Ik heb een ex collega waar ik het goed mee kan vinden. Soms spreken we bij elkaar thuis af, maar dit is niet zo vaak. Ondanks dat we geen collega's meer zijn pauzeren we nog wel meerdere keren per week met elkaar. Nu ben ik 10 weken zwanger. Als determijnecho is geweest wil ik mensen gaan vertellen dat ik zwanger ben. Zo ook deze oude collega. Het probleem is alleen dat zij geen kinderen kan krijgen en hier veel moeite mee heeft. Ik weet echt niet hoe ik dit aan moet pakken. Ik weet dat ze er veel verdriet van zal hebben.
Allereerst: van harte gefeliciteerd! Wat betreft je ex-collega: jij mag ontzettend blij en gelukkig zijn met jouw zwangerschap: 't is niet niks! Dus dat mag je ook best uitstralen en laten zien. Wat je wel kan doen, is het rustig aan je ex-collega vertellen, en haar de ruimte gunnen om haar emotie te tonen. Misschien wordt ze wel verdrietig, of houdt ze liever volgend contact even af omdat ze het moeilijk vindt jou te zien met iets wat zij ook graag had gewild. Wees voorbereid op zo'n reactie, en toon begrip! Dan kan het alleen maar 'meevallen': misschien kan zij al wel enorm blij voor jou zijn! Succes!
Ik zou het in ieder geval níét tijdens een pauze vertellen, als ze daarna nog moet werken. Ik zou het thuis vertellen (het liefst bij haar) en haar daarna de ruimte geven om te voelen wat ze voelt.. Wel lief dat je er zo over nadenkt, mogen een hoop vrouwen hier een voorbeeld aan nemen!
Dit! Ik zou het haar trouwens wel als eerste vertellen. Ik denk dat ze dat een hele eer zal vinden en dat het de pijn een eentje verzacht. Ik denk wel dat ze blij voor je zal zijn hoor.
het vervelende is dat iets afspreken altijd weken tot maanden duurt voordat er een definitieve datum uit komt. Tijdens de pauze is inderdaad niet de beste optie. Maar ik weet niet zo goed hoe ik haar dan kan spreken buiten een pauze. Ondertussen ziet ze me elke week, dus ik weet niet hoe lang ik het nog verborgen kan houden. Ik vind het best lastig.
Ik had hetzelfde met heel goede vrienden van ons.. wij hebben het bij hun thuis verteld. Ik heb alle cliché uitspraken weggelaten "ik vind het zo erg voor jullie, ik hoop dat jullie ook snel aan de beurt zijn, het is jullie zo gegund". Probeer het haar ook te vertellen voordat iemand anders het kan doorvertellen. Dat weten ze zelf ook wel, en wat moet je zeggen als iemand zoiets zegt? Ik voelde me er zelf alleen maar ongemakkelijk door (1.5 jaar en 2 miskramen op onze zwangerschap moeten wachten) Ook zou ik niet zeggen dat je het moeilijk vond om het haar te vertellen. Ik kreeg daar zelf het gevoel van, dat ik een emotioneel wrak was wat niet tegen babynieuws kon. Mijn advies, bij haar thuis, rustig vertellen, en haar de ruimte geven voor haar emoties. En laat alle bekende uitspraken achterwege Veel succes en natuurlijk van harte met je zwangerschap!
En als je tijdens een pauze vraagt of ze na het werk nog even 5 minuutjes voor je heeft? Of zijn jullie niet om dezelfde tijd klaar?
Kun je niet in de pauze vragen of je haar na het werk kunt spreken en dan ergens wat gaan drinken samen? Of zeggen dat je wat te vertellen hebt en dat je graag op korte termijn met haar af wilt spreken. Misschien voelt ze het dan ook al wel aankomen...