Zitten hier ook poezenkenners? Ik zit namelijk met mijn handen in het haar. Zal even kort proberen de situatie te schetsen Eind 2011 heb ik een poes uit het asiel gehaald, echt een moppie, ze was ongeveer een jaar of 5. Poes was snel op haar gemak. In augustus 2012 nemen wij een kitten in huis en we hebben echt ons best gedaan met het introduceren en wennen en dat leek ook allemaal goed te gaan. Maar eerlijk is eerlijk, ze zijn geen beste vrienden. Ons kleintje wil veel en graag spelen, oudje wil slapen en zit niet op al dat gedoe te wachten. Oudje heeft alles vanaf het begin toegelaten, heeft nooit een tik uitgedeeld naar kleintje al was het vaak duidelijk te zien dat ze er echt niet blij mee was. Wel heb ik vaak geroepen tegen de oudste; bijt eens van je af! Nou onze gebeden zijn verhoord, vannacht om 5 uur werden we wakker van een hels kabaal, poezen waren in een hevig gevecht onder de bank. Bank weggeschoven want we wisten niet precies wat er nou aan de hand was en het poep en pies zat letterlijk tegen de muur. De rest van de dag is het drama geweest, steeds vechten en echt hard ook. Poep en pies vloog regelmatig in het rond kleintje heeft op een gegeven moment positie ingenomen op het aanrecht en heeft daar de hele dag gezeten maar zodra de oudste de keuken in komt is het drama. Mijn vraag is; wat moeten we hier nu mee.? Ik lees overal tegenstrijdige berichten. We hebben ze vanavond weer even laten gaan maar ze stoppen gewoon niet, waar trekken wij een grens? Laten we het ze op hoop van zegen uitvechten of heeft er iemand echt een goede tip?
Ik zou ze allebei rescue remedy geven van Bach. En daarna even een nachtje laten afkoelen, ieder op een eigen kamer. Even goed schoonmaken dat die geur van urine en de anaalklieren er niet meer hangt om verdere stress te voorkomen en Dan de volgende dag nog eens samen proberen. Zorg ook dat ze voldoende plekjes hebben om hoog ergens te gaan zitten. Succes ermee!
Mijn zus heeft het ook gehad met haar twee katten. Van de een op andere dag hebben de katten ruzie gekregen. Het is nooit meer goed gekomen met die twee. Ze heeft ze een tijdje apart in huis gezet , beiden op een andere verdieping. Uiteindelijk 1 kat moeten weg doen. Zodra ze elkaar zagen was het herrie. Ze heeft er zelfs een lattenspecialist bij gehaald. Het schijnt te kunnen dat ze grote ruzie krijgen en dan komt het niet meer goed. Iets met rangorde..sterkte hoop dat het bij jullie goed komt maar vrees het ergste..
Inderdaad alle poep en plas schoonmaken, en zorgen dat ze beide een schone fijne kattenbak hebben.. Verminderd het territoriumgedrag misschien..
Goed schoonmaken is gelukkig al gebeurd, heb gister de hele dag op m'n knieën doorgebracht haha, nogal last van nesteldrang dus dit kon ik er eigenlijk niet bij hebben. We hebben ze vannacht apart gehouden van elkaar, weet niet of dat de oplossing is maar het kleintje had echt rust nodig, ze was doodmoe. Het kwam gister zo uit het niks en sindsdien is het mis, ze hebben plekjes om te schuilen maar telkens als ze gaat schuilen lijkt het alsof het gevecht niet 'afgemaakt' kan worden. Het stopt dus even maar gaat een uur later gewoon weer verder met het bijbehorende gegil.. Wat een rotgeluid. We hopen dat een nachtje slaap ze goed heeft gedaan en gaan t straks nog s proberen, iemand moet zich toch gewonnen geven? Anders ga ik die Rescue remedy eens proberen.. Las ook iets over feliway? Iemand daar ervaring mee?
Zijn ze allebei geholpen of niet? Kan dat namelijk niet vinden in je verhaal. En anders zou je inderdaad een feromonending als Feliway, spray of stopcontactding, kunnen proberen.
Die van mij deden het opeens ook de dag na de bevalling(terwijl ik nog in het ziekenhuis lag)manlief vertelde het. Ze doen het nog steeds nu en dan,hier slapen ze ook appart. Het is al wel veel beter geworden wij beschermen de jongste trouwens wel,laten ze niet verder knokken
Misschien wel meerdere dingen die spelen: Kindje dat gaat komen Feit dat kleintje volgens mij "groot" aan het worden is Idd, als ze nog niet geholpen zijn, dat laten doen (worden ze ook veel rustiger van) Zo kunnen er nog talloze dingen zijn, die de poezen dwars zitten Veel succes hoor, want dit is ook niet leuk voor jullie en de katten!
Hier ook last van gehad toen de jongste rond de 7 maanden was. Vocht met de oudste (9 jaar) tot bloedens toe. Volgens de dierenarts kwam het vermoedelijk door verandering van geur aangezien het katertje rond die tijd geslachtsrijp was en wilden ze bepalen wie de baas in huis was. Nadat ik de jongste heb laten castreren is het een stuk beter gegaan en waren ze algauw weer vriendjes.
Inderdaad laten 'helpen'. Mijn twee dames vlogen elkaar telkens in de haren, en na de operatie slapen ze dicht tegen elkaar aan. Stiekem moet ik er wel om lachen; wanneer ze eens stoeien voor de grap (en elkaar echt geen pijn doen) steek ik mijn vinger op en zeg ik: pas erop he?! Anders breng ik jullie weer terug naar de dierenarts; en dan gaan ze elkaar liggen wassen.
Toen onze katten gingen vechten was het om de baas te bepalen. De jongste had zich altijd aangepast tot ook die zn hormonen gingen werken en toen brak het gevecht los. Beide laten helpen en het was weer rustig in huis.
2 kattenbakken Het wordt mijn eerste inderdaad, vriend heeft al 2 kids die hier regelmatig zijn. De 1 is wel geholpen, de ander inderdaad niet. Ik zat er ook al aan te denken dat dat het misschien zou zijn.
Die kans is groot dat het helpt. Hier ook 2 poezen die geen vriendjes zijn en best weleens elkaar jennen. Maar dan vliegen de plukken haar in het rond en als ze het echt bont maken heeft er eentje een bloedend oor.. Maar dat is het dan ook wel. Samen slapen zullen ze ook nooit doen.. Maar wat jij beschrijft ook niet (*even eafkloppen*)
- Gebruik Feliway - Sterileer ze - Breng ze naar de dierenarts voor controle. - Misschien ligt het aan de voedsel die ze eten (teveel suiker?) Ik denk dat je je katten, weinig aandacht geeft. Katten moeten hun agressie kwijt. En als je ze geen aandacht geeft, dan gaan ze zich vervelen en worden ze agressief.
Sorry, waar baseer jij het op dat ik ze weinig aandacht geef? Ik vind dat eerlijk gezegd wel een beetje een nare opmerking.. Ik ben hartstikke mal met ze, ze krijgen bij wijze van eerder teveel dan te weinig aandacht. Ze krijgen goed voer op de poes zelf afgestemd, zijn zeer recent nog nagekeken. Maar goed, dit alles doet er eigenlijk nu niet meer toe het is vanmiddag zo geescaleerd dat er nu 1 met een flinke wond zit, het ging er snoeihard aan toe, verschrikkelijk om te zien en vooral horen. Langs de dierenarts geweest en de wond is behandeld en we hebben ze nu gescheiden, eentje zit nu bij mijn schoonmoeder en blijft daar zeer waarschijnlijk ook. Absoluut niet wat ik wil, ik heb ze het liefst allebei hier maar niet ten koste van. De rust is nu wel terug en zijn allebei direct al een stuk gezelliger. Misschienndat het voor sommige katten net zo is als bij sommige mensen, je kan niet met iedereen vrienden zijn en niet iedereen ligt je, ik denk niet dat we dit moeten forceren omdat ik ze graag allebei hier wil hebben. Al met al dus een rotdag gehad met flink wat tranen
Wat vervelend voor je zeg! Helemaal nu je zwanger bent en de hormonen door je lichaam gieren! Ik zou de tips uitproberen die op deze topic staan. zitten hele goede tussen. Hopelijk is er nog een oplossing en komt alles goed! Succes ermee