allereerst alvast bedankt voor het lezen en jullie reacties ik ben een jonge meid van 21. en hier geboren. alleen een turks afkomst zit daarom in een splagaat met in beide culturen een been ben nu bijna 10 weken zwanger. me ex vriend wilt het kind en mij niet met hem zie ik geen toekomst omdat wij voortdurend stress en ruzie hebben en we elkaar niet begrijpen. hij is erg agressief en weet niet wat hij doet en zegt als die agressief is. ik heb eerder een aangifte tegen hem gedaan omdat hij mij heeft geslagen (blauwe ogen. blauwe plekken achter me oor. blauwe plekken op me armen benen). uiteindelijk is het weer goed gekomen en heb ik de aangifte terug getrokken (Wat daar nu mee gaat gebeuren weet ik niet omdat het eind woord de justitie heeft, eerlijk gezegd interesseert het me ook niet). deze jongen heeft eerder in meerdere keren in detentie gezeten. en zijn toekomst ziet er niet goed uit. ik ben zelf student (hbo studie) en snap niet hoe ik op deze jongen heb kunnen vallen maar het is nu eenmaal gebeurt. hij wilde destijds een test om te kijken of hij de vader is. hij heeft totaal geen respect voor me. daarom wil hem loslaten. maar ik heb inn het verleden best veel mee gemaakt. heb een eetstoornis(anorexia ) gehad en later is er ook borderline vast gesteld. de eetstoornis heb ik overwonnen. de borderline is ook minder geworden. thuis heeft het vorig jaar geescaleert. waardoor ik gedwongen uit huis moest. nu woon ik een andere stad. 100 km van mijn familie. maar wil nu graag terug naar mijn thuis plaats. met veel moeite heb ik mijn mama kunnen vertellen dat ik zwanger ben. die heeft paar weken terug contact gehad met me ex en me moeder heeft gezegt dat hij met me moet trouwen maar dat wilt hij niet. me mama is erg verdrietig en wilt dat ik het kind weg haal.omdat ze bang is voor geroddel en gepraat. vooral ook omdat zij er een beetje alleen voor staat omdat mijn papa overleden is. mijn verstand zegt dat ik abortus moet doen, de redenen hiervoor: - mijn mama is verdrietig en teleurgesteld. wil haar geen pijn doen - wil mijn familie geen verdriet geven - ben nog met studie bezig - wil een huis krijgen via de woningbouw, maar hoelang dit gaat duren weet ik niet - als ik het kind hou kan ik niet terug naar mijn thuis plaats omdat me familie dat niet zou willen - mijn kind heeft geen vader - ik kom er alleen voor te staan me mama zegt. jje komt nog wel een man tegen die je echt wilt waar je mee trouwt en kinderen kan krijgen mijn hart en gevoel zeggen niet doen.. ik wil niet met een schuld gevoel en spijt me leven lang rond lopen. ik wil een goede keuze maken probeer het elke keer uit te stellen (al 5 weken) maar het kind groeit verder. en na dat ik de echo zag was ik verkocht. misschien heeft me mama wel gelijk maar zie ik dat niet in.. ik weet het niet meer. het is wel een leven.. een kind.. je eigen kind.. vlees bloed. in joouw buik. ik heb het eind woord. vind het zo moeilijk om te beslissen over een leven wat gaat komen. dat ik nog student ben en nu even geen thuis heb en niet een super inkomen wil ik niet als reden gebruiken.ik heb vandaag siriz gebeld en ga morgen een afspraak maken met een maatschapelijk werker. maar wilde hier ook mijn verhaal kwijt. ik hoor graag wat jullie ervan vinden. en jullie meningen.. dankjewel
Meis, ik wil je heel veel sterkte toewensen. Volg je hart! dan is welke beslissing je ook neemt de juiste beslising.
Moeilijk zeg! Maar ga uit van je eigen gevoel, ongeacht wie je er mee kwetst of "voor schut zet" en dat zet ik tussen haakjes omdat ik dat niet vind. Een kind is geen schande, het is een wonder succes!
Denk er goed over na en luister naar je gevoel! Verder denk ik dat het een goede keuze is om er met iemand over te praten. Ik wens je veel sterkte. Liefs vief
Ik zou voor je kindje kiezen als ik jou verhaal zo lees! Je zou het dan alleen weg laten halen om je familie maar jij bent uiteindelijk degene die moet omgaan met het verlies van je kindje! En ik weet niet of een familieband daar wel tegenop kan... Heel veel sterkte met je keuze en hopelijk maak je een keuze waar JIJ mee kunt leven!
jeetje wat een verhaal meid! volg je hart in je keuze.. ik weet dat het moeilijk is want je hebt wel een beebje in je buik en ondertussen is dat al een heel kindje aan het worden.. alles zit er zo ongeveer al op en aan... ik denk dat het niet goed is om je kindje weg te laten halen voor het respect van je familie..vind dat ze ook respectloos zijn als ze je hun ideeen voor een toekomst opleggen en je hier zelf weinig keuze in krijgt.. ik snap ook wel dat het voor hun miss een religieus punt is.. maar uiteindelijk heb je je keuzes zelf in de hand.. mocht je er toch voor kiezen om het kindje niet te houden wil ik je wel graag zeggen dat adoptie ook een optie is.. je kindje krijgt dan een goed leven in een ander gezin waar de ouders zelf geen kinderen kunnen krijgen en heel blij zijn met een wondertje die ze als hun eigen kindje opvoeden en verzorgen.. heel veel succes en sterkte en ik wens je veel kracht bij het maken van de voor jou juiste keuze!
Sorry maar je gaat je kindje toch niet weg laten halen alleen maar omdat je moeder bang is voor geroddel en gepraat? Daar ga e echt mega veel spijt van krijgen. Ik snap jou situatie en ik snap dat je het moeilijk hebt. Je staat er alleen voor. Die ex vriend is een gigantische ... Maar vergeet hem. Je hebt hem sowieso niet nodig. Ik ben 22, geen vriend geen huis en sta er ook helemaal alleen voor. De redenen die jij geeft om Je kind weg te laten halen zijn geen redenen. Ik snap niet dat je je eigen kindje weg wilt laten halen alleen maar omdat je je moeder geen pijn wilt doen en je familie ook niet. Wie weet was dit je enigste kans ooit op een kindje. Ik val je absoluut niet aan want die keuze is helemaal aan jou. Maar denk er goed over na want je eerste kindje zal je nooit meer zien. Je zit in een moeilijke situatie en natuurlijk ben je bang dat je er alleen voor komt te staan. Maar denk er heel goed over na
Oef wat een verhaal. Ik zou er indd ook heel erg goed over nadenken. De redenen die je nu geeft zijn niet echt redenen om een kindje weg te laten halen. Ik kan niet in jouw gezins situatie kijken maar indd om het nou weg te laten halen omdat je moeder anders verdrietig is mmmm. Zelf ben ik nu bijna 2 maanden moeder en geloof me het is het aller mooiste wat me overkomen is. Tuurlijk hier hebben wij een stabiele gezinssitustie met een papa en een mama. Maar ik kan je nu zeggen dat als de papa er niet geweest zou zijn ik dit kind nooit van mijn leven weg zou laten halen. Het is net wat je schrijft in het laatste gedeelte. Het groeit in jou 9 maanden lang hij wordt gevoed door jou en het is jou vlees en bloed. Echt het mooiste wat je kan overkomen. Als je dat kleine hummeltje in je armen krijgt loopt je hart over van liefde voor je kleine . Heel veel sterkte wat je keus ook zal zijn
ik ben zelf ook ongepland zwanger geweest (hele andere situatie) en heb ook gesprekken gehad met Siriz. ik heb hier superveel aan gehad, omdat ze alles heel objectief met je op een rijtje zetten en wat je uiteindelijk ook kiest, ze je kunnen blijven helpen. zo heb ik besloten om het kindje te houden en de maatschappelijk werkster is hier nog een half jaar (kan tot een jaar) over de vloer geweest. ze kunnen je helpen met huisvesting, je financiën, enz. als je voor een abortus kiest, krijg je ook (als je dat wilt) psychische zorg. verstandige keus dus om met hen contact op te nemen! sterkte!
ik ben zelf ook van turkse afkomst ik snap je heel goed ! luister naar niemand volg je hart oke het is je moeder je denkt dat je haar pijn gaat doen en al die roddel tantes etc maar aan de andere kant is het jou eigen kind ik denk zelf als je die kind weg laat halen dat je , jezelf zo hard pijn gaat doen!
PPfff wat sta jij voor een moeilijke keuze meid. Iedereen heeft zijn of haar mening, maar daar moet je echt absoluut niet naar luisteren! Zolang niemand in jou schoenen staat is het makkelijk praten voor een ander ookal heeft een ander in een soort gelijke situatie gezeten. Het enige wat jij moet weten is dat er hier in NL voor welke keuze je ook maakt hulp is. Als je het weg wilt laten halen kan je erin begeleid worden ook na de abortus, maar wil je het houden zijn er instanties die je zullen helpen met uitkering aanvragen en een huis zoeken voor jou en het kindje. Maar wat je ook besluit, probeer ervoor te zorgen dat het jou beslissing is en dat het goed voelt in je hart. Heel veel sterkte meid.
Heel veel sterkte meid en wat je ook besluit er is inderdaad veel hulp te krijgen. Als ik kijk naar jou gevoel en je persoonlijke redenen (niet van de fam)om het evt weg te laten halen merk ik dat je het graag wilt houden maar dat je dus graag je studie afmaakt, huisvesting wilt en financieel voor je kindje kan zorgen.. bij deze wil ik je dan ook duidelijk maken dat dit ook kan met kindje! Daar ga je echt hulp bij krijgen... natuurlijk wordt het zwaarder maar dat zal het sowieso gaan worden ook als je zonder kindje verder wilt.... dat zal psychisch een hele grote rol gaan spelen de rest van je leven!! Ik wens je heel veel sterkte en alle wijsheid bij deze beslissing!! Jouw mama zal jou samen met je kindje uiteindelijk ook gaan accepteren!! Want zij weet ook wat mama is betekend!! Liefs
Het is een gruwelijke situatie, maar vraag jezelf een af wat 'liefde' voor jou betekent. Voor mij betekent liefde dat mensen er voor je zijn, wat er ook gebeurt. Dat ze je accepteren zoals je bent, en dat ze zich niets aantrekken van wat anderen van jou vinden. Vind je het niet ontzettend egoistisch van je moeder om jou te zeggen dat je het maar weg moet laten halen, alleen omdat zij bang is dat anderen over je gaan praten? Aan zo'n oppervlakkige mening moet je helemaal geen waarde hechten.. Je schrijft al dat je met je hart voor dit kindje kiest. Volg dat gevoel! Laat een puur en onschuldig kindje niet weghalen, alleen maar omdat iemand anders dat zegt of omdat je bang bent voor de reacties van anderen! Je moederinstict maakt je zo waanzinnig sterk, dat maakt dat je alles aankunt!
Ik zou voor je kindje kiezen.. Kindje heeft hier niet voor gekoze! Leef met de consequenties.. En een baby voor je familie weg late halen sorry maar ik vind dat niet kunnen.. Hun gaan er al zou het later zijn ook van houde!