Hoi meiden, Ik heb een 2 lieve meiden, de oudste is nu 3,3 jaar en de jongste 4,5 mnd. De oudste is een bezig bijtje en is blij met haar zusje, alleen ze is zo druk richting de jongste pfpfpfp soms op het vervelende af. Ze weet dan niet van stoppen met haar armpje heen en weer te doen of haar neusje aan te raken. Dit ziet ze natuurlijk van ons, maar ze kent haar grens niet. En natuurlijk vertellen we haar dit wel 10x op een dag, maar ze begrijpt het gewoon niet. Ook al moet ik wel zeggen dat de jongste het super vind "hoe gekker hoe beter" Is dit bij jullie herkenbaar en hoe pakken jullie dit aan.
Herkenbaar mijn kinderen zijn allebei iets ouder, maar het gebeurt hier ook. Zolang ik er ben valt het wel mee en spelen ze leuk samen of ze spelen alleen en dan valt ze broer niet lastig. Maar zodra papa er is gaat ze broertje lastig vallen. Broertje kan heel hard lachen om grote zus, maar hij kan ook heel hard gillen en schelden op haar. Toen hij jonger was kon hij dat natuurlijk niet. Ik vind dat dochter met 3,5 moet begrijpen dat broerlief niet de hele dag beet gepakt moet worden en zet haar aan de andere kant van het traphekje als ze niet wil luisteren (onze kamer en speelplek zijn gescheiden door een traphhekje). Bij mij gaat het prima, want ze weet dat ik het uitvoer na 2x waarschuwen aangezien papa veel minder streng en consequent is luistert dochter dan dus veel minder goed. 3 jarige zoeken de hele dag grenzen, luistert jouw dochter verder wel goed dan? Want je schrijft dat ze het niet snapt. Hier wilt ze het vooral niet snappen.
Ik denk dat ze het op zich wel snapt of in ieder geval kan snappen, maar dat het heel lastig is voor haar dat ze jullie dit ook ziet doen - en waarom mag zij het dan niet? Ik zou op zo'n moment M begeleiden: 'Je duwt nu wel heel hard op zn neusje, dat voelt niet prettig' of '5x neusjedrukken is wel genoeg' . Als T iets wat voor mij nogal wild is niet erg vindt (dat gebeurt regelmatig, die vindt druk prachtig), dan laat ik het gewoon. Soms resulteert dat in huilen (of van M of van T, die slaat tegenwoordig ook wel van zich af), tja ... hoort er ook bij hoor. Ik denk ook dat je als ouders niet te snel moet (willen) ingrijpen). M heeft regelmatig de neiging om T te pletten met een knuffel, dan protesteert T heel duidelijk en dan reageer ik wel. Dat snapt ze wel, maar ze kan het toch niet laten = combi van liefde en plagerij. En wellicht ook doordat wij vaak elkaar tot pannenkoek knuffelen en daarna opeten ...
tja nou hier net zo... pff het is best vermoeiend soms hoor sons vind ik wel sneu voor oudste dat ik hem de hele dag moet corrigeren want hij weet het donders goed hoor! maar luisterd gewoon simpelweg niet tja kan allen zeggen consequent blijven tot je er zelf simpel van word...
Herkenbaar! Onze kindjes zijn ongeveer even oud.. Ik vind het soms ook lastig hoor. Zeker omdat je ook niet heel de tijd wil zeggen tegen je oudste; zachtjes, niet doen, laat haar armpje los. Alternatief aanbieden is wat ik probeer, zing een liedje voor haar, doe een gek dansje (dan moet ze vaak lachen wat mijn oudste weer trots maakt), even op schoot, stimuleren dat hij gaat spelen, zodat zijn kleine zusje kan kijken wat hij aan het doen is.. Zijn een paar voorbeelden. Maar ook dat werkt niet altijd. De box bied dan even uitkomst voor mijn kleine meid, even rust voor haar. Dan laat hij haar redelijk met rust. Succes!
Zolang Lisa het goed vindt, vind ik het ook goed en zo is het altijd al gegaan. Ik zei/zeg wel regelmatig dat ze voorzichtig en zachtjes moet doen, maar verder kunnen ook baby's goed duidelijk maken of ze iets leuk vinden of niet. Nu ze wat ouder zijn laat ik het ze vooral zelf uitvechten, ze bijten allebei prima van zich af.