Wij zijn verhuisd naar een dorp ( stadje ) waar wij niemand kende. Wel op 15 minuten van mijn familie, maar verder konden wij hier niemand. Waren er ook nog nooit geweest, tot we dit huis zagen en verliefd op het huis werden. En nu wonen we hier fantastisch. Willen hier voorlopig niet weg. Nu alleen mijn man nog een andere baan, want de werkmentaliteit hier...grrrr. Oh ja, wij hebben echt naar ons gevoel geluisterd en het gewoon gedaan! Het was zeker wennen, vooral voor mijn man. Hij heeft 24 jaar in dat dorp gewoond. Kon iedereen. En hier moet je dat opnieuw opbouwen. Maar ons kent ons, en momenteel kennen wij ook alweer het halve stadje.
Ja, inmiddels al behoorlijk vaak gedaan. In nederland 3x en in het buitenland 5x en waarschijnlijk in de toekomst nog een paar keer.
ik kreeg een aantal jaar terug een aanbod voor een huisje in kaatsheuvel... woonde in tilburg (nu weer) en kende kaatsheuvel enkel van de efteling dus voor mij was alles daar ook nieuw.. is me best goed bevallen moet ik zeggen.. als het huis niet zo vol met vocht zat en tegen de grond zou gaan had ik er misschien nog wel gewoond vond dat heerlijk rustig haha.. nu zou het wat minder zijn geen auto meer.. en woon nu weer in tilburg.. maar ja ik zou dat wel durven.. nu wil ik graag naar breda ooit verhuizen vriend komt er vandaan en wil liever in tilburg blijven en ik wil juist liever daarheen maar dat is iets om over een paar jaar nog eens aan te kaarten haha hij kent dat natuurlijk wel van daar wonen ik enkel van naar de stad/bios/op bezoek bij zijn familie
Tsja, ligt denk ik wel een beetje aan je eigen aanpassingsvermogen of je zoiets zou kunnen of niet. Wij zijn naar het buitenland vertrokken. Natuurlijk mis ik wel eens mijn familie en het gemakkelijke contact met onze vrienden maar we zijn ook erg blij met ons leventje daar. Momenteel zitten we voor een paar maanden in de VS. Hebben ook gewoon 3 koffers gepakt, kinderen op sleeptouw genomen en we zijn gegaan. Maar goed, moet zeggen dat wij wel aardig avontuurlijk zijn en ons gemakkelijk aanpassen in een nieuwe omgeving...
leuk om jullie reacties te lezen ik ben toen ik 17was op kamers gaan wonen in nijmegen en was van plan om naar Londen te gaan als Au pair , ging alleen deze kant op om afscheid te nemen van mn vriendin en kwam mijn vriend tegen en moest toen wel hier gaan wonen omdat ik de huur van mijn kamer had opgezegd had er toen ook geen moeite mee, had n voordeelkaart van de ns en kwam overal waar ik heen wou nu 10jaar later zit ik hier met nog steeds t zelfde vriendje en kindjes alle 4 zijn ze hier geboren , mijn vriend is hier opgegroeid is nooit verder dan 10km uit de buurt van schiedam verhuisd en mijn kinderen , vooral mijn oudste zoon heeft hier vriendjes en vriendinnetjes . vvoor mij maakt het eigenlijk niet uit zolang mijn gezinnetje bij elkaar is zou ik nog wel in n hutje op de hei willen wonen
Ik ben toen ik ging samenwonen naar een totaal onbekend dorp verhuisd, wel niet heel ver, op 15 minuten rijden van mijn geboortestad. Maar ik voelde me vanaf minuut 1 thuis, al kende ik hier niemand. Met mensen in de straat al snel prettig contact, de rest van het dorp leer ik nu pas een beetje kennen nu onze dochter hier naar de psz gaat, dan kom je pas wat meer onder de mensen. Voorheen was het meer naar het werk en terug en in de weekenden iets met vrienden ondernemen. Het bevalt me prima, ik zou voor geen goud terug willen naar de stad waar ik ben geboren.
Ikke wel. Op mijn 13e ben ik verhuisd van Groningen naar het westen. Later van het westen naar het oosten. En nu woon ik alweer 2,5 jaar in het buitenland. Gewoon doen.
Ik ben toen ik 19 was naar mijn vriend verhuisd op 1,5 uur rijden van mijn ouders vandaan. maar wel naar waar mijn familie woonde, dus niet echt onbekend. Ik kom oorspronkelijk uit Uden in brabant. iets uit de richting van wat jij noemde, maar heerlijk wonen. Goede scholen, veel kleinere winkelcentrumpjes en een heel leuk groot centrum met veel leuke cafeetjes en restaurantjes. Anders moet je eens aan missbianca vinden hoe het haar bevalt.
wij hebben dat ook gedaan. Ik ben een echte Brabantse en mijn man komt uit het Gooi. Ik ben daar eerst bij hem in getrokken, midden in het centrum van Hilversum. We hebben daar 3 jaar samen gewoond, maar ik ben daar echt gek geworden. Hij langzaam aan ook, omdat hij ook het verschil zag met Brabant. Toch wilde hij niet naar Brabant en toen zijn wij samen gaan kijken waar dan wel. Wij zijn toen uit gekomen in Limburg, Roermond. Wilde dan samen ergens helemaal opnieuw beginnen. Huis te koop gezet en ander huis in Roermond gekocht. Beide nog geen baan daar helemaal niets. En nu ruim 3 jaar later, willen we hier nooit meer weg. We hebben nog nooit zo'n bruisend sociaal leven gehad en ons nog nooit zo op onze plaats gevoeld. Allebei redelijk snel een baan, bij mijn man helaas niet goed verlopen. Maar ondanks dat en hij nu al ruim 3 jaar zonder vast werk, waar nu hopelijk een eind aan is gekomen. Zijn we nog nooit zo gelukkig geweest. Onze familie woont niet dichtbij, zijn ouder op 190 km en mijn ouders op 90 km. Maar mijn ouders zien en zagen hoe gelukkig wij hier zijn en hebben daarom een vakantiehuis hier in de buurt gekocht en willen dadelijk als mijn vader met pensioen is ook hierheen komen en dat menen ze echt. Want ze staan voor allerlei nieuwbouwprojecten in geschreven. Het was een hele stap, maar als je me nu zou vragen of ik het weer zou doen, absoluut!
zou wel aanraden trouwens om te kijken bij nieuwbouw en dan vooral nieuwe wijken. Veel nieuwe mensen en vaak ook onbekend, het maken van contacten gaat dan veel makkelijker. Wij wonen nu in volgens mij het grootste nieuwbouwproject van Roermond, maar je merkt er eigenlijk niets van, maar wel heel prettig wonen. Ik zelf vind het prettiger en beter bereikbaar dan Venlo. Heb je vragen PB me gerust.
Van het grote Almere verhuist naar het kleine Vierpolders.. Ik ben dus echt iemand die niet zomaar op andere mensen af stapt, dus voor mij heeft ht best wat tijd gekost om hier weer een leven op te bouwen. Maar mij is het gelukt, dus voor 95% van de bevolking moet het ook goed te doen zijn
Hier van een dorpje naast Rotterdam verhuist naar een gehucht tussen zutphen en doetinchem in. Spijt... ja soms wel. Vriendinnen en familie wonen ver weg.... maar aan de andere kant weer niet. Wij willen wel als we uit de schulden zijn gaan verkassen naar de omgeving van Arnhem. In een groter dorp in de hoop mensen te leren kennen en vriendlief zit dan veel dichterbij zn werk.
Van een klein boerendorp, in mijn eentje in Zwolle gaan wonen. Geen probleem! Het is maar net hoe open je er zelf voor staat. Nu woon ik hier bijna 3 jaar en gaan we op zoek naar een huis in Engeland .
Ik ben van Zeeland naar Zuid Holand gegaan in mijn eentje toen ik 22 was. Kende er nauwelijks iemand. Het is me goed bevallen. Hoewel ik wel mijn familie erg mis. Kan natuurlijk makkelijk erheen maar toch niet meer zo als eerst. Ff alleen bakkie doen ofzo...
Ik ben voor mijn lief verhuisd van Friesland naar NH. Van een woning midden in de stad naar een boerengehucht waar je niets hebt. Ik vond het wel heel zwaar, ook omdat mijn lief in de horeca werkt en dus weinig thuis is. Inmiddels gewend en ik ga nooit meer terug! Dus ja, samen zou ik dat zeker aandurven.
Geen probleem Ben op mn 20ste 1500 km verderop gaan wonen, dus lijkt me dat ik dat nu ook nog wel durf
Ik ben voor mn man verhuisd.. voordat ik hem leerde kennen nog nooit in middelburg geweest haha en zou het zo weer doen!
nee, ik zou dat niet zomaar durven. Ben geboren en getogen in dezelfde stad en toen ik op mn 21ste ging samenwonen verhuisd naar een naastgelegen dorpje. Ik kende het wel, maar kwam er haast nooit. Het verschil is wel dat mn hele schoonfamilie hier woont, dus echt vreemd is het dan niet. Na een jaar of 5 begon het toch te knagen en wilde ik graag terug naar mn eigen stadje. Na bijna 2 jaar eindelijk ons huis verkocht en ook een droomhuis daar gevonden, en nu....... nog even, 1 april is het zover, dan woon ik eindelijk weer in mn hometown!!
Ja hoor, ik ben al meerdere malen naar een totaal andere plaats verhuisd, in verschillende delen van Nederland. Op mijn huidige woonplaats na, waar ik bijna 3 jaar woon, heeft het altijd goed uitgepakt. Ons huis gaat binnenkort de verkoop weer in.