Onze dochter zit na de zomervakantie een jaar op de psz en nog steeds is ze erg terug getrokken en speelt niet met andere kindjes. Ze staat eigenlijk de hele ochtend om haar heen te kijken en dicht bij de juf in de buurt. De juf heeft aangegeven dat ze erg onzeker overkomt... De enige stap voorwaarts in bijna een jaar tijd, is dat ze eindelijk wat zegt in het kring gesprek. Door deze onzekerheid en haar hoogbegaafdheid qua woordenschat (is getest en lopen bij een logopedist) stottert en hapert ze heel erg op de psz. Thuis is ze echter een heel ander kind...laat ze absoluut het kaas niet van het brood eten, is ze een "normalen" peuter. Het stotteren en haperen is thuis ook minimaal. Met nog een jaar te gaan voordat ze naar de kleuters gaat, denken wij er over om een coach oid in te schakelen om wat aan haar onzekerheid te doen. Dit om het haar wat makkelijker te maken straks bij de kleuters. Iemand hier ervaring mee, of tips?
Hier ervaring met een kindercoach. Oudste dochter kreeg zonder aanleiding opeens moeite met afscheid nemen (op school, van een vriendinnetje dat komt spelen, van een kapotte skippybal die in de vuilnisbak moest). Nu, na 3 keer geweest te zijn, gaat het stukken beter met haar. De coach gaf van tevoren aan dat ze niet zeker wist of ze er iets mee kon vanwege de leeftijd van Alexandra. 4,5 jaar is vrij jong om daarmee te beginnen zei ze. Normaal gesproken zijn de kinderen die bij haar komen ouder. Maar Alexandra was pienter genoeg en kon zich goed genoeg uiten om er iets mee te kunnen. Op basis van deze ervaring weet ik dus niet of een peuter te jong hiervoor is. Ik zou informeren bij een kindercoach bij je in de buurt. Mocht het mogelijk zijn, dan raad ik je het van harte aan! (of misschien over een paar jaar als ze wat ouder is)
Ik zou kijken wat ze op het PSZ er mee kunnen doen. Mijn oudste was ook erg verlegen buitenshuis. Ook op het kdv. Hij werd daar aangemoedigd, mocht regelmatig mee met uitjes, ging met een juf bij een andere groep spelen. Om hem toch veel mee te geven. En dan steeds meer zelf. Aan eind durfde hij ook even alleen te gaan spelen op de andere groep en ging de juf lunchen Hij had daar dus goede begeleiding. Dat vond ik voldoende. Op de basisschool wilde de juf het kdv-verslag pas na een maand school. Hij was al erg veranderd qua verlegenheid van 3,5 naar 4 jaar, en juf herkende het verslag van het kdv ook niet helemaal. Bij de kleuterjuf is hij in 2 jaar aardig opgebloeid. Nu is hij bijna 7, nog steeds niet iemand die vooraan staat. Maar wel trots zijn zwemdiploma aan de klas laat zien, een zelfgeschreven verhaal voorleest tijdens het eten en steeds meer durft te zeggen&vragen. En dat terwijl hij in een 3-4-5- groep zit en dus ook tegen kinderen van 8/9 op moet.. Mijn idee is dat hij nu eigenlijk pas echt los komt, nu hij steeds meer op niveau komt. Hij had gewoon niks met het peutergedrag, weinig met het (drukke)kleutergedrag, maar nu er serieus gewerkt wordt kan hij steeds meer met zijn klasgenoten..