Pfff.....mijn zoon heeft er een handje van om dingen toe doen, die niet mogen en dan zo'n gezicht te trekken of iets te zeggen dat je er wel om MOET lachen..... Zo vanmorgen met de boterham: Ik: " *naam zoon* ik wil wel dat je je korstjes op gaat eten!" Hij: " NEE NEE NEE egge niet!" (dit was de eerste keer dat hij dit zo zei)..... Ik moest echt even de andere kant op kijken, zodat hij niet zou zien dat ik moest lachen om zijn opmerking, anders kan ik het natuurlijk helemaal vergeten dat hij zijn korstjes op eet. Van de week, sloeg hij doordat hij te wild was (na 3 keer waarschuwen) opa voor z'n hoofd (hij deed het niet expres, maar we hadden hem er wel een aantal keren voor gewaarschuwd dus). Opa werd dus een beetje boos, zoonlief keek hem aan, drukt snel een kus op opa zijn voorhoofd en roept (voor de allereerste keer) Sorry Opa! Tja...dan is het toch echt wel moeilijk om boos op hem te worden... Wie heeft er nog meer van die situaties, waarbij je eigenlijk boos/streng moet zijn, maar het gewoonweg niet kunt omdat je kind al z'n charmes in de strijd gooit of omdat jij moet lachen om zijn reactie...?
Als mijn zoontje dingen die hij niet mag dan krijgt hij van mij twee waarschuwingen en bij de derde waarschuwing moet hij in de hoek. Bij de derde waarschuwing steekt hij al voordat ik dat kan doen zijn vinger omhoog en roept 'oppassen, laatste keer, in de hoek' en gaat dan in de hoek staan. Daar gaat mijn straf Probeer dan maar eens niet te lachen.
Ja dat ken ik! Als hij geen zin heeft in eten, gaat hij bij voorbaat al in de gang zitten. Komt 5 minuten later weer terug en eet dan netjes zijn bordje leeg....
hihi...hier ook zo 1tje van de week dronk ze uit haar beker en sproeide het over de grond....ik boos en voor ik wat zeggen kon stond ze met haar vingertje te zwaaien en zei ze nee nee agge nie en liep ze naar de gang deed zelfs nog netjes de deur achter zich dicht (deur met glas erin dus kan haar zien zitten) om op het deurmapje te gaan zitten sippen hihi....en dan sta ik omgedraaid te glimlachen en denk ik wat ben je toch ook een eigenwijsje he!!
Gisteren zaten onze kinderen even teletubbies te kijken. Mijn zoontje zat tegelijk het liedje van bumba te zingen. Dochter (23 mnd) ergerde zich daar enorm aan, en riep tot 3 keer: 'Adii, nee Bumba, tubbie!!' (= sukkel, dit is geen bumba, maar teletubbies). Na 3x roepen, en Aldin die stug door bleef zingen, stond ze op, liep naar de speelgoedkist, pakte haar lala-knuffel, liep naar Aldin, en met een keiharde 'NEE BUMBA, TUBBIE' sloeg ze hem met die knuffel op zijn hoofd. Ze mogen elkaar echt nooit slaan, maar man en ik kwamen gewoon niet meer bij van het lachen. Ook het gezicht van Aldin erbij
Stijn mocht van mij alleen hier achter op het veld voetballen maar ik was met hem aan het bespreken wat voor straf hij zou krijgen als hij van het veld afging. Toen zei hij heel droog "nou mama als ik van het veld af ga dan krijg jij straf want jij moet mij zoeken" Ik hoor de buurvrouw in de lach schieten maar zelf moest ik serieus blijven maar dat was even erg moeilijk
van het weekend zaten wij gezellig met wat vrienden op een terras naar live muziek te luisteren. Kinderen waren lekker op het springkussen aan het spelen. Komen ze ineens alle 3 terug met een vol flesje chocomel. Hadden de heren gewoon besteld aan de bar en nog meegekregen ook. En echt zo aan komen lopen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. AFijn we zijn nog maar even aan de bar gaan afrekenen. Want zover waren de heren nog niet.
Hahaha erg leuk om te lezen!! Ik heb nog wel een grappig verhaal, maar het was niet omdat we boos moesten worden ofzo. We kregen een echo bij de VK voor ons babytje. Mijn zoon (van bijna 2) kijkt naar het tvtje en schrikt en zegt: Kijk mama een Aap!!!! Dat was dus zijn zusje......
Mijn zoontje is momenteel een iets te vroege vogel in de morgen, dus na 2 keer zeggen en naar zijn kamer sturen, hoor ik ineens een soort gebons. Onze deur gaat open en meneertje komt op zijn mega mickey knuffel skippyballend de kamer in gestuiterd. heb hem consequent weggestuurd, maar toen de deur dicht was lag ik in een deuk. Als hij lekker gespeeld heeft zit hij echt van oren tot schoenen onder de troep, zand en modder. Zeg je dan dat je toch even je handen moet wassen voor het eten, zegt meneer droog; Nee, hoeft niet, ik eet wel met een vorkje. (doet hij anders ook, maar hoe het eruit komt)
smurf hier kan prima trappen lopen, maar vindt de hoeveelheid trappen gewoon teveel..dus weigert na 2 om te lopen..eerst wilde ze graag lopen, maar treuizelde ze heel erg. In de begin periode zei ik dus wel eens * mama telt tot 3 en dan gaat ze je tillen*, meestal ging ze dan wel lopen... Nu.. nu gaat ze op de trap liggen.. kijkt me aan en roept *drieee* en tilt der armen op dat ik der moet tillen.. Soms vraag ik of ik der moet komen halen... ze gaat nu op de trap liggen en roept*haluhhh* Soms loop ik gewoon de trap op.. en ga boven aan staan kijken.. dan roept ze *zittuhhh* of ze zwaait en roept *doeggieeee* Kortom..t is een lekker portret soms
Gisteren waren we bij de opticien geweest, dochter had haar eigen handtasje mee.. Thuisgekomen ging ze de inhoud van haar tasje even uitstallen. Een leeg doosje rozijntjes, wat papiertjes die ze gekregen had bij de opticien en... een mooie roze zonnebril...??? OEPS!!! Die kleine kleptomaan had dus een zonnebril gejat . Toen we m vanmorgen terug gingen brengen konden ze er gelukkig hard om lachen
mijn dochters moeten als ze stout zijn n de hoek staan, mijn oudste dochter staat er dan altijd te brullen en dat ziet mijn jonste dochter natuurlijk.... als zij dus stout is zeg ik hup in de hoek, dan loopt ze erheen en gaat ze haar grote zus nadoen met brullen... dan kan ik soms mijn lach niet inhouden... ziet er echt zo komisch uit.... ze vind het ook geen straf want soms loopt ze er uit zichzelf al heen.... elukkig komt het niet vaak meer voor dat ze in de hoek moeten staan....
Net nog. Ik was even met iets bezig. Opeens hoor ik gerommel vanuit de keuken. Aangezien Aaron de kinderbeveiliging van de koelkast kan omzeilen, ben ik maar snel om het hoekje gaan kijken. Blijkbaar had ik niet goed genoeg gegeten, want even later komt hij aangelopen terwijl hij een banaan eet. Ik vond het zo knap dat hij zelf een banaan open kon krijgen en ook nog de schil in de prullenbak had gegooid! Heb hem overigens wel gezegd dat hij niet zomaar mag pakken en het eerst moet vragen . En dat ik het heel knap vond dat hij zelf de banaan had open gemaakt
Het gaat inderdaad hard nu! Ook qua praten. Hij is de afgelopen week enorm bezig geweest met heel veel nieuwe woorden spuien. Echt zo leuk! Jouw blaagjes gaan dus ook zo hard nu?
Gisteren hier ook. Onze dame vond dat ze iets wel kon en papa dacht van niet. Na een paar keer zeggen van Kelsey kan wel en papa zeggen van dat ze het niet kon zegt ze opeens. Kelsey kan wel, papa weet niks van. Ik lag in een deuk.
Ja joh, we houden het haast niet bij. Hier ging het in een paar weken van 10 woordjes naar zinnen van 3 woorden. Elke dag leren ze tig woorden bij, en voeren hele gesprekken met ons, en met elkaar (en die zijn pas leuk )
Ik vond je voorbeeld in dit topic al geweldig! Lijkt me echt genieten die gesprekjes die ze onder elkaar voeren. Hier is het ook van een hele hoop Chinees/Zweeds gebrabbel met hier en daar een herkenbaar woord naar zinnen van 3 en soms 4 woorden gegaan. Nog niet altijd trouwens, maar hij kan het wel. Echt fantastisch! Maar goed...ik ga een beetje off topic Heb nog wel een voorbeeld (ook weer van vandaag). Hij liep met de huistelefoon. Ik had al een paar keer gezegd dat hij hem terug moest geven, en uiteraard loopt hij dan schater lachend weg . Meestal laat ik hem dan even gaan en probeer het na een minuut nog een keer. Hoor ik hem opeens kletsen. Had hij opa gebeld en was met opa aan het kletsen (was meer geluk dan wijsheid trouwens hoor ).
En het wordt alleen maar leuker! Mijn zoontje roept nu de hele dag 'Mama, weet je?' en dan zegt ik 'Nee, Luca zeg eens'. Dan zegt hij 'Luca weet niks' en gaat vragend staan kijken met zijn handjes erbij.