Ik kreeg ook zo'n voorkeursbehandeling. Was zovaak in het ziekenhuis. Ook zo vaak opgenomen... Op een gegeven moment hoefde ik ook mn naam niet meer te zeggen wisten ze bij de balie al genoeg. En de echoscopiste die na de bevalling kwam kijken. Wij hebben ze een geboortekaartje, en een hele grote doos merci gegeven. Mijn eigen gyn (die toevallig dienst had toen ik ging bevallen) hebben we een hele grote bedankkaart gegeven en een geboortekaartje. En een foto van de tweeling. Hij heeft ze later opgehangen in zn kantoor (de kaarten en foto. niet de tweeling)
Hier kunnen ze ook allemaal al de naam zonder zeggen schrijven. En ik heb een heeeeel moeilijke achternaam :-D Ff offtopic, wat een mooie 3D foto's FunnyMe, hoe die 2 kleintjes samen bij elkaar zitten, wauw! Aan hoeveel weken ben jij van ze bevallen?
Ik ben met 36 weken ingeleid. Uiteindelijk ben ik met 36w3d bevallen. Je kunt andere fotos ook zien op www.kleintjevandegeest.tweelingsite.nl
De gyn zei me laatst dat de BMH veel dunner is geworden, ik heb nog 1 cm (vorige week toch), weet iemand wat t betekend als die dunner word?
Wat gewldig sam dat je nog zwanger bent! Ik lees het nu! Ik heb geen idee wat het betekent...bmh! Maar super hoor..........
Als de baarmoedermond dunner wordt, gaat ie verstrijken en kan die daarna open gaan staan om voor ontluiting te zorgen. Super goed dat je je kinje nog draagt, iedere dag is meegenomen. Succes nog he Liefs Anita
Je bent al een paar dagen niet meer geweest. Ik kijk elke dag even. Ben je soms bevallen? Of soms weer opgenomen?
Nee hoor, ze zit nog lekker in mijn buik! Inderdaad 33 gehaald, morgenavond hebben we een afspraak bij de gyn. Ben heel erg benieuwd want heb deze week toch weer serieus wat harde buiken gehad. Ik had nog maar 1cm over, vraag me af of die er nog zal zijn en hoeveel ze nu al weegt... Nu word het wel erg zwaar, mijn buik zit zo erg laag en als ze met haar handjes beweegt is dat zo diep beneden dat t echt pijn doet. Zie mijn album, 3D van 31 weken, ze vind 't wel knus hierbinnen lijkt me zo :-D
Heej meid, Omdat ik zelf 1,5 jaar geleden ben bevallen met 31,4 weken, volg ik deze posts met veel interesse! Wat ongelofelijk dat het gelukkig nog zo 'gerekt' is. Maar het blijft natuurlijk ontzettend spannend (en zwaar)! Echt: iedere dag is er weer eentje en het is mooi dat je de longrijpingsprikken hebt gehad EN het een meid worden (die knokken harder!). Succes bij de gyn. en ik hoop dat je het zelf ook nog even volhoudt! Want dit soort dingen is niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch heel erg zwaar. Groet Merel.
Dank je Merel Ik sta er ook nog dagelijks versteld van hoe lang het uiteindelijk gerekt is, ik had nooit durven dromen om op 33 weken te komen, wetende dat het op 18 weken al is begonnen. Het is enorm stressy geweest, nu neemt de stress al wat af omdat ik weet dat het perfect kan en elke dag is een extratje. In het ziekenhuis zeiden ze me ook dat meisjes sterker zijn dan jongetjes, vreemd he? Ze zeiden ook, hoe lichter eigenlijk de baby hoe harder ze vechten. Dat meestal bv bij een tweeling, de lichtste baby de sterkste is... Ze zeiden me ook dat het ergens wel een pluspunt is dat de baby al veel stress heeft meegemaakt, een baby die in stress heeft gezeten is ook vaker een sterkere vechter dan een baby die een zorgeloze zwangerschap heeft doorgemaakt en dan plots om de één of andere reden te vroeg geboren word. Ben heel erg benieuwd naar mjn klein stressbabytje
Klopt helemaal, het stresshormoon helpt het kindje harder knokken, waardoor de organen ook sneller rijpen! Dat je dametje dus nog maar even doorgaat daarmee (en d'r moeder ook!)...
Ik volg het hier al een tijdje maar plaats niet altijd een berichtje. Wilde nu toch ff zeggen dat ik het echt fantastisch vind hoe je meisje het toch zo maar voor elkaar heeft gekregen om te blijven zitten. Dit kindje wil heel graag haar mama leren kennen volgens mij Ik kom straks zeker even gluren of je nog komt vertellen hoe het bij de gyn was.