Jan heeft een nieuwe auto, nou ja nieuw het is een opel kadet uit 1971. Vandaag kon hij hem ophalen dus ik hem afgezet en naar huis terug gereden. Toen maar even buiten gebleven om hem op te wachten, maar alles wat er kwam, geen wit auto-tje met daarin Jan. Opeens kreeg ik een gevoel dat ik nu mijn mobiele moest pakken (die lag nog binnen). Ik had hem nog geen twee tellen in mijn hand toen het ding afging. Juist Jan, die stond ergens langs de weg met een auto die het niet meer deed. Dus Kylian weer in de auto en er naar toe met een sleepkabel. En dan moet je, je allereerste keer een auto op sleeptouw nemen. . Ik herhaal de dingen die mijn vader mij ooit heel lang geleden heeft verteld, heel langzaam wegrijden, zo min mogelijk schokken. Poging 1 strand, de sleepkabel knapt omdat manlief de kadet op het stuurslot springt . Poging 2 lukt en daar gaan we, alarmlichten aan en ik meet mezelf een constante snelheid van zo'n 30 km aan. Sommige bochten gaan een beetje hard maar het gaat allemaal zonder al te veel schokken. Na een ritje van 20 minuten zijn we eindelijk thuis, ik met knikkende knieën en zweet in mijn handen, was zo bang dat ik hem de hele bumper voor de auto weg zou trekken. Ondertussen is manlief druk op onderzoek uit, kijkt de motor na, de accu en kan niets vinden. Totdat hij in de achterbak op de benzinetenk klopt, ja hoor leeg (ondanks dat de meter toch vol aangeeft) Groetjes Anita
=D> Goed gedaan Anita! Zo heb ik mijn man in mijn auto ook eens moeten slepen, nadat de auto kapot was gegaan. Ik vond dat ook eng hoor, was bang dat hij erachter knalde.