Mijn man werkt 4 dagen en ik 3. Kinderen gaan 2 dagen naar opvang/bso. Verder gaan ze allebei naar zwemles, mijn man werkt gemiddeld 1 avond tot laat, man sport 2 a 3 avonden, ik heb tijd nodig om mijn kwakkelende ouders te helpen.... Dan zijn er nog de boodschappen, het huishouden, verplichte visites en verjaardagen... Het lijkt de laatste tijd wel alsof ik nooit meer een momentje voor mezelf heb. Het lukt me met moeite om 1 x in de week een uurtje te gaan hardlopen, ik zou wel vaker willen maar het komt er echt niet van. Hoeveel tijd hebben jullie voor jezelf? En hoe regel je dat met je gezin?
Op de momenten dat mijn zoontje slaapt heb ik tijd voor mezelf zowel overdag als savonds. En verder spreek ik weleens af (naast de afspraken waarbij mijn zoontje mee is) met vriendinnen als mijn man thuis is in het weekend of savonds.
Misschien eens met je man praten en de tijd wat eerlijker verdelen. Zodat hij niet 2-3 keer kan sporten maar jij ook een keer. Dus beide 1x of beide 2x
De boodschappen laat ik regelmatig bezorgen door AH.nl en ik heb om de week een schoonmaakster. Dit geeft al heel veel lucht in een drukke week.
Ik werk 5 dagen en in het weekend is het dus tijd voor de boodschappen, het huishouden en afspraken met vrienden/familie. Eigenlijk heb ik elke avond vanaf 7uur tijd voor mijzelf wanneer mijn zoontje slaapt. Ik ruim alleen even het nodige op, haal een bezem door het huis en het grote schoonmaakwerk bewaar ik voor in het weekend. In de avond maak ik geen afspraken met vriendinnen, tenzij dat bij mij thuis is omdat er niemand is die bij mijn zoontje kan blijven. Maar lekker languit op de bank liggen met een film geeft mij weer ontspanning.
Herkenbaar. Mijn man en ik werken allebei 4 dagen en moeten daarnaast allebei minstens 1 avond (ik meestal 2) per week ook thuis nog wel het e.e.a. voor ons werk doen. Hij sport 1 of 2 avonden per week, we zitten samen 1 avond bij een zangkoor en wonen 2 avonden per week om de beurt een soort kerkdienst bij. Bovendien zitten we allebei in een bestuur (niet hetzelfde), waarvoor we ook regelmatig vergaderingen of werk hebben. De avonden zitten dus ook behoorlijk vol. Ik ben op woensdag vrij en meestal probeer ik dan 's middags een uurtje rust te nemen. De oudste kinderen spelen dan buiten, de jongste slaapt en dan ga ik even lekker forumen of een boekje lezen of zo. En ik loop hard, terwijl mijn oudste bij zijn sport is, omdat ik anders ook maar 3 kwartier op hem zit te wachten. We hebben een schoonmaakster, zodat de basisschoonmaak in elk geval iedere week 1x gebeurt, helaas belt ze wel vaak af. Gelukkig heb ik geen hekel aan huishoudelijk werk, ik heb er alleen zo weinig tijd voor. Maar ik zou wel willen dat ik wat vaker tijd had om niks te doen of tv te kijken. Of om eens af te spreken met vriendinnen of koffie te gaan drinken bij mijn ouders of zo. Dat komt er nu bijna nooit van. 's Avonds ligt om 8 uur het hele spul in bed, en als ik niet weg hoef ga ik meestal iets voor mijn werk doen of iets in het huishouden (was, strijken, administratie, opruimen). Ik probeer uiterlijk om 10 uur overal mee te stoppen, zodat ik nog 1 uurtje kan ontspannen voordat ik naar bed ga. Maar ik moet zeggen dat het me regelmatig boven mijn hoofd groeit. Van bijna iedereen om mij heen hoor ik dat ik te kort schiet. Mijn ouders zien me te weinig, mijn kinderen willen niet zo vaak naar de opvang, mijn compagnon (eigen zaak) wil dat ik meer werk, omdat hij het gevoel heeft dat hij overal alleen voor opdraait, mijn man wil van alles, mijn vriendinnen zien me nooit meer en dat vliegt me allemaal wel eens aan. Ik hoop dat het allemaal tijdelijk is en dat het later steeds makkelijker wordt, maar voorlopig watertrappel ik nog maar even door.
Wow luppy wat heb jij het druk zeg. En wat lees ik verplichtingen en moetjes... Ik snap wel dat boven je hoofd groeit.. Misschien toch eens goed om lekker aan je zelf te denken en wat meer grenzen te stellem en te kaderen.
Wij hebben 4 kids, man werkt 50 uur per week, ik 22 (+ 2 vrijwilligersbaantjes) en ook ik heb zeer weinig tijd voor mezelf. Vooral alle bezigheden van de kinderen (sport, orthodontist,enz.) vragen veel tijd. Ik voel me soms net een taxibedrijf en huishoudster! Toch heb ik het maar "gewoon" geaccepteerd. het zijn nu eenmaal onze tropenjaren en mijn tijd komt wel weer. Omdat de oudste twee kinderen al best laat naar bed gaan, is "mijn" tijd na 22 uur. Dan heb ik echt anderhalf uur relaxtijd. Dan pak ik lekker een boekje, ga eens uitgebreid in bad en daar geniet ik dan op en top van. Ook plan ik op vrijdagochtend om de week koffietijd met een vriendin. Natuurlijk is er dan thuis ook zat te doen, maar dat is jammer dan. Investeren in sociale contacten vind ik superbelangrijk en ook daar vind ik een stukje ontspanning in.
Ik probeer wel mijn kinderen altijd voor te laten gaan, ook op mezelf. Een paar weken geleden kwam mijn middelste zoon naar me toe met een tekening van mij waar hij bij geschreven had: Nu niet mama is eevu beezug (hij is net 6 en zit in groep 2, dus kan nog niet zo goed schrijven). Oeps..... dat zeg ik inderdaad wel heeeeeel erg vaak. Daar probeer ik dus wel op te letten nu.
Hm, tijd voor jezelf, wat is dat? Overdag probeer ik weinig slapende baby + huishouden te combineren, na schooltijd probeer ik tijd te maken voor de oudere kinderen. Man werkt full time overdag en is eigenlijk ook iedere avond nog wel met werk bezig, waardoor ik in de praktijk bijna niet weg kan. Als de baby 's avonds een keer vergeet te spoken, kan ik 's avonds wel eens op de bank zitten (was vouwen...) en anders zit ik op zolder de baby te wiegen in het donker. Ach. Ooit wordt het vast wel weer beter (al vrees ik dat de baby pas goed gaat slapen tegen de tijd de oudere kids al tot laat beneden zitten).
Dit ongeveer alleen dan heb ik een dochter 😀 Ik werk nog 3 dagen en mn vriend is savonds en in het weekend vaak druk met zn werk. Heb wel eens t idee weinig tijd voor mezelf te hebben. Geniet erg van mn dochter dus heb t ook niet zo heel erg nodig, soms denk ik wel eens oow lekker gewoon doen waar je zin in hebt.