Ik heb een probleempje. En misschien moet ik niet zeuren, maar ik moet het toch ff kwijt. Wij hebben een 6 weken terug een 3d echo gehad. Mijn vriend hoopt op een bepaald geslacht. Nu was de vorige echo zo dat het idd leek alsof dat het ook zou worden. We waren allebei superblij. Gister mochten we voor de herecho, om een plaatje van het gezichtje te krijgen. Nu was er ineens duidelijk te zien dat het toch het andere geslacht is. Allebei waren we heel erg teleurgesteld. Ik kan me er iets beter overheen zetten dan mijn vriend. Maar voor hem komt dat ook wel weer. Ik schaam me vreselijk om dit gevoel toe te geven, maar ik heb dit toch. Ik ben superblij dat het verder allemaal goed gaat en ik ben ook wel blij met deze uitkomst, maar toch even die steek omdat het anders is dan waar we het de afgelopen weekjes over hebben gehad. Het was continue het kindje bij de naam noemen en dromen over straks als het er is dan..... Nu moeten we helemaal omschakelen. En ik kan er met niemand over praten, want ik krijg alleen maar reakties van hoe andere het ervaren hebben vroeger. Daardoor voel ik me nu een beetje eenzaam en onbegrepen.
dat is een beetje het nadeel wat je kan hebben met echo`s en het geslacht vragen. ik kan het me wel een beetje voorstellen hoor, dat je je nu ook om moet schakelen. en dan ga je je nog schuldig voelen ook. maar je moet nu gewoon weer even wennen aan het idee, en dan die hormonen nog... en als het eenmaal geboren is, en alles zit er op en er aan dan maakt het je niet meer uit wat het is...
nou ik kan het me heel goed voorstellen hoor. Je heb tje toch al ingesteld op het geslacht en dan ineens blijkt het toch het andere te zijn. Natuurlijk is die kans er altijd wel maar ik zou me precies hetzelfde voelen. Waarschijnlijk wen je er vanzelf wel weer aan maar daar moeten mss even een paar weekjes overheen gaan.
Ik kan je wel begrijpen want je verheugd je ergens op en dat blijkt toch anders te zijn . Maar je moet maar zo denken we krijgen een kindje en die heeft er niet om gevraagd wat het worden zou . Laat dit nou geen schaduwkant over je zwangerschap worden en geniet er van .
Ik ben bang dat je een heel gevoelige snaar raakt door dit onderwerp op het forum te zetten. Ik lees net van een vrouw die te horen heeft gekregen dat haar man onvruchtbaar is. Ook zijn hier een boel meiden die in de medische malle molen zitten en/of meiden met een miskraam... Wat je hebt is een luxe-probleem... En ik kan helaas niet anders zeggen dat ik je niet begrijp, sorry. Daar zit je natuurlijk al helemaal niet op te wachten. Probeer te genieten van het feit dat je een gezond baby'tje in je buik hebt!! En probeer te wennen aan de nieuwe naam! Dan komt de rest ook vanzelf. En trouwens, het geslacht kan toch nogsteeds veranderen? Je hebt 5%!!!
Kan me best voorstellen dat je even moet omschakelen. Dat duurt even en dan komt het allemaal goed hoor! Pim
Ik begrijp jou reaktie volkomen hoor. Ik heb ook heel erg zitten twijfelen of ik het wel moest melden. Maar dit is voor mij nu de enige plek waar ik met mijn probleempje heen kan. En ja ik weet dondersgoed dat het een luxeprobleem is. Ik heb mijn topic wel bewust bij zwangerschap gezet, want dat is de plek waar we kunnen praten over de onhebbelijkheidjes tijdens de zwangerschap. Ik leef voor meer dan 100% mee met diegene die andere problemen hebben dan de luxe problemen, begrijp me niet verkeerd. Maar ik voel een probleem. En luxeprobleem of niet het is een probleem.
Och meis! Ik val je absoluut niet aan, ik hoop ook niet dat je dat zo opvat!!! Ik snap best dat je het een probleem vind, maar volgens mij is het een kwestie van wennen. Mijn vriendin wilde graag een dochter, kreeg een jongen... weet je dat ze nooit meer een woord heeft gesproken over een meid.... misschien kan dit je helpen???
Meid, je gevoel is je gevoel. Toen ik hoorde dat wij een jongen zouden krijgen, was ik heel blij. Maar toch moest ik een dag lang afscheid nemen van "lieve roze meisjes-dingen". Als het een meisje was geweest, had ik waarschijnlijk een dag lang afscheid moeten nemen van "stoere blauwe jongens-dingen". Waarschijnlijk moet je het een paar dagen de tijd geven en dat sta je er heel anders tegenover. Bovendien spelen je hormonen natuurlijk ook mee. Je reageert gewoon anders dan anders.
Ik voelde me niet aangevallen hoor!!!!! Maar ik wilde wel (ivm met mijn schuldgevoel) duidelijk maken dat ik weet dat mijn probleem een luxeprobleem is.
Dit is dus waarom ik nooit zou willen weten van te voren wat het wordt. Bovendien vind ik dat juist het mooie verassings-element van een zwangerschap... Ik hoop dat je de knop snel om kunt zetten in je hoofd....en genieten van het feit dat je een kind gaat krijgen.. Ik zou graag met je ruilen....
Een probleem? Een probleem hebben mensen die geen kindjes kunnen krijgen,of mensen die een kindje in hun hebben met het syndroom van down,of mensen die een zwaar gehandicapt kindje hebben,of een kindje met een hartprobleem,erger nog een miskraam. Ik denk niet dat je dat moet ervaren als een probleem en dat je dat ook absoluut niet zo mag noemen,misschien is het juiste woord wel teleurstelling maar probleem?Ik vind dat heel vervelend tegenover de mensen die met 'problemen' te maken hebben. En ook ik val je niet aan,je voelt zoals je het voelt,en ervaart het op jouw manier,maar je hebt tot nu toe een gezond kindje,misschien wel van een ander geslacht als je had gehoopt,maar wees blij dat je geen kindje hebt van het geslacht waar je op had gehoopt want misschien was die wel niet gezond geweest,je weet het maar nooit.
Absoluut waar. Ik heb nooit bedoeld dat ik het een probleem vind dat het nu een ander geslacht blijkt te zijn. Uiteindelijk wennen we er wel aan en ik ben er heus niet minder gelukkig om. Mijn probleem vind ik dat ik zo teleurgesteld ben en dat ik me daar weer schuldig over voel. Excuses als ik mij daarin niet goed heb uitgedrukt.
Wij wilde het in eerste instantie ook niet weten hoor. Maar de vader van mijn vriend kreeg te horen dat hij longkanker heeft toen wij positief zwanger getest hadden. Nu ging het steeds een beetje slechter met hem en hij wil wel graag weten wat het geweest zou zijn als hij voortijdig komt te overlijden. Een omslachtige reden om dan toch die echo te doen, maar voor zijn vader doen we alles.
Ik snap ook wel wat je bedoelt,en ben blij dat je het me niet kwalijk neemt,maar wij zijn heel snel al teleurgesteld in bepaalde dingen,en idd ik snap dat jouw teleurstelling uiteindelijk als een probleem voor jouw voelt,maar dan ben jij degeen die moet zorgen dat je dat niet zo blijft ervaren,dat is ook niet eerlijk tegenover je kleintje. Ik ben heel blij voor je dat het gezond is en hoop dat je snel het gevoel zal ervaren dat je toch ook met een ander geslacht net zo blij bent! Succes.
je zegt dat je je bericht bewust bij het forum zwangerschap heb gezet maar bedenk wel dat juist een heleboel vrouwen die met een echt probleem zitten af en toe misschien wel hiernaartoe vluchten om zo een beetje te teren op jullie geluk. Ik bedoel het ook helemaal niet als verwijt hoor, ik begrijp dat je gewoon even je hart wilt luchten maar misschien had je het inderdaad niet over een "probleem" moeten hebben maar over "een kleine tijdelijke teleurstelling". Zoiets kan voor sommige heel hard aankomen.
Ik begrijp je wel..je hoopt op iets..en je hoort dat het zo is..en vervolgens is het dus niet zo.. Als ik nu zou horen dat ik opeens een jongetje krijg dan zou ik ook een beetje doordraaien denk.. Niet omdat ik geen zoontje wil..maar omdat alles roze is Gelukkig kregen we gister voor de 4e keer de bevestiging dat het een meisje is, zonder hierom gevraagd te hebben. Probeer je erover heen te zetten..je had ook een geslachtsloos kindje kunnen hebben..of een kindje met een ziekte ofzo. Dat is, trust me, nog veel erger. Ik heb liever dat nu blijkt dat ik een zoontje krijg die gezond is (dan maar alles verven ofzo en gewoon roze kleertjes laten dragen ) dan dat ik van een ongezond meisje beval.
Ik snap alle reactie wel, maar begrijp jou ook heel goed hoor. Ik weet ook wat het geslacht is (meisje) en zal toch echt ook moeten wennen als het ineens anders blijkt te zijn. Niet minder blij ofzo maar toch wel ff wennen. Bovendien is bij mij ook alles roze, rood en oranje Tuurlijk is jouw probleempje, zoals je het noemt, niet te vergelijken met problemen die andere hebben, maar zo heb je het ook vast niet bedoelt. In jouw leven is dit nu gewoon even een probleempje. Kijk, problemen zijn altijd relatief. Als je een terminale ziekte hebt is het probleem 'geen kinderen kunnen krijgen' ineens ook wat minder erg. Maargoed ieder zn mening hierover natuurlijk lfs berber
@jaslynn Dus ik mag niet over mijn gevoel praten omdat iemand anders daar misschien door gekwest wordt. Ik begrijp dat andere mensen problemen hebben die veel erger zijn. Maar die mensen die mijn topic dan zouden lezen, moeten ook begrijpen dat hoe klein en lux een probleem ook is dat dat voor die persoon best heftig kan zijn. Anders zou je nooit meer iets kunnen zeggen of schrijven, want het kan altijd erger. Ik ben op dit forum om over mijn pleziertjes en problemen te kunnen babbelen. Dat zou dus betekenen dat als ik het volgende opschrijf, dat dat niet eerlijk is tegen over iemand die na 9 rondes nog niet zwanger is. YesJippie ik ben zo blij, want ik ben lekker de eerste ronde al zwanger geraakt. Het moet niet gekker worden, als dat zo is, dat vraag ik me af hoe een forum dan bestaansrecht kan behouden. sorry als ik fel klink, maar ik wil niemand kwetsen of benadelen. Maar ik heb een bepaald gevoel en dat moet ik ook kwijt kunnen. Als ik me ergens door benadeeld zou voelen, zou ik het topic wegklikken en verder gaan, want iemand schrijft niet zomaar iets!!!!!!!!!!
Tuurlijk moet jij je gevoel ook kwijt kunnen meis, Ik denk alleen dat je woordkeuze een beetje ongelukkig is.... Ik denk dat het voor iedereen nu wel duidelijk moet zijn, dat jouw probleem geen probleem is, maar meer een kleine teleurstelling. En dat je het zelf ook zo ziet!! Of een onverwachte verandering van spijs!!!