Heimwee en vakantie

Wij maken hier thuis een compromie en gaan kort op vakantie lees maximaal een week

 

Oef lastig! Zou een kinderkamp voor in de zomervakantie een optie zijn? Jullie zoon lekker van huis, nieuwe mensen ontmoeten en avonturen beleven. Jullie zwaaien hem uit en komen hem na een week weer ophalen. Hij blij, jullie blij!

 

Ja, in dat geval zou ik ook vooral voor een vakantiekamp kiezen.
Zou het schelen als je een eigen caravan ofzo hebt, dat je toch een vast en vertrouwd onderkomen hebt op vakantie.

 

Ik weet niet op wie de hij slaat in je verhaal over hij vindt het geweldig. Als dat je man is dan zou ik zeggen. Laat ze een weekje/weekendje/midweek samen gaan en jij lekker thuis. Als het op zoon slaat zou ik voor een kamp gaan. Mijn dochter is ook een keer meegeweest en zoon wil op wintersport. Erg leuk en goed georganiseerd.

 

Ik zou dan voor een weekend of max. een week weg gaan kiezen. Voor je kind wel erg leuk en daar heb ik zelf veel voor over. Wij gaan ook meestal een week en na een dag of vijf hebben we het vaak ook wel gehad, we zijn al een aantal keer op dag zes naar huis gereden.

 

Kan je zoontje niet met een vriendje mee? De moeder van mijn beste vriendin had vroeger niet de financiële middelen om op vakantie te gaan, dus ging ze elk jaar wel een keer met ons mee. Voordeel was dat ik gelijk iemand had om mee te spelen (ouders huurde altijd huisjes met een privé zwembad, dus geen andere kinderen in de buurt).

 

Hoe voel je je bij een weekendje of midweek weg?
Beter 2x een weekendje weg op n fijne manier dan 1 week weg met een familielid die heimwee heeft..
Maar alleen als je het zelf ook echt kunt opbrengen, anders ook dat weekend niet doen!

Mijn moeder heeft heimwee en van de vakanties van vroeger herinner ik me alleen nog een huilende, depressieve en chagrijnige moeder (en een vader die vond dat ze zich niet zo moest aanstellen en 'gewoon leuk moest doen'). Vanaf mijn 12e gingen m'n zus en ik met m'n vader op vakantie en bleef m'n moeder thuis. Toen ben ik vakanties pas echt fijn gaan vinden!

 

Of een keer huizenruil met iemand die je kent? Zou dat wat zijn?

 

Ah dat is eigenlijk ook wel heel lief! En met papa samen? Mannenweekend! Klinkt dat niet stoer? Krijg de indruk dat jij het moeilijker vindt om van huis te gaan dan je man?

Of anders je er toch overheen zetten en een midweekje weg? Later wil hij misschien wel op kamp.

 

Een paar jaar geleden had ik opeens ook heimwee op vakantie. We zaten in Frankrijk en het idee dat ik niet zomaar thuis kon zijn overviel me verschrikkelijk en kreeg ik het Spaans benauwd van. Wat we nu hebben gedaan is een seizoensplek op een camping op een half uur rijden van huis. Omdat we er soms wekelijks zijn voelt het als tweede huis en ook lekker overzichtelijk dichtbij dus als het gevoel van ik wil naar huis gaat overheersen dan stappen we in de auto en slapen we weer een nachtje thuis. Voor de kinderen is het er fantastisch want veel vriendjes, veel buiten, laat op, kampvuurtje erbij, lekker ijsjes halen etc. dus mijn tip zou zijn probeer het eens dicht bij huis, je bent zo weer terug als het niet bevalt

 

Ik ken het gevoel van heimwee niet dus mss daarom een foute tip maar kan je niet eventjes schakelen en denken: nu eventjes mijn kind blij maken met een korte vakantie en erna weer klaar voor de rest van het jaar ?

 

Als volwassene moet je hier jezelf toch rationeel ook wel overheen moeten kunnen zetten? Helemaal als je kind het zo fantastisch vindt? Ik zou inderdaad als compromis een korte vakantie boeken, desnoods dicht bij huis. Voor hem toch ook leuk als hij die herinneringen heeft?

 

Vakantie hoeft toch niet ver weg te zijn?

Boek iets op korte afstand, max uur rijden, en dan kan één van jullie altijd even een nachtje thuis gaan slapen, als het nodig is.

Heeft je zoon overdag beide ouders om zich heen en jij de mogelijkheid om desnoods iedere dag op en neer te rijden en thuis te slapen.

 

Ik houd eigenlijk ook helemaal niet zo van vakantie, voelt zo raar om dat op te merken bij jezelf... Natuurlijk wil ik mijn zoon wel leuke ervaringen geven en ik geniet altijd wel ontzettend van de 1 op 1 tijd die ik met hem doorbreng. Ik boek daarom vakanties van maximaal een week en ga vaak binnen Nederland op vakantie. Dit jaar gaan we bijvoorbeeld naar een alpaca boerderij/camping voor een midweek. Volgens jaar denk ik er zelfs over na om gewoon een paar losse weekendjes te gaan, steeds een stedentripje ergens naar toe.

 

Ik zou ook korte vakanties proberen dan, kijken of je daar toch een beetje aan kan wennen, en dan gewoon in eigen land blijven bv, in een fijn huisje, met bv je eigen kussen in bed en nog wat spulletjes die je misschien een klein beetje dat gevoel van thuis kunnen geven. Ik denk niet dag het daarmee overgaat, maar misschien wordt het voor jou wel minder heftig als je het een paar keer zo doet, dat je weet ‘ha, overmorgen zijn we weer thuis’ en het zo toch een beetje kan parkeren.

En voor zoon is denk ik een kamp ook enorm leuk, ik ben als kind 1x op kamp geweest met een grote vereniging (van sportclubs, scouting en ook een ‘woensdagmiddag-club’), dus daar waren tien állerlei kinderen samen, ik heb er ontzettend goede herinneringen aan Je hebt ook professionele kindervakanties natuurlijk, maar die zullen wel duurder zijn. Zoiets zou ik voor hem wel overwegen als dat hem ook leuk lijkt.