bijna 3 en ze zegt dat ze een 'iemand' ziet

maar ze kan de foto dus wel gezien hebben al staat hij op een plek waar ze hem niet telkens ziet?

 

Begint ze er zelf steeds over en gaat ze er over door of ga jij verder vragen? hoe goed je ook probeert niet angstig over te komen, deze emotionele dingen KAN je voor die kleine voelsprietjes van die ukken niet verbergen. Ze voelen haarscherp aan dat het jou wat doet. Vinden dit enorm interessant en gaan er graag op verder om maar uit te vissen waarom jij zo doet als je doet.
Misschien moet je er een tijdje weinig tot geen aandacht aan schenken. Wie weet verdwijnt de meneer dan net zo plots als hij verschenen is.

 

Zou zeker niet tegen haar zeggen dat dit niet zo kan zijn.

Bij mijn 2de mk had mijn dochter hele verhalen op dr slaapkamer tegen iets en als ik vroeg tegen wie praat je zei ze doodleuk tegen me zusje
Dan ging ze ook niet slapen omdat dr zusje tegen haar aan het praten was op een gegeven moment heb ik gezegd nou moet je gaan slapen en je zusje ook ik wil jullie niet meer horen en dat gebeurde dan ook

Het blijft hoe dan ook best creapy ookal geloven sommige mensen er niet in

 

Mja hier kwam enige tijd "ouwe opa" steeds op de kast.
Zegmaar vlak nadat hij was overleden

En willekeurig of je zelf vind dat het wel of niet bestaat.. Je peuter ziet het dus bestaat het. Ook als het puur fantasie is is het voor je peuter hartstikke echt!
Dus zeggen dat spoken niet bestaan heeft weinig zin.

Zolang ze er geen problemen heeft en hij gewoon weggaat als ze dat zegt.. Zou ik er geen probleem van maken

Vanochtend hier met dochterlief nog heel gesprek over spoken en gezegd dat ik niet weet of ze bestaan maar dat ik wel weet dat ze in ieder geval niks kunnen doen behalve je aan het schrikken maken.
Dat lijkt voorlopig afdoende.
Vannacht weer 2x uit bed geweest voor een spook namelijk
Olifant voor het spook gezet en toen kon ze weer slapen.
Dus ook maar meteen uitgelegd dat ik dacht dat het gewoon een schaduw was ipv een spook. Waarna ze dus wilde weten of spoken wel/niet bestaan en waarom ze niet op onze kamer zitten

 

Mijn zoon heeft meestal tijgers of een krokodil op zijn kamer.
Die jagen we samen weg, en ik leg hem uit wat hij kan doen als ze 's nachts terugkomen (zijn knuffeldraak jaagt iedereen weg, dus hij moet die er gewoon bijpakken). Werkt prima.

Neem het serieus: ga niet zeggen dat hij er niet is, maar help je kind om zelf in control te kunnen zijn over wie er in de kamer is.

Ik vermoed dat zij de foto heeft gezien en hem op de een of andere manier beangstigend vindt, en dat op deze manier verwerkt.

 

Mijn dochter weet dat mijn vader op een wolkje zit ( is overleden) en heeft ook vaak hele verhalen dat ze dingen van haar opa heeft geleerd of gehoord.

Dat neem ik gewoon serieus.

Ik ben het eens met Bri dat dit weleens een levendige fantasie kan zijn geworden na het zien van de foto. Net als Krokodillen en tijgers.

Daar zijn geloof ik wel boeken voor te vinden om monsters onder het bed vandaan te jagen.

Of misschien eens overleggen met de Ha hoe je dit goed aan kunt pakken.

 

mijn oudste heeft een paar nachten lang ook een "opa" op haar kamer gezien. die zat volgens haar op haar prinsessenbankje... ze zat er ook tegen te praten en zei opa weg. Mijn opa was in die tijd net overleden, ik ben zelf best nuchter maar iets gaf me toch kippenvel... heb gewoon hardop gevraagd of hij weg wilde gaan. en sindsdien heeft mijn dochter het er nooit meer over gehad.
ze heeft hem trouwens nooit bewust mogen leren kennen omdat ze net 14 mnd oud was toen hij overleed. ik zag haar ook vaak in haar bedje staan lachen en wijzen en de hele kamer rondkijken.. het zag er wel grappig uit leek net op een spelletje... ik weet het niet hoor maar het kan best dat er zulke dingen bestaan. mijn opa was nogal een gekke opa.. hield van klieren op een leuke manier en bedacht altijd leuke verhalen en grapjes...

ik zou er ook niet teveel op ingaan bij je dochter hoor. laat haar weten dat je haar geloofd en vraag gewoon steeds of diegene wil weggaan omdat je dochter er te vatbaar voor is en jij dit niet wilt.

je kunt jezelf dan best "dom" voelen maar hier werkte dat wel...

ik had in die 4 dagen na het overlijden van mijn opa ook eens zoiets van he als er nou leven na de dood bestaat zou ik dat best eens willen merken. vlak daarna viel mijn goed gevulde toilettas van een muurtje af die boven de wc is gemaakt. die staat er altijd en echt zo dat hij niet zomar kan vallen.... vanaf dat moment had ik zoiets van neeh hoef het niet te weten het is goed zo ben nogal een schijterd wat dat betreft...

 

kinderen zijn hier heel erg gevoelig voor!! neem het aub serieus en als ze het eng vind kun je samen met je dochter vregen dat deze meneer aub weg wil gaan of haar in ieder geval niert wil laten schrikken/bang maken etc. ik spreek uit ervaring van mezelf en mijn oudste zoon

 

Mja ook hier.. Bang voor schaduwen en spoken.. Niet voor "ouwe opa". Blijkbaar is er toch verschil.

Maar de spoken gaan nu naar het buurjongetje want die is niet bang voor spoken
En de schaduwen is het ook goed als ik iets voor de betreffende kast zet.
Nu duimen dat ze vannacht weer doorslaapt. Merk dat ze vaak als ze wakker wordt zegt dat het gordijn beter dicht moet dus daar probeer ik extra op te letten

Oh en vanavond uitgelegd dat er schaduwen zijn zolang er licht is.
En dat er licht is zolang elke avond het lampje aan moet
En dat op onze kamer ook schaduwen zijn maar dat wij er niet bang voor zijn omdat schaduwen niks doen.

 

Kinderen staan nog open voor dit soort dingen, bij vele gaat dit over en groeien er over heen, andere niet en houden dit op latere leeftijd.
en ja, ben er heilig van overtuigd dat er meer is ( zelf mee gemaakt in ons vorig huis..) ik was ooit heel sceptisch erover van yeah right zal wel.
wij gingen samen wonen in een huisje waar een man zelfmoord had gepleegd, dit wisten wij niet toen we er gingen wonen.
de man die voor ons woonde, is dus daar knettergek weg gegaan en wenste ons sterkte :S ook dit vonden wij al vreemd maja boeiend dachten wij.
Vanaf een bepaald moment gebeurde er van alles.
gekrab op de muur en ineens toen we thuis kwamen een sterke terpetine lucht in de hal bij de slaapkamer.. de hal en halletje bij de slaapkamer deur staan in verbinding.
half uur later was de geur weg en luchten kon je daar niet. ja voordeur open en de slaapkamer deur.. en allerlei spul viel om, waren verplaatst en onze kater Rebel wou op een gegeven moment niet meer alleen beneden zijn.. die krabte dan aan de deurpost of zijn leven er vanaf hing, of begon ineens heftig te blazen tegen een muur..
Achteraf hoorde wij alles en ook dat de man schilder was.

Neem het AUB echt serieus.
het kan zijn dat het haar vader is en zijn taken nog niet klaar heeft of denkt dat hij niet dood is. dan blijven ze hier.
Sommige blijven ook om voor hun dierbaren te waken, daarom misschien de reden dat ie alleen bij je dochter is en niet bij jouw.

 

ikzelf heb ook ervaringen met zo een dingen en naar mijn mening ...geloof maar dat er effectief "iemand " is
..