Momenteel zie ik het allemaal niet meer zitten.. Morgen ben ik 27 weken zwanger en hoewel de kleine het ongekend goed doet, voelt mama zich een stuk minder gelukkig. Vanaf week een slaap ik ontzettend slecht; ik ga op tijd naar bed en sta op tijd weer op. Ik moet vijf dagen per week om 6.15 uur op en dus lig ik echt rond tien uur wel in bed. Dan slaap ik wel, maar om het uur, anderhalf uur word ik wakker. De eerste tijd gaat dit wel, maar het begint me nu echt enorm op te breken. Ik ben/voel (me) "wazig" in mijn hoofd, geluiden lijken soms van die holle echo's, ik ben veel minder alert dan anders, vergeet onwijs veel en mis zelfs rode lichten op een kruising. Nu ben ik vandaag (alweer) bij de huisarts geweest voor o.a. een probleem met mijn been en daarvoor ben ik doorverwezen naar een fysio. Ook mijn vermoeidheid heb ik aangegeven, maar ze had geen tijd voor mij, ik had immers geen dubbele afspraak. Met een folder "goed slapen, zo werkt dat" stond ik weer buiten. Met de tranen in mijn ogen. Hoe duidelijk moet ik nog zeggen dat ik me zo uitgeput voel en het niet meer weet? Dat ik om het minste of geringste heel boos word momenteel, mensen wel kan slaan als ze alleen maar een verkeerde kleur shirt dragen etc. Ik moest maar meer ontspannen en misschien wist de fysio wel wat (met alle respect; ik ben reiki master, doe aan yoga, heb emotioneel lichaamswerk trainingen gedaan, mediteer met regelmaat... ik doe dit dus allemaal al). Maar de uitputting is zo groot, dat ik niet meer uit die cirkel kan komen. Ik word steeds wakker en na 27 weken helpen reiki, yoga en mediteren niet meer. Ik rook niet, ik drink niet, ik drink geen koffie, eet niet voor het slapen gaan, douche warm voor die tijd, heb altijd een half uurtje mama-baby tijd ; buik lekker insmeren, naar rustige muziek luisteren en me concentreren op de kleine.. Dus met andere woorden; ik heb niet veel aan die folder. Ik werk vier uur per dag en sta hiervoor om kwart over zes op en ben 's middags vrij. Maar ik ben zo uitgeput dat het slapen al niet eens meer lukt (te moe zeg maar), maar dat ik ook geen energie meer heb voor huishoudelijke dingen. Het lukt gewoon niet en dat frustreert mij enorm. Want ik kan alleen maar thuis zijn en thuis zitten zijn. Het is momenteel een soort van overleven; of werken, of een beetje uitgerust zijn. Wie van jullie herkent dit en bovenal; hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Ik sleep me huilend door de dagen heen op dit moment en voel me ook echt depressief worden; niets interesseert me nog. De babykamer komt niet af, de kleuren laten me compleet koud. Ik loop voor niets nog echt warm momenteel. Ik voel me vlak en ongelukkig. Dat zit niet echt in mijn aard, maar na 27 weken niet slapen, is het niet zo vreemd dat dit ontstaan natuurlijk.
gaat niet lekker met je en dit is niet in t belang van de kleine..en van jezelf natuurlijk. Heb je nog andere kinderen? Als je nou is begint je een weekje ziek te melden, ipv 6.15 de wekker gewoon blijven liggen tot een uur of 8/9.. werken kost immers ook gewoon energie, kijk na dat weekje of je je weer genoeg de oude voelt om t weer op te pakken.. stel jezelf nummer 1!
ik ben het met de reactie hierboven eens. meld je ziek of neem even een weekje vakantie! dan kan je even bijkomen en vraag je man/vriend ook dingen van je over te nemen. Als dat niet werkt zou ik eraan denken halve dagen te gaan werken zodat je smiddags kan rusten.
He??? Wat een k**huisarts heb jij dan? Dat zijn toch klachten die je serieus moet nemen? Echt idioot gewoon! Ik heb er ook last van, maar ben er nog niet voor bij de huisarts geweest. Ik kom moeilijk in slaap en word steeds rond half drie/drie uur wakker en dan moet ik onwijs plassen, en daarna kan ik niet meer slapen. Ik ga om half tien/tien uur naar bed en ook ik sta kwart over zes op. De verloskundige zei dat er verder niet veel aan te doen was naast de dingen die ik al doe (geen computers zien 's avonds, rustig doen en niet meer rondneuzen naar babyspullen 's avonds en het soort dingen dat jij ook allemaal al weet). Ik kan je dus niet helpen en zoek zelf ook naar een oplossing. Sterkte ermee!!
Oh, wat enorm rot voor je. Ik denk dat je ook nodig een paar dagen vrij moet nemen om uit te rusten.. Zelf heb ik het ook gehad (heel erg aan het begin- 1e 4 maanden en nu weer). Ik heb last van lage bloeddruk en mijn ijzegehalte is aan de lage kant, dit kan de vermoeidheid, duizeligheid en afwezigheid tot gevolg hebben. Dit is wat ik er aan doe: - slaap, slaap, slaap, geef je er aan toe of beter over! ook op de meest vreemdste momenten van de dag. - veel vers fruit, lekker verse sinaasappelsap - zorgen voor goede ijzer opname; voorafgaand, tijdens en na het eten geen zuivel nuttigen (geen melk, karnemelk, kaas, toetjes, yogurt etc.) Ik kreeg als tip 2 uur voor en na het eten geen melkproducten te nuttigen. Dit heb ik een paar dagen gedaan en het hielp echt. - floradix - ijzersuplement - voorzichtig met frisdrankjes - drink vooral groene thee - slaap en rust.. niks beters dan even op de bank zitten met een tijdschriftje en je hoofd leegmaken. - voetreflexoloog; die bezoek ik eens in de 3-4 weken en dat helpt ook echt. - zon! even een half uurtje zon en je maakt weer vitamine D aan.. doet wonderen. heel veel sterkte en maak je niet te veel druk, dat is ook niet handig. Goed aansterken!
Wat een berg met (fijne) reacties al zo snel zeg. Ondertussen had ik de gynaecoloog ook nog gebeld en die kan wel slaapmedicatie geven, maar dat wil ik dus echt liever niet. Ik drink geen koffie en/of thee (hooguit twee kopjes thee per week momenteel) Ik rook dus niet Drink niet Doe aan yoga, dagelijks Elke dag douche ik op mijn gemak en ga daar letterlijk en figuurlijk voor onder de douche zitten en maak daar meteen een mediteer moment van Bloeddruk is ietsie te hoog, maar netjes te hoog volgens gyn. HB waarde is prima Glucose is in orde Ik gebruik dagelijks floradix (kruidenelixer/ijzer preparaat) Drink water en sapjes Gebruik zeer weinig zout Melk drinken we hier niet (ivm allergie) Geitenkaas ipv koe Mijn partner doet ontzettend veel dingen hier in huis en wordt zelfs boos als hij me met een stofzuiger ziet lopen.. En inderdaad; na drie vrije dagen pas geleden en nu weer afgelopen weekend gaat het wel wat beter, omdat ik mijn eigen tempo kan bepalen. Dan voel ik me best al snel beter. Ik werk al halve dagen, dus veel minder kan ik daar niet van maken. Punt is alleen na een periode van drie maanden niet gewerkt te hebben vorig jaar sept. t/m dec. en geen uitkering kreeg (lange strijd geweest, ik hem m opgegeven, ook door vermoeidheid). Ik toch weer "moest". Ben alleen een stukje werkverleden kwijt. In december ben ik bij deze werkgever begonnen (callcentre.. het betaald zeg maar) via een uitzendburo. En ik ben echt met vette pech al twee keer ziek geweest (zwakke weerstand door zwangerschap). Bij de derde keer vlieg je er dus uit en dan heb ik de 26 weken eis niet gehaald, waardoor ik dan geen uitkering krijg. Tenzij ik me ziek zou melden ivm zwangerschaps gerelateerde klachten. Dan mag je niet ontslagen worden. Ik moet nog zeven weken tot aan mijn verlof en vanaf dat moment is er ook een half jaar voorbij. Dan heb ik ook weer recht op een uitkering en zowieso op mijn verlof uitkering. Niet als ze me nu of volgende week eruit zouden kiepen. Dat levert ook veel stress op om eerlijk te zijn. Hou ik het vol? Ontslaan ze me niet? Ik durf dus ook niet al te snel een "eis" te stellen of wat dan ook, maar probeer me stilletjes en onopvallend op de achtergrond te houden. Ik vind het dus een vreselijk moeilijk iets, want ik ben als de doods dat ik straks geen baan meer heb, geen uitkering en dat terwijl ik over zeven weken al met verlof ga, dus solliciteren heeft dan ook geen enkel nut. Dat zou betekenen dat ik tot zeker oktober zonder inkomen zou zitten en dan kunnen we ons niet veroorloven. En dan is het de vraag of ik in oktober meteen weer iets zou vinden natuurlijk. We kunnen wel iets missen, maar niet voor zo lang. Was ik maar wat langer in dienst, in vaste dienst of had ik dat gat van drie maanden maar niet, dan had ik me allang ziek gemeld inderdaad, maar ik durf dus niet.
Vind het idd oneglovelijk van je h.a, dat ie je zo afscheept. Maar als ik t zo lees, dan kun je je nu toch wel ziek melden? Dit komt toch door je zwangerschap? Zo kan t ook niet doorgaan! Hier ga je aan onderdoor, die resterende 7 weken duren dan wel heel lang ben ik bang.
het klinkt mij bijna depressief in de oren, terug naar je ha jij en het uit laten zoeken. dit is echt geen gewone dip meer. en als je door je ha of gyn op papier laat zetten wat de reden van je uitputting is geef je je baas gelijk niet de kans je eruit te gooien.
het slechte slapen kan goed komen door je zwangerschap, volgens mij hoort het er ook wel bij. Maar daarom moet je wel proberen verder rust te nemen. Als ik het goed lees kun je je nu wel ziekmelden omdat je moeheid komt vanwege je zwangerschap. En je werkt 4 uur per dag, dan zou ik als je weer bijgekomen bent na een paar dagen ziekmelden, elke dag na het werk even een slaapje doen. Ik slaap nog steeds heel regelmatig 's middags met mn zoontje mee. Eigenlijk elke dag behalve dinsdag en donderdag want dan werk ik de hele dag. Heel soms in het weekend ook een dagje niet. Als ik niet slaap 's middags ben ik echt kapot en zou ik elke dag wel om 8 uur naar bed kunnen gaan. Als ik 2 of meer dagen achter elkaar 's middags niet slaap, slaap ik 's nachts ook alleen maar slechter.
ik ken dit maar al te goed hoor meis! ook ik ben totaal uitgeput en heb nergens meer zin in. Dit is nu laatste week a 2weken iets minder, het lekkere weer helpt gelukkig wel. ik heb zelf niet echt dé oplossing voor het moe zijn. en weet als geen ander hoe vervelend het is. ik betrap mezelf op vaak janken om niks. dan vraagt mn vriend wat er aan de hand is en dan weet ik het gewoon niet. zo raar. niet alleen zelf word je beetje depri door dit vermoeide gedrag, maar heeft ook effect inderdaad op mensen om je heen. Ik probeer meestal mezelf bezig te houden, niet 1x per week boodschappen doen maar elke dag even naar de winkel. ik heb honden, en maak nu een extra ommetje met ze. we pakken zo nu en dan een biosje of huren een dvdtje. gewoon van die kleine dingen die je toch even bezig houden. ik heb er vaak niet eens zin in om 'helemaal' naar bios te fietsen (is niet meer dan 5min!) maar ik dwing mezelf gewoon. dagje zwemmen helpt hier ook wel, misschien na het eten ff naar het zwembad en zodra je thuis komt lekker je bed in, dat werkt hier wel goed want dan ben ik moe van het zwemmen en val ik als een baby in slaap. succes meid! weet hoe vervelend het is en hoe depri je ervan kan worden.
het niet slapen zal mede komen door alle stress..je moet je werk volhouden anders is er geen genoeg geld terwijl het eigenlijk allemaal iets teveel is.. je eigen gezondheid is wel altijd het belangrijkste he meid!! is het echt zo dat je met geld partner niet ff vooruit kan (gewoon low budget leven)?? Heel veel sterkte in ieder geval!Q!
Als je je ziekmeld nu dan krijg je zowiezo 100% uitbetaald. Dat zijn ze verplicht omdat het door de zwangerschap komt. Dus financieel gezien zou je er niet op achteruit gaan. Dus mijn tip, ziekmelden, bijslapen en daarna weer rustigaan beginnen.
Nou, ik ben de drempel maar over gegaan en heb me ziek gemeld en verder zie ik wel wat er gebeurd. Ik werk voor een uitzendburo en zou bijna een half jaar bij deze opdrachtgever zitten. Maar dat is nu het laatste waar ik over na wil denken. Inderdaad; de baby en ik staan op nummer één!!! En geen werkgever of wat dan ook kan daar nog tegenop. Na 28 weken amper slapen vrees ik dat ik het niet ga redden met vier dagen bij slapen, was het maar waar... Ik ga hiervoor de tijd nemen en ik zie het dus wel allemaal.
Hmm lastig zeg. Ik heb er een aantal weken last van gehad en nu niet meer elke nacht gelukkig, maar snap het frustrerende gevoel. Ik heb nu wel pen en papier naast mijn bed liggen. Want, zodra ik wakker wordt komen de ideeën op. Ik ben dan alleen nog maar over van alles en nog wat aan het nadenken en wordt daar onrustig van. Ik schrijf nu de dingen op en ga dan weer liggen. Ik probeer mezelf ook te ontspannen door te letten op mijn ademhaling en gek genoeg lijkt het te werken waardoor ik toch weer in slaap val. Proberen je geest leeg te maken. En ook liggen is rusten. Ik zou 's middags zodra je uit je werk komt even gaan liggen. Rust in je hoofd en lijf. Even tijd voor jezelf. Daar knap je vaak ook van op. Verder zou ik het ook niet weten. Weet wel dat het heel vervelend is.