Hallo allemaal, Ik heb een tijdje meegelezen op jullie forum, en heb nu dan toch de stoute schoenen aangetrokken en me geregistreerd. Net zoals jullie zijn we druk aan het klussen om zwanger te raken. Alleen, ik heb er een gigantisch dubbel gevoel over. Aan de ene kant spring ik een gat in de lucht als het zover is, maar aan de andere kant ben ik doodsbenauwd voor alles wat er daarna komt. Ik ben nl. verre van slank en ik zie nu al gigantisch op tegen bezoekjes aan de huisarts, vroedvrouw, gyneacoloog, enz. Dan ben ik ook nog eens een absoluut watje als het op injecties en bloedprikken aankomt, dus dat maakt het er allemaal niet echt leuker op. Ik probeer mezelf ook iedere dag in te praten dat het het allemaal waard is voor het uiteindelijke doel, maar vandaag zie ik het ff niet meer zo zitten... Kan iemand mij vertellen wat gebeurt er bij een eerste bezoek aan de huisarts als je vermoed dat je zwanger bent? Wordt je dan gelijk binnenstebuiten gedraaid? Als alles goed gaat ga ik overmorgen testen (ik vind het heel eng om dit zo neer te schrijven, voelt een beetje als de goden verzoeken!), en wie weet, zit ik dan binnen niet al te lange tijd bij mijn huisarts :-$
Hoi, Ben jij gewoon bang voor de dokter enz... omdat je dikker ben als de meeste mensen? Als je voor het eerst gaat naar de vk zal je even moeten plassen en wat bloed moeten geven... en je bloeddruk laten meten. Dan gaan ze praten over erfelijkheid enz in de familie.. Maar als jij je helemaalprima voelt met je gewicht en er is niets mis met je zou ik me niet druk maken hoor en er lekker van gaan genieten. Als het zover is. En wat betreft dat bloed geven ..dat valt reuze mee duurt 5 sec en dan is het voor bij..dus neem iemand mee die je steunt. Nog een vraagje als je daar zo tegen op zie ..hoe denk jij dan over bevallen . vind je dat ook heel eng. Of dat weer juist niet? Veel succes verder!
ik ben de eerste keer niet eens bij de huisarts geweest ik heb de verloskundige gebeld en toen hebben we bij 11 weken zwangerschap een afspraak gemaakt. het enige wat ze deden is je wegen en luisteren of ze een hartje horen en ze voelen een beetje aan je buik niks engs hoor.. Merk een beetje uit je verhaal dat je erg onzeker bent /angstig ivm je gewicht...ook daar kan de huisarts je bij helpen hoor...zorg dat je van te voren van je angsten af bent dan hoef je straks alleen maar te genieten van je zwangerschap. succes
Ik herken je verhaal! Ook ik ben eigenlijk heel erg bang! Het zwanger zijn en de bevalling is vooral wat me angstig maakt. Hoeveel pijn gaat het doen, wat voor zwangerschapskwaaltjes, en stel dat het niet goed gaat.... Ik heb ook gehoord van zwangere vrouwen dat het moeilijk is dat er tijdens de zwangerschap zodanig veel aan het kindje wordt gedacht door artsen, dat ze het belang van jou als zwangere vrouw nogal eens vergeten. Daarnaast ben ik ook bang voor wat het met mijn leven gaat doen, alhoewel dat enorm dubbel is, omdat ik daarna meteen weer ga fantaseren over hoe leuk dat zal zijn! Ik weet natuurlijk best dat het allemaal vast wel mee zal vallen en dat het krijgen van een kindje het allemaal helemaal waard is, maar ik vind het dus ook dood en doodeng! Maar laten we er gewoon onze schouders onder zetten en onszelf goed toespreken, dan komt alles helemaal goed!
Ik begrijp ook wel wat je bedoeld. Ik heb al twee bevallingen achter de rug, die me achteraf best mee vielen. De onderzoeken vind ik ook wel mee vallen. En wat betreft je gewicht...ik ben ook niet de slankste maar ze zijn heus wel wat gewend hoor. Bovendien...als je nog niet zwanger bent, dan kun je misschien al een beetje aan je lijn gaan denken. Nu ik bezig ben met zwanger worden doe ik dat ook. Beetje gezonder eten en s'avonds niet snacken enz. En wat betreft het bloed prikken...ik durf ook niet te kijken maar voor je het weet is het voorbij. Meestal doen ze ook een inwendig onderzoek in het ziekenhuis, tenminste bij mij dan...en als alles dan goed gekeurd is voel je je toch een stuk beter hoor! Dus kom op meis, zet die angsten over boord, je krijgt er zoveel voor terug! Bovendien...zwanger zijn is zo leuk en bijzonder! Liefs Nies
ik kwam er pas achter toen ik 8 weken zwanger was, ik heb een afspraak gemaakt met de vk in onze wijk, en daar moest ik heen met 12 weken, er werdt geluisterd na het hartje, bloed druk en mn bloed moest ik laten prikken ik ben een held op sokken duzz lekker liggen op de bank en prikken ja dat ging prima, je wordt echt niet binnenste buiten gekeerd als zij niets vermoeden dat er iets moet wezen... ik zou zeggen probeer het over je heen te laten komen, omdat je juist niet weet wat er gebeurt
Bedankt voor julllie lieve bemoedigende woorden. En tja, de bevalling zelf, ook ziets.... Ik hou mezelf maar gewoon voor dat als er miljoenen, miljarden, weetniehoeveel vrouwen voor mij een baby hebben gekregen, waarom zou ik dat dan niet kunnen? Over mijn gewicht maak ik me de meeste zorgen, al let ik de laatste tijd wel steeds meer op wat ik eet (meer fruit o.a.) en ik slik foliumzuur. Vorig jaar ben ik 26 kilo afgevallen, waarvan er weer 15 eraan zitten, het is allemaal zo frustrerend. Sorry voor het zeuren, normaalgesproken ben ik echt niet depressief!
Meis, we hebben ook een topic...30 plussers en zwanger worden, misschien is het leuk om daar ook mee te kletsen gezien je leeftijd En joh, je moet je niet al teveel zorgen maken, het loopt allemaal vanzelf en mocht je zo verschrikkelijk bang zijn voor de bevalling dan valt daar altijd over te praten met de dokters hoor! Liefs Nies
hoi Mayhem, ik ben naar de huisarts geweest toen ik zwanger was... het enige wat ze zei was: 'gefeliciteerd' en ik kreeg een receptje voor foliumzuur. Dat was alles. Met 8 weken kon ik voor het eerst naar de vk, die heeft mijn bloeddruk opgemeten en mijn gewicht genoteerd. Daarna alle erfelijke kwesties en dergelijke besproken en toen konden we een nieuwe afspraak maken voor over 5 weken en konden we gaan. verder geen enkel onderzoek daar. Met 11 weken bloed laten prikken... ik ben bang voor naalden en heb dus gewoon niet gekeken. Het was zo klaar. Daarna met 13 weken een inwendige echo, ook dat is me reuze meegevallen, zodra ik m'n kindje op het scherm zag voelde ik niks meer... probeer er allemaal niet tegen op te zien, maar neem het zoals het komt. Het genieten van je kindje in je buik weegt veel zwaarder dan de dingen die de vk of gyn doet.
ja joh, over labiel gesproken.... heb net ff lekker een potje zitten snotteren.....ONDER HET TYPEN! het moet niet gekker worden....
hahah ja erg he Ik word volgens mij ook hardstikke gek hoor... Ik zeg tegen me vriend van ga jij maar ff lekker na je maten in de kroeg.... Vraagt ie nog vind je dat niet erg ..neeeeeeee hoor ga jij maar lekker. Dus hij na 2 uur weer thuis.. Ik me toch kwaad dat ie me toch alleen heeft gelaten en lekker in de kroeg is gaan zitten hahahahahh lekker dubbel allemaal...ik kan ook janken om een scheet hoor . ben heel mezelf niet. En als ze dan nog is gaan zeggen laat sandra maar dat zijn haar hormoontjes Dan hebben ze echt oorlog met me.. Maar ik hoop echt voor je dat je wat meer relaxt en als het zo is lekker gaat genieten. En dat je wat dikker ben moet echt niet uit maken. zou wat zijn niet iedereen kan hetzelfde zijn hoor . en als je onzeker bent gewoon hier opschrijven ...zijn er een hoop zoals je ziet die hetzelfde voelen als jou!
hallo, Tja ik ben ook niet een van de slankste maar ik zit wel goed in me vel en dat is toch wel het belangrijkste. Groetjes Petra.