Hi allemaal, Na in juni zwanger te zijn geraakt en een miskraam te hebben gehad in juli, ben ik direct daarna weer zwanger geworden en helaas is dat ook vrij snel mis gegaan. 8 augustus de laatste (tweede) miskraam gehad en afgelopen donderdag had ik voor de derde keer in 4 maanden een positieve test in mijn handen gehad. Ik zou morgen mijn menstruatie moeten krijgen en dus 4 weken zijn, maar ik kan wel huilen. Ik heb al een gezonde dochter van 3 jaar, maar door de twee miskramen kan ik moeilijk positief blijven. Daarbij komt ook dat ik sinds de test last van krampjes heb, niet mega erg maar wel vaak aanwezig. Hebben jullie na meerdere miskramen (achter elkaar) toch een gezond kind gekregen, en ook krampjes gehad? Ik heb maar steeds in mijn hoofd dat ik statistisch gezien verhoogde kans heb op weer een miskraam, dus ben mezelf geloof ik al voor aan het bereiden op het ergste. Positieve verhalen zijn welkom.
Zie mijn onderschrift. 2 miskramen valt medisch gezien nog onder pech.. ik hoop voor je dat je vette pech hebt gehad en t deze keer goed gaat. Na een eerste echo zal de ergste spanning afnemen. Gefeliciteerd en sterjte komende werken. Het is vreselijk dat afwachten
Ik hoop het! Die krampjes maken me vreselijk onzeker, loop nu met een maandverband in en telkens gluren of er niks in zit, om gek van te worden. Toch maar proberen positief te blijven.
Ik heb precies hetzelfde gehad, alleen was mijn eerste miskraam een missed abortion die pas los kwam met een week of 11 (terwijl er na 5 weken al niks meer groeide) en dus heeft het bij mij wat langer geduurd dan 4 maanden. Maar ik was gelijk weer zwanger, met 5 weken weer een miskraam en daarna weer gelijk zwanger. Ik herken je angst, je verdriet en ik geniet nergens van. Ik heb al een echo gehad waarin bleek dat ik waarschijnlijk toch weer ietsjes minder lang zwanger ben dan ik dacht wat de alarmbellen helemaal in volle kracht lieten rinkelen. Maar er klopte wel een beginnend hartje. Morgen mag ik weer, maar ik ben op van de zenuwen. Ik hoop dat ik daarna weer wat meer kan gaan genieten, als de echo goed nieuws geeft. Wat ik maar wil zeggen, het wordt helaas niet snel beter. Je moet het echt vaak bevestigd krijgen wil je erin gaan geloven en het echte onbevangen genieten is weg. Maar mijn gynaecoloog zei dat 2 miskramen domme pech is van 1 op 25. Daar heeft hij het bij gelaten. Laten we hopen dat hij gelijk heeft.
Hier ook 2 achter elkaar. En daarna meteen weer zwanger en nu inmiddels 25 weken. Gynaecoloog zei toen dat het gewoon pech was met een iets verhoogde kans dat het in het begin mis gaat ivm leeftijd (36 jr)
Wat fijn dat het bij jou goed is gegaan, hopelijk heb je een fijne zwangerschap. Ik hoop dat het bij mij ook pech was, ben 30 en verder gezond. Maar durf niet blij te zijn, ook al is de kans groter dat het wel goed gaat.
Ik heb na mijn dochter een miskraam gehad, toen ben ik zwanger geraakt van mijn zoon en toen kreeg ik weer een miskraam. Daarna weer zwanger geraakt en nu ruim 37 weken zwanger. Ik herken je angst wel maar het hoeft echt niet altijd fout te gaan!
Hier ook een aantal miskramen achter elkaar, ik ben oud, dan weet je dat de kans hoger ligt. Neemt niet weg dat ik gek werd van verdriet zeg. Net nadat we besloten hadden te stoppen, bleek ik de maand erop zwanger Het gaat niet van een leie dakje, maar we houden vol! Houd moed! Als Oma hier zwanger kan worden&blijven, kan jij het hopelijk ook een keer!
Wat fijn dat je zwanger bent! Ik heb de impact van miskramen best onderschat omdat het allemaal zo snel ging. Juni zwanger, juli miskraam, juli weer zwanger, augustus weer miskraam. Had de eerste nauwelijks verwerkt en de tweede diende zich al aan. Nu bij de derde zwangerschap merk ik pas dat ik de eerste twee niet eens verwerkt heb, tel daarbij de aanhoudende kramp op en je kunt je voorstellen hoe gezellig ik nu ben. Ben blij voor je en hoop echt dat jullie over een paar maanden een gezond ,lief kindje in jullie armen hebben.
Wat erg. Het spijt me. Een collega van mij heeft 2 miskramen gehad op 4 maanden tijd en dan de 5de maand ineens weer zwanger. De laatste keer is het goed gegaan. Het was haar eerste kindje.
Pfff ik heb de afgelopen weken precies doorgemaakt wat jij doormaakt! Ik heb 3 achtereenvolgende miskramen gehad en kon dus ook niet blij zijn (stiekem heel diep van binnen was ik natuurlijk dolblij maar durfde dat er echt niet te laten zijn). Het is en blijft zo onvoorspelbaar! Ook heb ik heel veel krampen gehad, iedere week had ik een paar dagen het gevoel ongesteld te worden. Al voelde het dan toch nét een beetje anders. Deze krampen herkende ik niet van mijn eerste zwangerschap en maakten me natuurlijk nog banger, ik had ze van week 4 tm afgelopen maandag! Wat voor mij hielp was een vroege echo met 6 weken en 2 dagen, toen zag ik het hartje kloppen en dat was fijn. Al nam het mijn angst niet weg. Na de echo met 8w3d was ik weer even blij en opgelucht, maar al snel weer heel bang dat het fout zou gaan. Gisteren heb ik weer een echo gehad en nu ik 12 weken zwanger ben durf ik wat meer te vertrouwen. Maar alsnog ben ik regelmatig bang om bloed te zien als ik naar de wc ga. Miskramen kunnen er denk ik gewoon ontzettend inhakken, ik weet ook niet of die angst helemaal gaat verdwijnen. En het loslaten is ook gewoon zo moeilijk als je zoiets naars ervaren hebt!
Bij mij zat er iets langer tussen, maar ook ik ontdekte dat ik de miskramen helemaal niet verwerkt had omdat ik zo gefocust was op zwanger worden en het verdriet ook liever niet voelde..