Vlinder, ben het helemaal met je eens. Ik laat mijn zoon niet huilen, haal hem er s nachts ook uit als hij verdrietig wakker wordt en sus hem om vervolgens weer terug te leggen. Helaas moet ik dat altijd verdedigen als ik dat zeg terwijl het laten huilen door wordt gedrukt. Zo triest. Ik laat hem niet huilen, voelt voor mij niet goed, voor man niet goed en voor zoontje ook niet. Ik snap het hele nut er dus niet van.
Het nip heeft zich terug getrokken in het opstellen van decslaaprichtlijn. Dit is echt een probleem aan het worden! NIP kan zich niet vinden in JGZ-richtlijn Slaap en Slaapgedrag van kinderen - NIP
Weet je wat ik zeg tegen mensen die commentaar hebben? "Goh interessant. Nog een kopje thee?" laat maar van je afglijden, jij legt een goede basis voor een veilige hechting dus de rest zoekt het maar uit
De meeste ouders kennen hun eigen kind toch het best en kunnen prima zelf bepalen of 'laten huilen' nou een optie is of niet. Mijn oudste zoon was er eentje die je niet moest laten huilen, hij werd met de minuut meer overstuur. En nee, dat hebben we niet een half uur uitgetest, dat was altijd al binnen een paar minuten duidelijk. Mijn jongste zoon is er eentje die goed krijsen inzet om zijn zin te krijgen. Hebben we die weken uren lang laten huilen? Natuurlijk niet, na een paar keer de 'iedere 5/10 minuten troosten en weer terug leggen' methode toegepast te hebben, was de ik-wil-niet-naar-bed-huil verdwenen. Mijn jongste is er weer eentje die je niet moet laten huilen, die gaat met iedere minuut harder te keer. Zo is ieder kind anders en moet je als ouders nou juist die kennis toepassen.
ik ben niet perse tegen laten huilen ( beetje mopperen en huilen en om de 5 minuten even kijken ofzo) maar ik zou het zelf niet doen, heb het ook niet gedaan.... tuurlijk moeten ze weleens wachten omdat ik nu eenmaal 4 kindjes heb en als ik de 1 in bad heb en de ander is boven aan het huilen haal ik wel de 1 uit bad en droog ik die eerst af voor ik naar boven ga.... maar echt bewust laten huilen nee.... onze vierde had een trauma overgehouden aan lange nicu opname, 10 keer daags minimaal geprikt worden, zware operatie lang herstel etc etc..... je weet niet wat er in het hoofdje van zo'n kleintje omgaat, ziet de wereld er elke dag anders uit ? misschien is het enige wat hij elke dag opnieuw herkent papa of mama.... en dan zou je je toch vast houden aan het bekende ? nee wij pakken ze inprincipe altijd op, troosten ze, houden ze vast, knuffelen ze, desnoods bij ons in bed, net als onze dochter van 2,5... vanaf 8 maand al kno problemen.... huilt elke nacht, moet ik haar maar laten ? moet ze maar leren stil te wezen want ze maakt de rest van het huis wakker ? en het begon al bij 8 maanden.... de leeftijd die mijn jongste nu heeft.... die kan echt nog niet duidelijk maken dat het huilt vanwege oorpijn, keelpijn, of een snotneus..... bij ons in bed... of 1 van ons bij haar en ze is stil...... dan kun je denken zie je wel... aandacht en bij pijn zouden ze wel door huilen... maar zo zie ik het niet..... juist als je pijn hebt of je niet lekker voelt wil je iemand bij je bij wie je je vertrouwd voelt, iemand die je een veilig gevoel geeft..... en dat geeft rust waardoor zo'n kleintje gewoon lekker stil tegen je aan hant of ligt. nu huilen ze niet veel meer bij het naar bed gaan, ze doen het ( in mijn ogen) alleen als het "nodig"is ( pijn verdriet angst niet lekker voelen) en ze weten dat papa of mama zo goed als meteen in de houding staat. maar nogmaals, ik ben niet perse tegen huilen, soms kun je zelf gek worden van het geschreeuw en gekrijs dat je er maar beter bij kunt weglopen om even zelf op adem te komen, en daarnaast....als het werkt voor jezelf en voor je kindje wie ben ik om daar over te oordelen, we doen uiteindelijk alles met liefde voor ons kleintjes met het idee dat we willen doen wat voor het kind op dat moment het juiste is.
Tja wat versta je onder laten huilen? Ik heb mijn kinderen wel laten mopperen/jammeren en soms ook even laten huilen. Mijn dochter heeft de eerste 3 maanden alleen maar gehuild overdag. Snachts sliep ze wel omdat ze zo moe was van overdag. Maar overdag was vreselijk! Totdat ik haar in bed even liet huilen (5-10 minuten) en sinds die dag had ik een totaal ander kind. Van de hele dag gehuil was ze juist tevreden. Doordat ik haar eerst steeds ging troosten en sussen werd ze alleen maar onrustig. Inmiddels slaapt ze zonder te huilen. Mijn zoon heb ik ook wel laten huilen. Niet lang ook max 5-10 minuten. Waarom zou ik uren lopen sussen en doen terwijl op deze manier het binnen een paar minuten was opgelost? ik ben dus van mening dat even laten huilen echt niet altijd zo fout is als sommigen het laten lijken. Ik heb mijn zoon ook de eerste maanden elke avond 2-3 uur in slaap zitten wiegen op mijn borst en mijn dochter heb ik ook hele dagen zitten troosten en als er echt wat is of als ze savonds/snachts opeens huilen gaan we er ook gelijk naartoe. Maar die paar minuutjes voor het slapen is in mijn ogen echt niet meteen schadelijk en sommige kinderen hebben dat gewoon nodig.
Hier huilt hij ook wel eens, maar niet dat we hem expres laten huilen ofzo. Hij heeft 9 mnd zowel overdag als snschts bij ons in bed gelegen omdat hij anders niet sliep. Daarna overdag in zijn eigen bedje gaan probleem en dat gaat aardig, maar moppert/huilt wel vaak voor hij in slaap valt. Je hoort wel aan het huiltje dat hij gaat slapen. Dat deed hij ook als hij bij mij lag overdag. Savonds neem ik hem bij me zodra hij wakker word, niet nodig dat hij persee in zijn bedje moet slapen. Ook dan huilt hij zich soms in slaap, soms enorm krijsen Maar, hij heeft kan prikkels niet goed verwerken en dat uit zich zo.
Waar basseer je dit op? Heb je hier een bron van? Ik laat mijn kinderen namelijk huilen en kan mijzelf absoluut niet vinden in je quote.
Staat in het artikel. Vast niet iedereen die er stress van krijgt. Ik zeker wel dus waarom zou ik laten huilen dan.
in het artikel gaat het om 5 minuutjes laten huilen. ik zie niet waarom een ouder van 5 minuten gestresst zou kunnen raken.
Ik zal het anders formuleren. Ik voel spanning als ik mijn baby alleen laat huilen. Ik kon mij niet voorstellen dat een ouder zonder het voelen van enige stress zijn baby kan laten huilen. Ook al is het voor vijf minuten. Ik ben dan ook verbaasd dat sommigen daar geen enkele moeite mee hebben. Het staat zo lijnrecht tegenover mijn moederinstinct om mijn baby een gevoel van veiligheid te geven.
Ik vind het echt overdreven om bij 5-10 minuten laten huilen gelijk te doen of je je kind in de steek laat en geen veiligheid biedt. Niemand hier zegt dat haar kind een uur lang alleen huilt. Waarom is het voor sommige mensen niet te begrijpen dat niet alle kinderen er baat bij hebben om steeds te sussen en te troosten bij het slapen gaan? En daarbij lijkt het mij onmogelijk om je kind nooit even te laten huilen. Als ik mijn zoon aam het douchen en aankleden ben en mijn dochter huilt dan moet ze toch echt wachten tot ik klaar ben met mijn zoon
Hier echt precies dezelfde situatie gehad. Van 10-12 uur per dag huilen, binnen een dag een ander kind.
Tuurlijk voel ik dan wel spanning, al huilde ze maar 1 minuut. Maar zij had geen baat bij met elke kik uit bed halen. Daar raakte ze overprikkeld van, ze kreeg de kans niet om zelf in slaap te vallen. Daardoor huilde ze alleen maar langer. Ik liet en laat haar geen uur huilen, maar ze had gewoon 5-10 minuten huilen nodig. Ieder kind is daarin anders.
Ik ben het met je eens hoor! Mensen moeten eens beseffen dat elk kind anders is, en een andere aanpak nodig heeft. Dat uren sussen werkt hier echt niet.
Waarom? Omdat ze dan wel sliep. En anders niet. Daar heb ik voor mezelf wel wat minuutjes stress voor over. Het was het beste voor haar.
Ik laat mijn baby nooit bewust huilen. Mopperen wel. En ik heb 2 kinderen dus het komt weleens voor dat er een even moet wachten. Ik geloof wel dat het (langdurig) laten huilen van baby's schadelijk is. Wat ik ook niet snap is dat mensen zeggen: als hij een schone luier heeft, is gevoed en het niet te warm/koud heeft is er niks aan de hand en laat ik hem huilen. Is verdriet/angst/mama of papa missen geen goede reden dan om te huilen? Baby's jonger dan 9 maanden weten namelijk niet dat als je uit het zicht bent, je nog wel bestaat. Een baby weet alleen hoe eenzaam hij zich op dat moment voelt en dat er niemand is.