We zijn nu 1 jaar en 2 maanden verder nadat ik gestopt was met de pil. In die tijd een hoop gebeurd, 1 miskraam in september druk op het werk, door de miskraam niet zijn wie ik was. En in januari stortte ik in, ik werd ziek (griepje dacht ik) maar uiteindelijk bleek dat ik overwerkt was en niet te zuinig ook. Inmiddels ben ik weer aan het reintegreren en het gaat een stuk beter met me. Vorige maand hoogstwaarschijnlijk een vroege miskraam gehad ik had licht positieve testen die steeds duidelijker werden maar uiteindelijk werd ik toch ongesteld. Ik had die dag zo ongelofelijk veel pijn en verloor zoveel ineens dat ik daarom vermoed een heel vroege miskraam gehad te hebben. Maaarrr ik ben er klaar mee, ik doe alsof ik die testen nooit gedaan heb en ik kijk vooruit want ja wat als? wat als wat! Ik kan het toch niet terug draaien dus ik kijk vooruit. In deze zelfde maand kwamen wij op een festival een kennis tegen, even een gezellig gesprekje dachten we tot ze aandringend vroeg hoe het nu met mij gaat. Euh ja goed?? met jou ook? Dus zij zegt ja ook wel hoor maarre en met de baby?? eeehhh... Lief en ik keken elkaar even schuin aan en weer naar haar en uiteindelijk wij nou.. die is er niet?? Zij; ohw oppas kunnen regelen?? Wij; nou.. nee ehm.. we hebben geen kindje, miskraam enzo.. Normaal zou ik hier echt kapot om kunnen gaan, nu.. niet meer ik kon er zelfs wel om lachen. Wel denk ik van huh hoe wist zij uberhaupt dat ik zwanger was vorig jaar maar goed he kleine stad enzo.. Op 1 of andere manier heb ik de knop om kunnen draaien en mijn god wat voelt dat heerlijk! Ik kan weer genieten, heb weer meer energie denk bijna niet meer aan NOD's , Vage testen en uitreken sommetjes Betekend ook dat ik hier minder online ben, en dat was ik al.. Maar ik wou het toch even met jullie delen Hoe denken jullie erover? Er zijn mensen die vinden dat ik misschien maar eens naar een gyno moet gaan om de boel na te laten kijken. Maar ik heb hier op dit moment totaal geen behoefte aan, we gaan een huis kopen en ben nog aan het bijkomen van de overspannenheid dus wil dit niet nu oprakelen, misschien volgend jaar als we n het nieuwe huis zitten en er weer rust is.
als je er geen behoefte aan hebt, moet je het niet doen. Je gaat naar de gyn om te kijken of het allemaal mogelijk is en voor eventueel trajecten om met hulp zwanger te worden. als je dat nu even niet wilt, kun je het beter even uitstellen. Vooral nu je net aan het bijkomen bent van het overspannen zijn!
Doe lekker rustig aan, richt je op je huis en dan kan je altijd nog verder kijken als je daaraan toe ben! Groetjes
Heeel knap en sterk van je dat je je nu zo kunt opstellen en kunt denken! Ik denk dat er heeel veel vrouwen zijn hier voor wie dit heel herkenbaar is. Ik merk zelf ook dat sinds we gericht bezig zijn, je elke maand weer de berekeningen doet en volgt, na je ei wil je het liefst zsm een test gaan doen, je hoopt de kwaaltjes te hebben die je anders niet hebt en vooral hopen dat ze je deze keer niet voor de gek houden enz enz. Klinkt gek, maar voor sommigen incl. mezelf zou het ook wel eens goed zijn even rust te nemen maar omdat je zoooo graag wilt, wil je daar vaak niets van weten ook al weet je diep van binnen dat het echt wel even beter zou zijn... Wens je heel veel sterkte met alles en nogmaals, knap hoe je hier op dit moment mee omgaat! Hopelijk mag je zodra je er de rust en zin voor gevonden hebt, snel een positieve test in handen houden!
Dankjewel voor je lieve woorden Jaira, en ook jij bedankt Siepie. @jaira; Ja ik werd toen ook zooo gestoord van iedereen die zei "je moet er niet te veel mee bezig zijn" En ik zei altijd dat ik dat helemaal niet deed, maar je lichaam fools you real bad Eng eigenlijk hoe je geest je lichaam zo kan beinvloeden en andersom. We houden ons zelf zo voor de gek, nouja voor de gek is misschien niet het goede woord maar we maken het onszelf onbewust zo moeilijk. En nogsteeds heb ik t nog wel lichtjes hoor dat als ik bepaalde kwaaltjes heb dat ik heel even denk van goh.. zou het wat betekenen. Maar lang niet zo obsessive als eerder. Ik ga ook pas weer een test doen als ik keilang over tijd ben en net eerder dus die zwangerschapstestmakers gaan niet meer aan mij verdienen whoehahaha En dan hoop ik dat ik idd snel een mooi duidelijk extra streepje op de testen krijg die ik nog heb liggen, en dat hoop ik ook voor iedereen die dit zo gaag wilt hier op dit forum inclusief jou Jaira
Als ik jouw verhaal lees, dan denk ik: Wauw wat een sterke vrouw! Laat je niet meer gek krijgen. Ik zou ook pas naar een gyn gaan als je daar zelf behoefte aan hebt. Nu is het even tijd voor andere dingen. Wat kanp dat je die knop zo om kunt zetten; ik weet niet of mij dat zou lukken. Daarom nogmaals: Wauw wat ben jij een sterke vrouw!
Ohh knap hoor! en vooral ook erg sterk!!! Jij doet mij denken aan mijn eigen moeder en ik bedoel dat niet in een verkeerde zin!
hoi meid, ik las je verhaal en het eerste wat ik dacht was jeetje wat is zij sterk zeg kheb heel veel respect voor je. ik heb in jan en feb een vmk gehad (2 x achter mekaar) en ik heb het er zo ongelovenlijk moeilijk mee ik kan het niet loslaten/verwerken en nu elke maand met kwaaltjes en dingen dat ik denk ja misschien is het nu weer gelukt en dan de teleurstelling. ik wil niks liever dan zsm weer zwanger zijn en kan het dan ook moeilijk loslaten dit is voor mn ventje ook moeilijk omdat hij ziet hoe het me raakt. hij vroeg zelfs of het niet beter zou zijn weer even aan de pil te gaan 6 mnd ofzo en toen brak ik maar hij bedoelde het goed gewoon om even wat rust te krijgen maar ik wil niet aan de pil ben er juist mee gestopt omdat we een kindje willen van ons samen. kmoet echt proberen om het even te laten zijn voor wat het is en me gaan richten op andere dingen. meid je bent echt super sterk. groetjes en liefs joyce
Wat erg om te lezen Joyce, heel verdrietig betrek het vooral niet tot je zelf dat het mis is gegaan want soms hoe pijnlijk en klote het ook is, is het gewoon het lot. Zo zie ik t inmiddels, want weet je meid. Wat je mee maakt, maakt wie je bent als persoon. En als we dit niet hadden meegemaakt was er misschien wel iets anders super ergs gebeurd. En god mag weten wat dat zou zijn.. Vergeet niet dat mijn miskraam in september was en ik ben nu nog niet de oude, natuurlijk speelt het ook mee dat ik overspannen raakte door mijn werk maar neem de tijd om het te verwerken. En als je een keer niet verdrietig bent geeft dat ook helemaal niet! Bedankt voor je lieve woorden dat maakt mij ook sterk Hoop dat er snel een klein levenswondertje mag blijven plakken bij jullie! @dikkebuik; je bent een schatje :*