Hoe gaat het bij iedereen met de onzekerheid? Bij mij is het echt niet leuk meer. Voor mijn gevoel ben ik echt 'onder voorbehoud zwanger' totdat ik het hartje heb zien kloppen. Ik ben niet bang voor 'n spontane miskraam (daar vertrouw ik dan wel weer op) maar ik ben vooral bang voor de eerste echo, dat het kindje dan al (lang) niet meer blijkt te leven... Ik heb helemaal geen reden om bang te zijn, heb geen buikpijn of bruin- of bloedverlies. Heb wel nog amper verschijnselen (buiten de pijnlijke tepels). En ik ben al helemaal geen type die wel een voorgevoelens heeft (in dit geval dus de angst voor 'n missed abortion), laat staan dat die ooit uitkomen. Het is niet dat ik de hele dag down ben, nee! ik geniet gewoon lekker van m'n dochterje van 2. Maar ik durf gewoon echt niet blij te zijn dat ik zwanger ben, ik houd mezelf alleen maar tegen "wacht nou maar tot de eerste echo". Bij m'n 1e zw schap was ik in het begin ook onzeker, maar wat toen overheerste was de blijdschap dat ik uberhaupt zwanger kon raken! (waar ik zonder reden me jaren zorgen om had gemaakt, en puntje bij paaltje was ik binnen no time zwanger). Ik ben 'n heel ontspannen typje, maar wat zwanger worden en zwanger zijn betreft... Toen ik bij m'n 1e zw schap eenmaal een 1e goede echo had gehad, werd ik weer onzeker totdat ik d'r voelde, toen ik d'r eenmaal voelde was ik weer onzeker als ik d'r 'n uurtje niet voelde. En de laatste weken was ik doodsbang voor 'n doodgeboorte. Ik ben vreselijk... Nou het is een heel verhaal geworden. Ik wilde het eerst niet typen (komt misschien zeikerig over, vooral omdat ik nooit 'n miskraam heb gehad), maar ben toch blij dat ik het even kwijt ben. En ben vooral benieuwd of ik de enige ben... Liefs, Anouk (4 wkn 4 dgn zwanger)
Hoi Anouk, Volgens mij ben je echt niet de enige. Ik weet sinds vanmorgen weer dat ik zwanger ben. Heb wel eerder een miskraam gehad, maar toen as ik niet minder onzeker. Nu ben ik aan de ene kant onzeker of het nu wel goed zal gaan en aan de andere kant omdat ik bijna geen symptomen heb. Volgens mij houdt die onzekerheid pas op als je kindje gezond ter wereld is gekomen. Sterkte ermee!
klinkt me niet vreemd in de oren, ik ben zelf ook heel onzeker, wil ook eerst een echo voordat ik echt durf te gaan genieten. Niet dat ik nu niet durf te genieten, maar deels houd ik mezelf nog tegen. Het ene moment ben ik super zwanger en het andere moment roep ik mezelf terug van 'ho ho rustig aan, eerst je echo'. Ik heb wel eerder een missed abortion meegemaakt waar we pas met 11 weken achter kwamen, dus dat is bij mij de reden van mijn onzekerheid en dat ik eerst bevestiging wil zien..
Ik heb zelf nog nooit een miskraam meegemaakt maar ook ik was in het begin onzeker, ik was blij toen die eerste drie maanden voorbij waren. Hier moet je gewoon doorheen en hopen op het beste, meer kun je nu niet doen. Veel succes, Groetjes Senna
Ikzelf ben niet zo heel erg onzeker (voel me op en top zwanger met alle symptomen van dien maar mijn vriend heeft het dubbel voor ons beide. Hij heeft precies hetzelfde als jij, geloofde ook niet dat we zwanger konden worden, nu we in ronde 2! zwanger zijn wil hij eerst wachten tot we de echo hebben gehad tot hij blij kan zijn. Heel vervelend maar niemand kan wat aan die gevoelens doen, veel suc6 ermee en hopelijk heb je snel een overduidelijk positieve echo!
ik heb ook nooit een miskraam gehad maar wat je zegt over onder voorbehoud zwanger zijn herken ik wel. niemand moest het ook maar wagen iets te kopen voordat ik 12 weken ver was een paar mijlpalen welke je dichterbij brengen maar de onzekerheid zal nooit helemaal weg zijn eerste echo eerste keer hartje horen 12 weken grens 20 weken echo spannend is het gezond 27 weken levensvatbaar 28 weken 3e trimester is ingegaan 37 weken je mag thuis bevallen etc etc en tussendoor elke keer als je naar je VK gaat is het luisteren naar het hartje toch wel spannend.
Ik heb het vorige week zo erg gehad, dat ik echt elke avond zowat zat te janken. Omdat ik zo bang ben dat het niet goed zit. Weet niet waarom, misschien omdat ze zeggen je voelt wanneer het niet goed is (sommige dan). Hoezo gek laten maken... hoop echt niet dat het zo de hele zwangerschap zal gaan, wordt nog leuk voor mijn man. gr. Kat
het lijkt of ik het zelf geschreven zou kunnen hebben. ben dan wel is waar voor de eerste keer zwanger maar de onzekerheid ken ik maar al te goed. ik geloof ook dat ik inderdaad ook zo zou hebben van als ik het kindje voel heel blij maar als ik het dan een tijdje niet gevoeld zou hebben gaan twijfelen of alles wel goed is. iedereen zegt dan wel: je moet vertrouwen op je eigen lichaam hebben. dat heb ik opzich ook wel maar mijn gedachten zeggen iets anders.
bij de eerste zwangerschap had ik dat onzekere niet zo erg, bij de tweede zwangerschap voelde ik echt dat het niet goed zou gaan, bij de derde wist ik dat het goed zat(bijna zeker dan) bij de 4e voelde ik ook die onzekerheid en was erg bang dat het niet goed zat.. dat bleek dus ook wel bij de echo, leefde niet meer! nu ben ik dus voor de 5e keer zwanger en ben ik vooral erg bang dat het niet goed zal gaan, maar er is wel een stemmetje dat de hele tijd roept: dit komt wel goed! daar probeer ik dus maar op te vertrouwen! je bent dus echt niet de enige! en het heeft er volgens mij ook niet veel mee te maken of je wel of niet eerder een mk hebt gehad! je gevoel kun je niet in je broekzak stoppen! als jij onzeker bent kan iedereen wel wat positiefs roepen, maar dat neemt die onzekerheid echt niet weg!
Weet je wat ik trouwens ook heb? Omdat ik voor mijn gevoel niet echt van veel dingen last heb, zou ik het liefst tig keer per dag testen om bevestiging te zien van het feit dat ik zwanger ben. Heb zojuist mijn 4e (!) test in 3 dagen gedaan. Kost me handen vol geld, terwijl het resultaat iedere keer overduidelijk is. Ook neem ik het liefst een paar keer per dag mijn temperauur op. Ik denk dat dat nog een onzekerheid is als gevolg van mijn miskraam. Een paar dagen voordat ik die kreeg, zakte mijn temperatuur namelijk weer terug naar normaal. Voor mijn gevoel heb ik nauwelijks symptomen. Ik heb de volgende dingen: * Borrelende darmen met veel lucht erin * Vergeetachtig * Lichte krampjes de hele dag door * 's Avonds redelijk misselijk * Veel honger (ongeveer iedere twee uur weer honger) Vorige keer was ik echt héél moe en groeiden mijn (.)(.) met de dag. Dat heb ik nu dus niet. Ik ben 's morgens juist vroeg wakker en kan al mijn bh's nog gewoon aan. Op ich fijn dat ik daar geen last van heb, maar ook wel weer frustrerend omdat ik juist ook onzeker word van het feit dat ik die symptomen nu niet heb. Ik voel me gewoon (nog) niet eht zwanger. Is dat ook herkenbaar? En zijn de dingen waar ik dan wél last van heb toch ook wel herkenbaar? Ben soms gewoon bang dat de testen vals positief zijn, al betwijfel ik of dat wel kan. HCG is tenslotte HCG en daarop test je met een zwangerschapstest. Niet zwanger is geen HCG. Toch?
Ik heb precies hetzelfde. Aan de ene kant heb ik er vertrouwen in, aan de andere kant houd ik er ook nog steeds rekening mee dat het mis kan gaan. Is ook een soort zelfbescherming.
Ik heb dit ook! Ik vind het verschikkelijk. Ik moet nog twee weken wachten op mijn eerste echo (12 maart) en heb af en toe last van een beetje (minimale) roze bloedverlies (een beetje waterig) en bruinverlies. Denk er de hele dag over na en hoop maar dat alles goed is. Maar ik hoor nu meer negatieve verhalen als positief...... hebben jullie dat ook of is dat omdat je er zelf op gericht bent? Wat duurt wachten lang zeg!
Ik ben ook onzeker. Heb verder weinig klachten. Soms lichte ongi pijnen, mijn borsten zijn iets gevoelig als je er tegen aan drukt en moe, maar ja... ik ben anders ook weleens moe. Ik verplicht mezelf nu wel echt om goed te drinken. Vanaf deze week doe ik mee voor MvM. Die test was ook pisitief dus het zal wel zzo zijn Vind het wel jammer dat ik er niet heel erg van geniet. Komt misschien straks wel als meer mensen het weten enzo en je er echt over kunt praten. Lotte
Hoi Meiden, Ik heb het ook hoor, die onzekerheid. Ik durf ook haast niet te genieten. Mijn vriendin heeft in september een miskraam gehad met 6 weken, en ik ben natuurlijk niks beter, dus waarom zou het mij dan niet kunnen overkomen. Met mijn dochter was ik veel ontspannender. Nu denk ik alleen maar aan 27 maart (1e afspraak VK), ik zal zo blij zijn als het zover is! Nou ja, met mij zijn vele andere onzeker, ben gelukkig niet de enigste!
Zo bekend voor mij! Ik had tijdens mijn 1e zwangerschap ook minder zorgen in het begin, ik leefde op een grote roze wolk, omdat ik zwanger was. Nu zit ik zo te wachten op die 1e echo die mij zeker kan vertellen dat het allemaal goed gaat daarbinnen. Hoe het komt... Waarschijnlijk doordat het nu zo gewoon is, ik heb er al 1 rondlopen...Ik weet het niet. Ik voel me in ieder geval super zwanger en voor de rest zien we het wel.
Ha meiden! Wat fijn (voor mij dan , niet voor jullie) die herkenbaarheid! Wat Kat ook schrijft, ik lees ook zoveel over moederintuitie (van vrouwen die voelde dat het niet goed zat), dus denk ik gelijk: "oh oh, als die onzekerheid maar niet gewoon 'n voorgevoel is dat het idd niet goed zit". Maar aan de andere kant is angst en voorgevoel iets heeeeel anders. We houden elkaar op de hoogte! En over 'n tijdje hebben we vast allemaal 'n goede echo en blijkt onze angst ongegrond te zijn geweest. Liefs, Anouk
Hoi, Ik heb 2 mk gehad, nouja, eigenlijk 1 mk met 8,5 week en 1 innestelingsfout ofzo, omdat test nooit super positief was en paar dagen na mn nod alweer vager werden en week na nod begon het bloeden zeg maar. Ook had ik er een slecht voorgevoel over. Nu had ik voor mn ei al een heel goed gevoel, heel vreemd, weet niet waar het vandaan komt maar ik had al soort gevoel dat ik weer meteen zwanger zou zijn en blijven......dat goede voorgevoel over meteen zwanger worden bleek dus waar te zijn...nu hopen dat het goed blijft gaan! dat goede voorgevoel heb ik nog steeds (dat het goed blijft gaan) dus ben benieuwd... Ben wel super onzeker en steeds bang om bloed in mn broekje te vinden ofzo...ben wel flink misselijk en moe enzo, ben daar wel blij mee omdat het voor mij wel goed teken is.. maarja, het blijft afwachten....6 maart eerste echo..spannend! Liefs Syl
Ik heb (en had) er meer... met 16 weken, 24 weken, en vanaf week 30 elke week.... Maar idd, onzekerheid blijft! Helaas.... Is echt niet raar hoor!
ik denk dat de onzekerheid ook groot is bij ons door wat we allemaal kunnen lezen op het internet dat zei me gyno mij. we lezen eigenlijk veel neggatieve verhalen terwijl volgens de statistieken het maar 2 op de 10 vrouwen zijn waarbij het misgaat of zo. maar doordat internet zo groot is staan er wel duizenden verhalen en zo worden we allemaal onzeker. ik probeer zoveel mogelijk de positieve dingen te lezen en dat dingen weleens negatief kunnnen uitlopen hou ik in me achterhoofd maar wil er niet meer teveel mee bezig zijn.