Dag meiden, even klagen. Ik ben het spuugzat. En met een beetje pech moet ik misschien nog wel een maand. (Ben nu ruim 36 weken op weg) Ik voel me dik, lelijk en opgeblazen. Die stomme zwangerschapskleren en platte schoenen ben ik zat. Ik baal van het vocht dat ik opeens vasthoudt. Voel me nutteloos doordat ik niet meer werk. En ik voel me moe doordat ik met die dikke buik echt niet meer lekker slaap. Allemaal doodgewone dingen dus, maar toch. Ik wil mezelf terug! Ondertussen is het nou ook weer niet zo dat ik al met een baby zou willen rondlopen. Herkenbaar?
Ja hoor! Zit helemaal niet meer zo lekker in mijn vel vanwege een stel zwangerschapskwaaltjes en ik ben het ook beu aan het worden hoor... Dinsdag ben ik 37 weken en als ik eerlijk ben mag die kleine eerder iets eerder dan iets later komen hoor!
Oh dat heb ik ook gehad... Nu ben ik alleen maar bezig met wanneer het eruit komt. En dan kan ik ook weer aan mijn figuur gaan werken!
ik ben nu 26 weken zwanger (en een paar dagen). Ik ben het natuurlijk nog niet zat, maar had wel even een vraag. nu je in de laatste 3 maanden zit van je zwangerschap, dat zijn zeker de langste 3 maanden van de gehele zwangerschap? de 1e 3 maanden ging op zich wel, maar de 2e 3 maand is zo snel gegaan en het lijkt mij dat de laatste 3 het langste duren.
@Marianne, tot nu toe heb ik het niet zo ervaren. Maar ik had dan ook niet echt serieuze klachten. Maar ik denk wel dat het voor de meeste vrouwen geldt dat de laatste maanden sowieso het zwaarst zijn. Vanaf een week of 30 worden de klachten vaak toch wel serieus en wordt alles letterlijk en figuurlijk zwaarder. Alleen al die buik die je hebt mee te slepen ... Aan de andere dames: heel fijn om te merken dat ik niet de enige ben. Maar wat een rotdagen heb ik af en toe. Voel me dan gewoon echt down en vraag ik me af waar ik aan ben begonnen. En wat doe je eraan? Wat is jullie oplossing?
Ik denk dat we dat inderdaad allemaal wel es hebben. Aan de ene kant dat heerlijke zwangere gevoel en aan de andere kant verlangen en nieuwsgierigheid naar de baby. En negen maanden zijn best lang wel, eigenlijk, als je d'r goed over nadenkt. Vooral als je erge kwaaltjes hebt. Wat er aan te doen? Afleiding zoeken? Je lekker laten verwennen, lekker wegdromen van de baby, nu alvast verzinnen wat je later met hem/haar gaat doen met verjaardagsfeestjes, hihihi. Aan de ene kant heb ik zo'n zin om de baby te zien, maar aan de andere kant weet ik nu al zeker dat ik al die trappeltjes in m'n buik heel erg ga missen. Ook een beetje weemoed omdat het zeker de laatste zal zijn, dus dit is ECHT m'n laatste zwangerschap. Dat maakt dat ik toch nog weer blij ben dat ik m'n buikie nog heb!
ik vind het vanaf 36/37 weken erug lang duren. Dan mag de baby natuurlijk ook komen en ik hoopte er ook wel een beetje op. Mijn tip; niet op hopen dus
@ marianne; is lastig te zeggen. Ik wist met met 5 weken en vond het wachten tot de 12 weken lang duren. Maar ook het wachten daarna op de 20 weken echo. En nu ben ik pas vanaf week 37 aan het verlangen dat de baby eruit komt. Dus tja dat zijn maar 3 weken... Voor mijn gevoel was het wachten naar de 20 weken echo het langst!
Heel herkenbaar hoor..zoals de meeste al zeggen iedereen heeft het wel op het einde. ik heb zelfs al 3 a 4 cm ontsluiting alleen de weeen wouden niet doorzetten dus word ik hier in huis al genoemd als tijdbom je kan niet meer doen dan afwachten wanneer de baby besluit om te komen.
ik moet nog 3enhalve maand! maar ik kan echt niet wachten totdat ze er is! ik ben gewoon te benieuwed naar me kleine meid! dat ik niet kan wachten. zijn er nog meer meiden die dit hebben? gr
Hee broedkipjes: Even de tandjes op elkaar hoor! maar eh, ik ben bij de 20e week van de tweede zwangerschap, en ik spreek eigenljk meer mezelf moed in dan jullie!
Schande misschien, maar bij mij is het niet eens zo dat ik de baby zo graag zie. Daar heb ik het geduld wel voor. Het zijn dit lijf, de omgemakken waar ik zat van ben. Grrr.
niet leuk om te lezen hoe jullie dit ervaren.. je voelt je dik en lelijk kan niet wachten om weer met je figuur aan de slag te gaan.. er zijn meiden die geen kinderen kunnen krijgen of veel moeite moeten doen, ivm vruchtbaarheidsbehandelingen, die ik weet niet wat ervoor over zouden hebben om zwanger te mogen raken... ikzelf wacht voor deze week een oproep voor een curretage, wij zijn bijna 2 jaar bezig,, was ik eindelijk zwanger is het niet goed, jullie zijn kwetsend. sorry dat ik het zeg.
Vind het erg voor je dat het je nog niet is gelukt om zwanger te raken. Maar dat is niet de schuld van de vrouwen die wel zwanger zijn geraakt. Lijkt me onzin dat je als zwangere vrouw je gal niet mag spuiten omdat er misschien iemand meeleest die niet zwanger kan worden. Vind je reactie dan ook gewoon onzin. Snap dat je verdrietig bent omdat je een curretage moet ondergaan maar het is geen reden om zo te reageren. Lees dit topic gewoon niet!
Je mag best klagen hoor als je op het eind loopt heb het zelf ook gedaan.... Was best zwaar 2 kleintjes in je buik! En ik ben trots op mezelf dat ik het tot week 38 heb volgehouden! Ondanks alle klachten die ik had heb ik het best goed gedaan...! Lekker veel afleiding zoeken of gewoon de hele dag slapen...dat deed ik dus!
vind het ook zwaar worden nu slaap echt slecht elke dag heb ik wel ergens pijn of last van..ene keer is het misselijk andere keer duizelig andere keer spierpijn maar het hoort er alemaal bij en ik vind juist dat het heel snel gaat me eerste kindje is dit en de dagen vliegen voorbij
Heeeeel herkenbaar, bij mijn tweede zwangerschap zat ik ook erg hoog de laatste weken, zo ongemakkelijk alles, liters Gaviscon naar binnen gewerkt en dan eindelijk de dag dat het gaat beginnen en dan is het wondertje er en dan krijg je het gemis van die ellendige buik weer, eerlijk gezegd zie ik er nu best wel weer tegenop die laatste weken, maar ik weet dat het allemaal wel weer goed komt!
Ik deed ook niks anders dan klagen de laatste weken..Maar goed, die zijn ook ontzettend zwaar meestal! En ik vind dat je wel mag klagen, zelfs vrouwen die heel moeilijk zwanger zijn geworden klagen op het einde dat ze het beu zijn hoor! Mag ik dan ook niet blij zijn met m'n appeltaart die gelukt is...In derde wereld landen zijn ze al blij dat ze eten krijgen...Van hetzelfde laken een pak..