Precies, ik denk dat je er pas over na moet denken als daar reden toe is. Ik denk dat je er dan pas werkelijk je gevoel over kan laten spreken
Met deze vraag zit ik dus ook in mijn hoofd, ik ben 36, bijna 37, en mijn man is 39. Er komt niets voor in de familie, maar ik weet dat de vraag gesteld gaat worden, en ik vind het vreselijk moeilijk. We hebben het er wel samen over gehad, en ook als we een gehandicapt kindje zouden krijgen, zouden we ervoor gaan, maar toch is er iets in me wat twijfelt of ik het nou wel of niet wil weten. Ik ga maandag de verloskundige bellen voor de 1e afspraak, en dan hebben we nog even om er over na te denken, maar moeilijk is het. groetjes celiene
Ik heb het niet gedaan maar ik heb me wel ongerust gemaakt over of er ook wat mis was... Ik ben achteraf wel blij dat we het gedoe niet hebben gehad...
mag ik vragen waarom een nekplooing en bloedtest en waarom geen vruchtwaterpunctie ik heb een vruchtwaterpunctie gehad. niet voor het syndroom van down maar dat kunnen ze daar ook mee constateren. wij hebben het gedaan vanwege een open ruggetje en open schedeltje ivm medicatie epelepsie
Bij mijn weten doen ze een vruchtwaterpunctie alleen bij een medische indicatie. Die zijn toch heel duur?
op basis van de nekplooi en de bloedtest kan het risico op een kindjew met het syndroom van Downbepaald worden. Bij kans groter dan 1 op 250 mag er een punctie gedaan worden. Punctie niet standaard in het aanbod onder de 36
Nou josje ik benieuwd naar de uitslag.. maar ik denk dat het wel meevalt zou oud zijn jullie toch nog niet?? Ik dacht dat het pas echt gevaarlijk werd als je boven de 40 kwam
de gyn vond het bij ons niet nodig, wij hebben geen verhoogde kans. ik vind het ook prima zo, hij had het erover dat de test ook niet altijd betrouwbaar is en je soms onnodig ongerust word gemaakt.
hallo, ik kom net van de verloskundige, onze eerste afspraak en ze had het ook voornamelijk over die onderzoeken. Ik weet het echt niet. aan de ene kant heb ik zoiets: als het echt niet goed is, hoe kan een kind dan in de maatschappij overleven, ik ga hier dan wel van het ergste uit, want ik weet dondersgoed dat er ook mensen zijn met mindere klachten. Waarom zou je zo'n onderzoek niet laten doen, maar dan belt mijn moeder weer die het allemaal onzin vindt, zucht... ik heb nog 3 weken de tijd om erover na te denken, dan heb ik mijn echo!