Ik ben een paar maanden geleden de ziektewet in gegaan omdat ik overspannen ben en zo bleek ook chronisch depressief. Ik blijk al 10 jaar depressief te zijn maar dacht het altijd zelf op te lossen. Ben een paar keer in het verleden naar de psycholoog geweest maar dat was niks. Nu heb ik een psycholoog waar ik een klik mee heb en dat scheelt enorm! En ik zit nu 6 weken aan de citalopram. Gisteren is de dosering verhoogd naar 30mg. Dat ging moeizaam. Ik voel me niet begrepen door mijn huisarts. Drie weken geleden had ik 4 dagen waarvan ik dacht dat het een ietsie pietsie beter ging en daarna voelde ik me weer net zo kut. Ik had verwacht over te gaan op een ander middel. Maar hij zegt ook steeds positief denken en niet zo negatief. Ja duh! Denk je niet dat ik daar niet hard mee aan het werk ben? Hij komt over alsof hij moe wordt van mij.en het voelt alsof het allemaal maar onzin is. Zijn er meer mensen hier die depressief zijn? Ik wil graag ervaringen uitwisselen
Ik heb er helaas veel ervaring mee... Ik ben depresief van af mijn 9e blijkt. Na onderzoeken en gesprekken Ik ben nu 24...... Pb me maar
Ben zelf depressief geweest... Pas toen ik aan het genezen sloeg kon ik pas zien dat depressie écht een ziekte is, je kunt dan niet de dingen positief zien, en het rotgevoel ook niet even ombuigen. Een rot iets is het!! En de genezing moeizaam... Gelukkig dat je nu een klik hebt met je psycholoog, soms is het echt even zoeken naar de juiste hulp... Het kost veel geld, maar zelf ben ik er dankzij sporten met een personal trainer bij een deskundige sportschool (Die niet 3 minuten lang moesten bedenken of ze iemand met een depressie konden helpen!!!) er bovenop gekomen. Anders had het veel langer geduurd... Maar depressie is echt heel naar. Vooral als je niet geloofd wordt... Heel veel sterkte!!!!
Op zich is het wel gebruikelijk om eerst op te hogen en dan pas te veranderen. Helaas is het vinden van een goed anti-depressivum erg lanstig vaak. Verwacht er ook geen wonderen van het kan een hulpmiddel zijn maar niet DE oplossing. Jammer dat je huisarts je het gevoel geeft niet naar je te luisteren dat zou ik gewoon uitspreken tegen hem. Sterkte in ieder geval
Ook dit verschilt van persoon tot persoon. Er zijn wel degelijk mensen die zoiets hebben van: "ik wou dat ik dit jaren eerder had geweten! Ik ga hier nooit meer mee stoppen, want hiermee is mijn probleem volledig opgelost!" Maar zij zijn wel in de minderheid. Ophogen is inderdaad gebruikelijk. In klinische studies werden de beste resultaten met citalopram gezien bij 40 mg, wat ook de maximale dagdosering is, dus je hebt kans dat je zelfs nog een keer moet ophogen, als 30 mg niet aanslaat. Dat is heel rot, want het duurt zo lang. Je zit maar te wachten om het medicijn tijd te geven om te stabiliseren en het doet niks, dan weer ophogen... Bij mij deed 40 mg citalopram uiteindelijk ook niks. Ben nu afgebouwd en aan het opbouwen met een andere ad. Weer lang wachten dus. Hopelijk slaat dit wel aan. Als je ha zo vervelend op je reageert, zou ik dat zo veel mogelijk langs me heen laten glijden. Zie hem echt als iemand die je moet gebruiken om de medicatie te krijgen die je nodig hebt en verder niet. Haal je therapie / gesprekken echt bij je psycholoog. Vraag je ook eens af of het mogelijk is dat je ha het niet zo bedoelt als jij het opvat, maar gewoon niet zo goed weet wat hij moet zeggen en hoe hij er mee om moet gaan. Dat hij je een beetje moed in probeert te spreken. Ik begrijp wel dat het moeilijk is hoor. Ik heb zelf ook niet de beste vertrouwensband met mijn ha en juist in zo'n situatie is dat echt vervelend. Ik heb regelmatig het gevoel dat mijn ha niet echt luistert naar wat ik zeg en/of mij niet geloofd / serieus neemt. Daardoor heeft het veel langer geduurd dan nodig was voor ik de juiste hulp kreeg en in de tussentijd is de situatie alleen maar verergerd. Het heeft mij wel geholpen om mijn relatie met mijn ha puur zakelijk te zien en haar dus nu te zien als een middel om te krijgen wat ik nodig heb. Succes. I.v.m. privacy ga ik hier niet al mijn ervaringen opschrijven. Als je vragen hebt, of persoonlijk dingen wil bespreken, mag je me pb-en.
Hoi, Ik ben niet echt depressief, maar heb wel die neigingen. Wat bij mij helpt zijn een paar dingen: - een goed ritme te hebben op een dag, - duidelijke doelen stellen - geen frisdrank drinken. Als ik teveel cola light drink bijvoorbeeld, slaap ik niet meer goed en word ik een echte doemdenker. Komt waarschijnlijk door de cafeïne en aspartaam. - ik ga zoveel mogelijk naar buiten. Als ik 2 dagen binnen zit ivm regen, dan beginnen de negatieve gedachten en gevoelens weer te komen. - ik klaag best veel tegen mijn man, maar dat lucht me wel op. Ik ben inmiddels bijna 32 en merk dat ik de laatste jaren wel rustiger word en er beter mee om kan gaan. De huisarts heeft bij mij niet echt geholpen, zelf wilde ik liever geen antidepressiva, dus ben naar een psycholoog geweest. Die heeft mij ook wel wat nuttige tips gegeven. Sterkte!
Hoi! Veel sterkte.. Ik heb na mijn bevalling een postnatale depressie gekregen. Ik gebruik ook medicijnen, ben de naam even kwijt maar het is 120 Mg. Ik voel met je mee, want helaas is er geen makkelijke oplossing Edit: sertraline heet het
Vraag anders via je huisarts en in overleg met de psycholoog een medicijnconsult aan met een psychiater. Die kan met je mee kijken of je het juiste medicijn hebt.
Hoi het is normaal dat ze eerst gaan ophogen. Toen ik ernstig depressief was en al maanden opgenomen overgestapt op Tryptizol en eerst deed dat niet veel maar toen het nog eens opgehoogd was wad er opeens wel een omslag. Was niet van mn depressie af maar er was weer licht aan het,eind van de tunnel. Helaas komt de depressie toch steeds weer terug en momenteel ben ik vrij stabiel na lang zoeken naar de juiste combinatie van medicatie Pb me gerust, er is ook een besloten club depressie, angst en medicatie maar daar wordt niet zoveel meer geschreven jammer genoeg.
Bedankt allemaal ik heb wel wat aan jullie antwoorden. Ik dacht dat als het niets deed dat ik dan meteen over zou gaan naar een ander middel. Ik ben benieuwd of het ophogen werkt. Ik ben dus al 10 jaar depressief maar nu er wat aan gedaan wordt ben ik zo ongeduldig dat ik helemaal gefrustreerd raak. Het uitzicht dat dit levenslang zo gaat zijn vind ik niet prettig.
Jeetje wat heftig!!! Zelf niet depresief,maar las het en moest je toch even laten weten. Dat ik het hardstikke heftig voor je vind! Veel sterkte ermee
Is dat depressieve dan aangeboren of heb je dan een slechte jeugd gehad? Ben ik oprecht benieuwd naar. Kan me zo moeilijk voorstellen dat je vanaf je 9e depressief bent, wat ontzettend naar! Sterkte!
Benieuwd hoe het nu met je gaat! Ik ben na de geboorte van onze zoon in een postnatale depressie beland. Twee weken na zijn geboorte gestart met Citalopram 20 mg. Na 2 (of 3) weken opgehoogd naar 40 mg. Na een aantal weken merkte ik echt wel dat de medicatie werkte en voelde ik me al wel iets beter. Het nadeel van de medicatie vond ik dat ik er heel vlak van werd. Ik was niet zo down meer, maar vrolijk was ik ook niet. Na ca. een half jaar afgebouwd en na 8 mnd gestopt met de medicatie. Je moet het even de tijd geven voordat het gaat werken (dat was in ieder geval bij mij zo). Je hebt hier op ZP een besloten club waar meiden met een depressie in schrijven. Wellicht kun je daar mee schijven en helpt het je om daar je verhaal kwijt te kunnen. Ik wil je veel sterkte wensen.
ik ben depressief vanaf heel jong, was een een ongelukkig kind, nergens plezier in, denk dat ik een jaar of 5/ 6 toen ik het merkte, de kinderen in mijn klas was anders, vrolijk , positief etc ik was een vreemde eend in de bijt. maar ik weet het officieel sinds mijn puberteit toen ik zo depressief was dat ik niet wist hoe ik eruit moest komen. toen in 24 was ben ik officieel diagnoses met chronische depressie peesonlijheidsstoornis, het blijft een gevecht want ik weet alleen duisternis geen licht. ik heb meerdere diagnoses. en ja het komt door verwaarlozing door bio ouders/pleegouders, mishandeling en misbruik, ik was vrij daarvan toen ik 21 was en mijn man leerde kennen maar de naweeën zijn er elke dag. ik gebruik medicatie, de psychiatrische zorg in nederland is een lachertje
Hoi, bedankt voor de belangstelling. Sinds vorige week heb ik eindelijk het gevoel dat er een lichte verbetering in mijn depressie zit. Mag ook wel. Ben nog steeds ongeduldig en gefrustreerd omdat het zo langzaam gaat. Buiten een psycholoog loop ik nu ook bij een psychosomatische fysiotherapeut en daar heb ik ook veel aan. Mn schuldgevoel word al wat minder. En ik begin te voelen dat ik er toe doe. Wel zie ik op tegen de winter. Dan voel ik me vaak nog een slag erger. Ik hoop dat ik tegen die tijd me goed genoeg voel dat ik me daartegen kan verweren.