Zit nu aan het einde van de zwangerschap en was de laatste tijd al erg moe geworden, maar sinds vorige week ben ik totaal uitgeput. En durf nu na vorige week zelfs totaal niet meer weg wand ik ben bang voor angst/paniekaanvallen.. Vorige week hebben we werklui over de vloer gehad i.v.m. storing ketel en nu hebben ze i.p.v. de storing juist de boel erger gemaakt, waardoor ik ze steeds vaker over de vloer kreeg en zelfs doordat er iemand zat te klooien, wij s'avonds naar bed wouden het water uit de ketel stroomde er gelijk iemand bij moesten halen en die is s'avonds tot half 12 geweest om het op te lossen, maar blijkbaar weten ze nog steeds niet wat er aan de hand is. (al werd het steeds erger doordat er al 4 man van alles heeft geprobeert) nu zou de volgende dag de man van vaillant de ketel zelf maar langskomen wand het zou nu aan de ketel liggen Nu kwam de volgende dag de man van de ketel en hij kon niets vinden aan de ketel zelf maar er was iets kapot onder de ketel (wat ze de vorige dag nieuw onder hebben gezet. Maargoed waar het om gaat is ik had die dag ook een afspraak bij de verloskundige en was zo moe dat ik die afspraak bijna wou afzeggen, maar door alle stress met die ketel vond ik het toch verstandig om even naar die kleine te laten kijken. bij de Verloskundige aangekomen begon het, werd ontzettend misselijk, trok wit weg en viel bijna flauw en werd heel erg slecht, het enige wat ik toen wou was liggen en slapen en slapen.. De Verloskundige vertrouwde het niet en ja hoor kon gelijk door naar het ziekenhuis, maar was zo moe dat ik niet wou, ben toch maar over stag gegaan en gelukkig mocht ik tegen 10 uur s'avonds weer naar huis.. Nu had ik al zeer slechte nachten en het enige dat ik kan is lezen, soms tv. kijken en liggen en af en toe een hazenslaapje overdag... Douchen word ik mee geholpen nu, wand alles put me gelijk uit. Ik kan maar niet meer wakker worden, of mezelf opladen en ben nu ook erg bang geworden dat als ik de deur uitga dat ik weer slecht word en de drukte en stress van het ziekenhuis weer krijg.... En dat als de bevalling zou beginnen ik totaal geen puf meer heb om te kunnen bevallen.. Gelukkig kon ik regelen dat morgen de verloskundige tijdens visite rijden bij mij langs kan komen, maar moest volgende week als ik nog niet ben bevallen wel langskomen, en heb hier nu al weer stress over of het me wel zal lukken!!! Zo even van me af geschreven, de ketelknooiers verhaal zat me ook erg dwars en heb hun verboden om nog langs te komen voor de bevalling!!
ik denk in deze situatie dat ik voorzichtig zou vragen of ze wil checken op ontsluiting en of ze de boel niet zou willen strippen... want met bevallen en de baby word je nog uitgeput genoeg. bij mij kwam het trouwens ook door een te lage bloeddruk
Volgens de VK liet de bevalling nog wel op zich wachten, wand ik had nog genoeg vruchtwater dus ik hoefde niet bang te zijn dat het voor mijn 40e week zou komen. Maar of ik dit zou moeten geloven, ik weet het niet dus strippen zal ik wel niet om hoeven te vragen, en ik dacht dat strippen alleen was wanneer je teveel over tijd was?? Mijn bloeddruk was trouwens wel perfect 145 over 80!
mijn bloeddruk was ook altijd goed als ik bij de verloskundige was maar ik fietste altijd daarheen of sprong achter op de fiets. achteraf op het moment dat ik dus opstond ook al was het rustig van liggen naar zitten en onder de douche zakte mijn bloeddruk wel ineens heel hard.. strippen sommige willen wel een oogje dichtknijpen sommige doen het pas bij 41 weken.
Ik ben bij levi gestript met 39+3 idd omdat ik heel slecht sliep en door zware bekkenklachten uitgeput was. Zij wilde idd voorkomen dat ik geen kracht meer zou hebben om te bevallen