de kans op wiegendood kon verminderen.
Hier was het duimen op die leeftijd een fase. Na een paar weken deed ze het niet meer. Ik zou het laten gaan. Mocht ie rond 1 jaar nog duimen dan zou ik het gaan afbouwen of hem er bewust van maken om het zo min mogelijk te doen maar met 4 maanden is de zuigbehoefte er gewoon en wat is nu fijner dan een duim of borst. Hij is nog zo klein.
Dit inderdaad. Ik had het ook met de tandarts besproken die zei dat er nu nog zuigbehoefte is dus lekker laten gaan. En rond 1 jaar is die zuigbehoefte verdwenen en wordt het een gewoonte dus dan zou je het af kunnen leren.
Persoonlijk zou ik het duimen af leren. Wellicht is de zippadizip slaapzak een optie? Hier sabbeld hij dan op de puntjes ☺️
Mijn zoon wilde ook duimen. Ik ben stug die speen blijven aanbieden tot ie die accepteerde ipv zijn duim. Met 1.5 jaar is de speen de deur uit gegaan. Een speen is makkelijker af te leren dus zou dat blijven aanbieden. Je kan moeilijk zijn duim weggooien