Hoi meiden, Ik ben bijna uitgerekend van de tweede en begin langzamerhand best nieuwsgierig naar hem te worden. Mijn eerste zwangerschap was geweldig. Ik zat hoog boven op een roze wolk, was de gelukkigste zwangere van de hele wereld en heb na een eitje van een bevalling een kerngezond kereltje op de wereld gezet. Hij is inmiddels ruim 2 en altijd vrolijk, heeft ontzettend veel humor, slaapt goed, is heel spontaan en sociaal. Het is onmogelijk om niet van hem te houden. Zelfs wildvreemden vinden hem leuk, haha. Deze zwangerschap was heel anders. Ik ben vanaf het begin bang geweest dat het fout ging, was depressief, altijd moe, kon er niet van genieten. Eerst was ik bang voor een miskraam, toen wist ik zeker dat met de 20-weken-echo allerlei afschuwelijke afwijkingen te zien zouden zijn en ik was ervan overtuigd dat ie veel te vroeg geboren zou worden met alle ellende van dien. Met 30 weken kreeg ik al voorweeën, dat ging gelukkig na een aantal nachten weer over. Sindsdien gaat het wel iets beter, zeker nu ik dichter bij de datum kom en steeds meer zekerheid heb dat het wel goed gaat komen. En nu ben ik dus bang dat al die angst en onzekerheid tijdens de zwangerschap zo z'n weerslag op de baby zal hebben. Dat dit kindje al ongelukkig geboren zal worden, een huilbaby wordt, met gezondheidsproblemen, en het ergste: dat ik minder van hem zal houden dan van mijn oudste. Ik was zelf al kind ook vaak 'depressief', kon soms zomaar in een hoekje gaan zitten huilen en dan zei ik dat ik verdrietig was (als peuter al), zonder enige reden. Dus als het zo is, heeft ie het nog van geen vreemde ook! Iedereen zegt dat dat niet zo zal zijn, dat er plek genoeg is in een mama-hart voor heel veel kinderen, maar toch slaat de schrik regelmatig toe, zeker als ik 's nachts weer eens uren wakker lig. Weet iemand of er echt een relatie is tussen je gevoel tijdens de zwangerschap en het karakter van je kindje? Of herkent iemand dit gewoon die mij kan vertellen dat het echt allemaal onzin is en dat je na een emotioneel zware zwangerschap toch een gezond vrolijk lief kindje kunt krijgen? Het zijn vast en zeker weer de horrormonen die hier opspelen, maar het zit me zo dwars, af en toe...... zucht..... zal blij zijn als ik mezelf weer ben straks.......
De zwangerschap van Simon was vreselijk bij mij, uiteindelijk 5 weken in het zkh gelegen met een vreselijk nasleep na de KS. Maar, Simon is een heerlijk joch, altijd vrolijk en supermakkelijk! Ik denk dus niet dat er een verband is tussen de zwangerschap en het karakter van je kindje. Gelukkig maar! Het zou wat zijn met al sie hormonen! Jij hebt over een paar weekjes gewoon weer een heerlijk kindje, en dan verdwijnen de hormonen weer langzaam uit je lijf en word je weer een beetje jezelf. Gaat helemaal goedkomen hoor!
Een kennis van mij heeft medicijnen geslikt tijdens de zwangerschap omdat ze zo depressief was. Ze wilde gewoon echt neit meer. Ze heeft de meest vrolijke baby ooit gekregen. Hij lacht de hele dag. Het komt allemaal goed hoor!