Nee hoor, dat vind ik ook. Mijn dochter is bijna 5 en die krijgt de eerste jaren ook echt geen tv of pc of wat dan ook op dr kamer! Als ze tv wil kijken mag dat beneden of heel soms mag ze op onze kamer in bed tv kijken. Zelf was ik 12 en kreeg ik mn eerste tv van mn tante, een ouderwets zwart-wit ding ZONDER afstandbediening Maar 1500 euro pinnen zeg...ppfff..... En met 3800 euro nog niet uitkomen, maar ja als je zon mega hypotheek hebt is ook niet echt slim he. Wij komen rond met 2600 euro in de maand haha en daar zit de belastingteruggave al bij.
Sjonge wat een afleveing! Ik las net een stukje geleden dat er discussie was over het feit dat moeders de tv van dochterlief niet wilde verkopen. Dat was het enige wat ik echt goed kon begrijpen. Ik snap echt niet wat een kind van 6 doet met een tv op de kamer, maar wel dat je niet het "speelgoed" van je kinderen af wil pakken omdat je zélf in de problemen zit. Dit mag in mijn ogen nooit ten koste van je kind gaan. Kijk, die tv had er niet horen te zijn in mijn ogen, maar als je iets geeft, mag je het niet meer afpakken. Dan maar je eigen laptop verkopen
Juist, zo dacht ik er ook over. Het kind hoeft nu niet de dupe te worden van het gedrag van haar ouders, dus ik had die tv ook lekker laten staan. Zoveel levert dat ding tweedehands niet meer op. Ik vind het wel belachelijk dat John zo door bleef zeuren over die tv terwijl hij véél beter een punt had kunnen maken met de droger. Belachelijk dat dat ding de deur niet uitgaat, levert ten eerste veel meer op bij verkoop, het kost in gebruik ook nog eens veel meer.
Dat was ook mijn reactie naar mijn vriend. Ik zou het ook verkopen maar de laptop en de droger enz.. weer wel. Leg je kind (vind trouwens 6 wel erg jong voor een tv maar ok) maar eens uit waarom ineens haar tv weg moet omdat mama persee duren dingen koopt. Weet je wat ik dacht: Kijk dat ze in het begin schuld hadden door verkoop huis kan ik begrijpen maar doe er daarna iets aan en neem dan geen huurhuis van 900 euro!! Ze had toen maar 1 kind. Als ik zie wat zij verdienen maar ook uitgeven vooral aan de boodschappen Nee dit zijn ze zelf schuld. Dacht echt daarna verkoop wat je kunt verkopen (kleding die je niet aan doet, spullen die je nooit gebruikt enz..) leef zuiniger en neem de fiets dan. Daarbij zou ik wel zeggen hier werd reacties gegeven van ja zo'n platte tv enz.. maar houd er ook rekening mee dat er mensen bij zijn die het cadeau gekregen hebben. Hier hadden wij jaren een gewone tv. Niets mis mee omdat wij andere dingen belangrijker vinden. Hebben voor de kerst van mijn ouders zo'n grote lcd tv gekregen die ga je dan natuurlijk niet verkopen. Maar deze vrouw heeft echt maar te accepteren dat wilt ze luxer leven ze eerst een stap terug moet nemen. Desnoods verkoop het huis en zorg dat je voorlopig ergens goedkoop gehuurd zit. Kun je daarna nog altijd wel een leuk huisje kopen die je wel kunt betalen. Denk alleen niet dat deze mensen dit gaan volhouden
Een goedkoop huisje huren is helemaal zo simpel niet trouwens. Want via de goedkopere weg maak je pas een beetje kans als je minstens 5jaar hebt staan. En als je het via een huisbaas doet word het heel klein... Je krijgt dan echt geen woning met 3 kamers hoor voor 400 euro..
De reactie van de tv was van mij. Omdat ik vorig jaar een aflevering zag met mensen die hem op huurkoop hadden of zo iets. Was niet speciaal gericht op deze mensen. Nogmaals in de schulden raken omdat je boven je stand leeft heb ik geen medelij mee. Wel met mensen die door omstandigheden er in zijn geraakt.
Tegenwoordig kan het helemaal niet meer met het inkomen van de mensen van het programma. Boven de 33.000 aan jaarinkomen moet je minimaal 650 euro (zoiets, precieze bedrag ff vergeten) per maand betalen en val je buiten de sociale woningbouw.
Ik heb deze aflevering waar het nu over gaat al eens gezien.... herhaling dus. Maar het levert wel een interessante discussie op hier vind ik. Ik weet zelf dat het niet ècht aan jezelf te wijten hoeft te zijn als je schulden hebt. Ik ben in 2005 gescheiden, na een lekker gemakkelijk leventje en prachtig huisje en twee goede full-time inkomens te hebben gehad. Een jaar daarvoor raakte ik door mijn werk overspannen en besloot na een tijdje niet meer fulltime te gaan werken - omdat dat goed kon financieel gezien. Toen we gingen scheiden moest ons huis verkocht, want alleen kon ik er niet blijven wonen. We hadden het huis gelukkig wel gekocht op 1 inkomen en hadden ook een mooi spaarbankboekje. Maar ons huis stond eerst een half jaar te koop terwijl ik er nog woonde, (en ik een stuk minder inkomen had dus) en toen ik mijn huidige vriend leerde kennen en verhuisde naar Zeeland, stond het nog 4 maanden te koop terwijl het leeg stond. We waren allang blij dat het uiteindelijk verkocht werd, maar wel behoorlijk onder de vraagprijs waardoor er een fikse restschuld ontstond. Omdat ik verhuisde moest ik mijn baan opzeggen (omdat reizen van Friesland naar Zeeland dagelijks er nu eenmaal niet inzat) en ook dat scheelde enorm in inkomen. Bovendien had mijn vriend net een nieuwe baan gekregen waar hij wel wat vooruit zou gaan in inkomen, maar die kreeg de rekening gepresenteerd van een concurrentiebeding van zijn ex-werkgever. Al met al is het een jaar heel erg dubbeltjes omdraaien en opletten geweest, maar toen ik na een tijdje weer werkte ging langzaamaan alles weer beter. Wij leven nog steeds 'gewoon' oplettend. Hebben nog geen platte t.v. (want de oude doet het nog prima), pakken in en rond het huis zo nu en dan wat aan om te gaan verbouwen / opknappen en we hebben niets om over te klagen, doen ook gewoon leuke dingen en gaan 'ns lekker uit eten enz. Doordat je weet hoe het anders kan, leer je wat minder laconiek en nonchalant met je geld om te springen. Het kan morgen anders zijn, wel of niet door je eigen schuld, maar een beetje opletten kan absoluut geen kwaad. Dat is iets wat deze mensen hebben nagelaten volgens mij, namen alles waarschijnlijk te vanzelfsprekend, net als mijn ex-man en ik jarenlang hebben gedaan. Toen ik uit huis ging, kreeg ik een prachtig spaarbankboekje mee van mijn ouders, en had zelf ook al veel gespaard. Je begint dan aan een leven waarvan je je heel wat voorstelt en zolang het goed gaat, heb je er geen erg in hoe het in een paar klappen anders kan zijn.
Ja, klopt.. vind dat best lullig geregelt. Zeker voor de mensen die dus schulden hebben is dat erg lastig.
Ik huur particulier 3slaapkamers voor iets meer dan 400... Het kan wel dus als je goed zoekt. Je hebt dan alleen niet een giga huis met mooie grote tuin Ik vind het trouwens gewoon raar dat het kan. Dat je zoveel kan uitgeven zonder het te hebben...
Dit wilde ik ook zeggen dat dat wel kan als je maar goed zoekt via de particuliere weg. Wij hadden echt een grote woning voor 600 euro p maand zijn toch weer 300 minder dan dat ze nu betalen Alles kan als ze maar heel goed zoeken. Tuurlijk van de woningbouwvereniging zou ik ook niet rekenen en die regels nu zijn idd belachelijk. Ikzelf heb hier gelukkig geen last van maar voor andere mensen vind ik dit wel balen!
Ik he b ook gekeken pff vond het niet normaal wat ze aan boodschapen, en kids schoenen uitgaf . wij zitten nu samen in de ww , ik koop haast nooit wat voor me zelf of manlief . Eten en drinken is in ons ogen belangrijker. Ik moet eigenlijk nieuwe truien , maar helaas kan nu even niet !! MANLIEF heeft nu voor 2 dagen werk oof die morgen moet werken weten we nog niet, maar we rennen nu niet naar de winkel om kleren te kopen. En ik heb 4 uur werk per week. Zoon in komen die zij hebben wilde ik wel graag jeetje.
104.000 euro!! tering! hoe kom je er aan. en schulden verborgen houden voor je vent? nee dat doe je niet