Ben benieuwd naar jullie gevoel tijdens de zwangerschap en eventuele voorkeur! Voor de dames die een combinatietest hebben gehad, was daar bij de echo al goed het geslacht te bepalen? Toen ik zwanger was mijn dochter had ik heel erg het gevoel dat het een jongen was, had ik toen ook leuk gevonden. geen geslachtsbepaling gedaan, expres. Dat vonden we wel spannend. Toen het een meisje bleek bij de geboorte waren we ook blij ook al hadden we het niet verwacht. Nu ik voor de tweede keer zwanger ben moet ik er niet aan denken dat ik een jongen krijg, nu ik een meisje heb wil ik gewoon niet anders meer. Als ik de jongenskleertjes in de winkel zie word ik al sip...Ik vind mijn meisje en meisjesspullen zo leuk en herkenbaar. Ik zit dus echt in de zenuwen totdat de geslachtsbepaling is geweest. Hopelijk met de combinatietest wat duidelijkheid, mocht het een jongen zijn dan ga ik er heus wel van houden maar ik zou het wel heel moeilijk te verkroppen vinden in die zin dat het een teleurstelling zou zijn. Wat het extra zenuwslopend maakt is dat mijn schoonzus 5 maanden na de geboorte van de eerste alweer zwanger was en dat pas bleek bij de combinatietest dat het een meisje is. Ze loopt een maandje voor op mij en het maakt het extra zuur als ikzelf dan geen meisje krijg. Misschien ben ik wel wat kinderachtig en verwend hierin maar op dit forum wil ik wel eerlijk zijn en ik ben toch benieuwd of er meer vrouwen zijn met dit soort gevoelens...
Ik wou bij de eerste graag een meisje, nou die is er. Daarna wou ik graag een zusje maar na anderhalf jaar bezig zijn en 2 miskramen wil ik gewoon een levende baby... Maakt me niet uit wat er tussen de beentjes hangt.
Ik stelde me altijd voor dat de eerste een jongen zou zijn... En voordat we wisten wat het was wist ik ook zeker dat het een jongen zou zijn en voila! het is een jongen! 👍 Ik kreeg de combi test met 12 + 3 en daar was echt niets op te zien. Met 15 weken twijfelde de vk (krijg elke controle een echo) en met 18 weken was het toch echt een jongen
Bij mijn 1e zwangerschap wist ik zeker dat het een meisje was, bleek ook zo te zijn.. Nu opnieuw zwanger en niet echt een voorgevoel gehad, had een jongen heel leuk gevonden, koningskoppel ☺️Maar het is een meid! Eerlijk gezegd vind ik het nu super. 2 prinsesjes straks .. Heerlijk. Bij combinatie test is alleen een nub te zien maar verder niet echt wat.. Dan met de 20 weken echo of je moet er een echo voor laten maken.
Ik hoop dat het gezond is Een jongen zou het handigste zijn, beeb komt bij ons zoontje op de kamer en ze schelen maar iets meer dan een jaar Ik denk zelf een meisje, bij mijn zoontje zat ik onder de pukkels en nu niet. Bij de meiden had ik het ook niet En ik hou echt van het getut
bedankt voor de reacties. Ja en heel cliché maar waar, jullie hebben gelijk, natuurlijk is het het allerbelangrijkste dat een kindje gezond is. Ik hoor toch wel vaker dat men bij de combinatietest het geslacht te horen krijgt, zoals ook mijn schoonzus met 12 weken...Ik begrijp uit jullie reacties dat het dus niet met zekerheid te zien is zo vroeg in de zwangerschap?
Nogal, ja. Mijn hemel zeg.. Een voorkeur hebben, prima, maar 'het niet kunnen verkroppen' als het een jongetje is? Waarom ben je dan in hemelsnaam aan een tweede begonnen? Je wéét toch dat de kans 50/50 (of nouja, hooguit 54/46) is? Het klinkt alsof je je schoonzus zelfs een 2e dochter misgunt (wat je overigens met 12 weken inderdaad niet kunt zien, rond die termijn staat vrijwel elke NUB nog in 'meisjesstand').. Je mag dolgelukkig zijn als je een gezond kindje krijgt.
Helemaal mee eens, mijn enige wens is een levend kind krijgen. ts, ik hoop van harte dat een toekomstige zoon nooit meekrijgt hoe jij dacht en schreef tijdens je zwangerschap .
Omdat mijn man graag 2 of 3 kinderen wil hebben en ik wil hem dat absoluut niet misgunnen. Dus ja ik zou ook wel gelukkig zijn met alleen mijn dochter hoor Ik kan er weinig aan doen dat het gevoel dat ik graag weer een meisje wil zo sterk aanwezig is, ik kies er niet voor en voordat ik weer zwanger werd had ik dat gevoel ook niet maar de afgelopen weken is dit gevoel wel echt ontstaan en sterk gegroeid. Dus ik wil dit van me afschrijven en niet doen alsof. Ik zal je de familiehistorie besparen maar neem van mij aan dat mijn schoonzus op z'n vriendelijkst gezegd niet sympathiek en nogal jaloers is en onze dochter vanaf het begin al heeft behandeld alsof ze een besmettelijke ziekte is dus ja dat ik haar niks gun heeft met haar gedrag te maken. Mijn zwager gun ik het allerbeste en wel 10 meisjes hoor.
Ik zou het beiden ontzettend leuk vinden en eigenlijk maakt het me niks uit. Maar ik denk dat we weer een jongen krijgen. Ik vind mezelf echt een typische jongens mama, waarom weet ik eigenlijk ook niet haha. We wachten het gewoon ongeduldig af..
Vreselijk als je zo in je zwangerschap staat... Je hebt duidelijk geen flauw benul hoe rijk en gezegend het is als je een kindje mag krijgen. Ik wens je die wijsheid heel erg toe!
Gevoelig onderwerp altijd maar ik begrijp je volledig TS! Het is een gevoel, leg dat maar eens uit. Zelf heb ik twee miskramen gehad, natuurlijk wil ik het liefste gewoon een gezond kindje maar ik hoop op een meisje! Als het een jongen is ben ik daar niet minder blij mee maar een meisje heeft wel de voorkeur. Waarom mogen we geen voorkeur hebben? Dat hebben we toch met zoveel?
En dit bedoel ik dus met geen gezonde voorkeur. Voorkeur hebben prima, het uitspreken tot daar aan toe.. Maar als je niet blij bent met een jongen en sip wordt van alleen de gedachte al... heb ik geen woorden voor. Ik hoop zo ontzettend voor dit kind dat het een meisje is. Want er is niks zo erg als (eigenlijk) een ongewenst kind. Of ik hoop als het dan toch een jongetje blijkt dat je jezelf heel snel een schop onder je hol geeft!
Toen ik zwanger was van onze dochter hoopte ik zoooo op een jongen. Toen tijdens de echo bleek dt het een meisje was heb ik de hele dag gehuild. Ik voelde me zo k*t! Maar dat was binnen een dag weer voorbij. Ben nu helemaal gelukkig hoor Bij deze heb ik geen voorkeur. Onze dochter hoopt op een broertje zegt ze. Ik hoop vooral dat de zwangerschap goed gaat en het kindje gezond te wereld komt.
Oh een voorkeur is niks mis mee hoor! Maar heb je de openingspost wel goed gelezen? Dat gaat wel heel wat verder dan dat..
Met het hebben van een voorkeur is helemaal niks mis natuurlijk. Maar ik denk dat het sommige vrouwen tegen de borst stoot als er zoiets wordt gezegd als "ik kan het niet/moeilijk verkroppen als het een jongen wordt". Het is een wonder op zich natuurlijk als je een kindje mag krijgen. Om dan vervolgens als een verwende peuter te gaan stampvoeten wanneer het niet het geslacht van voorkeur heeft komt dat natuurlijk belachelijk ondankbaar over. Met een voorkeur is niks mis, maar wordt het toch het andere geslacht wees dan ook gewoon blij. Het is jullie kind, en gezondheid is toch echt het allerbelangrijkste.
Mijn voorkeur veranderde per week. De ene keer lag mijn voorkeur bij een meisje omdat ik denk een meisjesmama te zijn, en de andere week weer bij een jongen omdat onze hele families al uit meiden bestaan. En na 2 miskramen ben ik ook gewoon hartstikke blij hoor, maar een voorkeur mag ik best hebben vind ik. Dat maakt mij niet ondankbaar.
Tuurlijk mag je een voorkeur hebben, dat kan ik me ook best voorstellen. Maar vind inderdaad dat jij wel erg ver gaat en daarvoor vind ik dat je jezelf best een flinke schop onder je kont mag geven. En nee, ik zal geen preek geven over levende en gezonde kinderen. Maar een gewenst kind is toch het mooiste wat er is en dat kan ik me bij jou niet voorstellen als jij een zoontje zou krijgen en daar mag jij je diep voor schamen.