Dat wanneer alles koek en ei is je gelukkig bent met je partner maar als er een fikse ruzie is je soms met moeite nog kan inzien waarom je bij elkaar past en dat je bijna gekke dingen in je hoofd gaat halen.. Dat je jezelf erop betrapt te twijfelen of je eigenlijk wel zo goed bij elkaar past en of je elkaar wel gelukkig maakt.. Hoge ups, diepe downs..
Haha!! sorrie moet er en beetje om lachen. Hier hetzelfde,als het leuk is denk ik goh wat zijn we gelukkig en als we ruzie hebben wil ik het liefst meteen scheiden. Ligt aan karakter denk ik maar ook is het dan goed om je relatie onder de loep te nemen. misschien doe je te weinig leuke dingen met elkaar en zit je teveel te fitten om kleine dingen zoals het niet opruimen van een vuile onderbroek. Dit is i.i.g bij mij het geval
Waarom wil je graag weten of dit normaal is? Als het normaal is, zou je het dan minder erg vinden dat je deze gevoelens hebt?
Ik denk dat het normaal is dat het dak er wel eens afknalt, en dat je je in sommige gevallen afvraagt waarom je uberhaupt voor iemand ben gevallen. Weet je het hoort er allemaal bij. Zolang je kan relativeren en nog steeds warm wordt van binnen als je, je partner ziet klopt het plaatje. Wij maken echt wel eens knallende ruzie. Maar uiteindelijk overheerst er toch spijt en vooral liefde voor elkaar.
uhmmm ik denk dat wanneer een stel ruzie maakt geen van beide op datzelfde moment denken.. goh wat hou ik toch zoveel van hem/haar.. ik zal straks wat lekkers maken voor diegene.. nee als je ruzie hebt hebt je ruzie en dan komen vaak al je irritaties naar boven.. sommige blijven heel rustig... ik gooi graag met deuren,schreeuw de buurt bij mekaar dat ie op kan rotten,en huil heel hard! gelukkig hebben we dit maar eens int jaar dat het echt ruzie is..maar soms moet je je wel eens even uitleven..om het daarna weer goed te maken
ok ik ben best een erg zwart wit type...kan heel makkelijk roepen dat ik het niet meer zie zitten met mn partner en dat ik weg wil.maar als de lucht geklaard is dan zie ik het allemaal weer helemaal zonnig...is een karakter ding denk ik ja!
Komt me bekend voor! Ik denk dat het heel normaal is om af en toe fixe ruzie met je partner te hebben, In je woede ( heb ik teminste) kun je enorm gaan twijfelen, Als mn woede eenmaal weg is kan ik me geen beter leven voor stellen als wat ik nu heb.. succes!
alleen als de momenten van ruzie en ongenoegen en het gevoel niet meer bij elkaar te passen overheersen, dan is het wel belangrijk om er iets mee te doen denk ik...
Hahaha.. Om sommige reacties moet ik echt lachen . ik denk inderdaad ook dat het een karakter ding is.. Zal het wel van mijn moeder hebben: die print nog net de scheidingspapieren niet uit wanneer er grote bonje is. Zo ver ga ik gelukkig weer niet.. Het is niet dat het overheerst maar zo ontzettend lang zijn we nog niet samen en ondanks dat hij voor een groot deel wel is wat ik zoek in een man (ik weet dat je niet alles kan hebben). Vrees ik soms dat ik niet genoeg ben voor hem. Althans dat gevoel krijg ik wel en vaak zijn dat ook de oorzaken van onze ruzies.. Dat gevoel heb ik eigenlijk al vanaf het begin van onze relatie. Deels door dingen die ik in het verleden heb mee gemaakt en deels om zijn perfectionisme en idealen.. Enerzijds is het fijn want het stimuleert mij het beste uit mijzelf te halen en ik dacht dat ik juist graag zo'n man wou. Maar anderzijds maakt het mij ook koppig en kan het verlammend werken en ga ik juist het tegenovergestelde doen. liefde=lastig
Tjah, moeilijk om hierover een mening te geven als ik jullie niet persoonlijk ken. Mijn man en ik hadden vroeger ook vaak heel hoogoplopende ruzies waarbij ik zodanig over mijn toeren was dat ik -ik weet niet wat- zou kunnen doen. En hij ook het bloed van onder mijn nagels haalde. Nu heb ik geleerd dat als ik mijn manier van een probleem bespreken anders aanbreng, hij daar ook anders op reageert en we dus niet zo snel meer zo'n ruzie hebben. Jullie moeten misschien een manier zoeken om jullie meningsverschillen niet zo uit de hand te laten lopen als het je zo dwars zit.
ach op dit moment is het niet zo zeer tot schreeuwens toe maar meer de koude oorlog..nog erger.. relatietherapie? opzich ben ik niet anti maar voor ons is dat geen optie.
pfff vorige week nog... Ik had me eens voorgenomen niet mijn irritaties elke keer te laten merken maar om iets stoms (en ik heb bij god geen idee meer wat...) knapte ik en kwam echt alles eruit... Ik heb zelfs mijn tas gepakt met Lieze op 1 arm... toen bedacht ik me dat het niet handig was om met alle kids te vertrekken en heb ik hem verzocht op te rotten... dat deed ie niet natuurlijk . Natuurijk kwam alles weer goed en zijn we 'savonds heerlijk uit eten geweest met ons 2tjes Overigens, toen ik later mijn tas weer uitpakte (ik had zo alles van een plank af in de tas gemikt zonder te kijken) zag ik dat ik allemaal nutteloze dingen had ingepakt, zoals al mijn positiekleding 4 riemen (nou ja, dat was dan wel weer handig geweest om mijn broeken op te houden) bh's die 2 maten te klein zijn, geen onderbroeken, de weduwesokken... Ach, toen was het stom, nu lachen we erom we hebben ongeveer 1x 9mnd een erge ruzie.
Hahaha...wat een verhaal. Ja ik ben ook van het 'weglopen' maar met een kind gaat dat wat lastig hihi..
Oh hier ook hoor. Al neem ik me steeds weer voor om eens anders te reageren ... actie is immers reactie.... maar toch trap ik iedere keer weer in dezelfde valkuil. Al heb ik inmidels (na 18 jaar samen hoera) wel geleerd dat zijn gefoeter "in het algemeen" geen gefoeter is op mij, maar zo reageer ik dan wel.
Maar als het constant irritatie is.. Ik en mijn ex hadden ook hoge ups.. een dag met alleen maar lol. Om vervolgens dezelfde avond weer dikke ruzie te krijgen. Toen ging ik inderdaad maar eens de boel onder de loep nemen en besefte dat het gewoon niet ging. Van ruzie, irritaties wordt niemand vrolijk!
Wij hadden het ook.. koude oorlogen, schreeuwende oorlogen.. Op een gegeven moment hebben we het in gelukkigere tijden eens over gehad...Onze besluiten: -Iets minder overtuigt zijn van jezelf. -als de ander uitlegt wat diegene bedoelt ook echt luisteren, en proberen te begrijpen waarom.. -verzeil niet altijd in die discussie met zoveel mogelijk feiten om de ander maar onderuit te halen. Soms zijn dingen gewoon zo als je ze voelt. -leer je mening los te laten en te gaan met de flow, iets minder een mening hebben. En wat ik doe in een koude oorlog, is totaal iets onverwacht. hem helemaal dood knuffelen bijvoorbeeld en dan zeggen hoeveel ik van hem hield. Maar het echt niet met hem eens was. Verbeter de wereld begin bij jezelf. pak het eens anders aan en verbreek het patroon. Is die ruzie je relatie waard?
Hier hebben we bijna nooit ruzie en al helemaal niet tot schreeuwens toe. Maar dat zijn wij, bij ons is het grootste gevaar dat we als broer en zus naast elkaar leven. Zonder ruzie maar ook zonder passie dus. Als je je tijdens de ruzie zo voelt lijkt het me niet meer dan normaal, maar als je je ook zo tussen de ruzies door voelt, ook al overheerst het (nog) niet, klinkt het wel alsof er meer aan de hand is. "hij is voor een groot deel wat ik zoek in een man" klinkt niet echt romantisch. Heb je hem gevonden met een checklist in je hand of ben je wel echt voor hem gevallen?
@ fenneke, nee ben echt voor hem gevallen hoor... @ fruitypebbles. Ja ben ik met je eens gelukkig is het bij ons niet zo @ andere dames, erg herkenbaar .. hihi