Hallo allemaal! Ik zit momenteel in de echte laatste loodjes en helaas valt het niet mee . In verband met extreem spugen in de eerste 4 maanden, bekkeninstabiliteit en bloeearmoede is er weinig meer van mijn eigen ikje over. Ik ben ZO moe. Ik kan wel de hele dag slapen, kan niet meer normaal een gesprek voeren of me concentreren op iets. Niet zo erg als er niemand anders last kan heeft maar ik ben al mama van een moppie van net 2! Ik breng het bijna niet meer op om de hele dag alleen voor haar te zorgen, dus mijn vriend komt regelmatig eerder naar huis, ze gaat hier en daar een extra dagje naar oma etc. Ook kijk ik bijvoorbeeld soms een (disney) filmpje met haar om weer wat uren door te komen. Ik voel me hierover onwijs schuldig . Ik ben echt even geen leuke moeder voor haar en straks met een kraamweek en een kleine baby wordt het waarschijnlijk niet veel beter. Ik doe echt m'n best maar merk dat ik er met m'n gedachten gewoon niet bij kan blijven waardoor ze steeds harder gaat praten en zichzelf herhaalt tot ik het wel hoor . Ze is moe door alle extra drukte (dagjes extra naar oma etc) maar ik kan er niks aan doen en dat frustreert enorm! Wie herkent dit? Hoe komen jullie de dagen door? Hoe gaan jullie om met het schuldgevoel? Liefs van mama karlien
SyHoi ik herken je verhaal goed! Hier ook mannetje van 2 en zelf eerder thuis ivm bekkenklachten/rug,bijna hernia. En vind ook moeilijk om dagen door te komen als hij thuis is.gelukkig heb ik kinderdagverblijf.heb ik laatste 3weken wat vaker,3x p.w zodat hij zijn aandacht heeft,en ik nog bij kan slapen,mijn man brengt hem dan weg dus kan dan nog liggen en die dagen mijn ding doen,op gemak. Maar voel me er ook schuldig over en dagen dat hij thuis heb ook gewoonweg de energie niet om steeds te vermaken of zo nu en dan wat leuks te doen.de deur kom ik eigelijk alleen uit voor boodschappen omdat nu eenmaal moet. Liefst zou ik bv lekker gaan zwemmen maar kan gewoon niet.wel 4w trug maar was echt laatste x deed zo' n piijn. En idd ook x dagje met opa en oma dierentuin. Helaas weinig mensen die direct in de buurt wonen. En ook hier staat de tv te vaak aan..maarja dat is ff niet anders probeer ik maar te denken.. lastig he.. ben blij als ik bevallen ben en mobieler ben. Ben morgen uitgerekent.zag jij week later. Ook veel sterkte laatste.loodjes!ben ook blij te lezen niet enige te zijn met dit S6!
Hoi, Ik heb er nu last van dat ik me schuldig voel tegen over mijn dochter.. Ik ben zooooo misselijk dat ik gewoon weg niet goed kan functioneren! oma heeft hier deze week 2 dagen bij gesprongen.. maar morgen moet ik het alleen doen.. zie er zo tegen op.. arme kleine meid komt steeds bij me als ik op de bank lig ; mama ziek??? isse niet erug hoor mama... de schat.. maar ik vind het heeeel erg.. Sterkte met jullie laatste loodjes!
ik begrijp dat jullie je schuldig voelen maar het is niet blijvend en jullie kindjes zijn nog jong, als alles straks weer een beetje tot rust is gekomen na de geboorte dan zijn ze het zo vergeten hoor, en ze voelen echt wel dat mama nog onvoorwaardelijk van ze houdt, daar heb ik geen twijfel over! het heeft geen zin om je schuldig te voelen want dit is de situatie nou eenmaal en het is niet schrijnend toch? ze krijgen nog steeds alle aandacht bij oma en opa en op het kdv, en het feit dat mama gewoon in de kamer zit is geruststelling genoeg op de dagen dat jullie alleen voor je peuters moeten zorgen. veel sterkte met de laatste loodjes
Hier hetzelfde.. Weinig energie, erge bandenpijn en bekkenpijn, snachts slecht slapen dus heel de dag wel kunnen slapen... Hier hebben we echt een slo ritme. smorgens opstaan, met KRO ( NL3) rond 9.00 aankleden. 9.30 teletubbies. 10.00 naar de winkel met de auto ( 500 meter) kan het niet meer lopen of fietsen. 10.30 terug DVD aan. en rond 12.00 gaat hij naar bed tot 15.30 ( lange slaper) vaak pak ik ook een uurtje mee. En smiddags is zijn vader om 16.00 thuis die met hem gaat spelen. savonds eten en na het eten weer DVD en dan naar bed. 19.30 uur. Hier zou ik veel meer met hem bezig willen zijn, maar de energie heb ik niet. Als ik bij hem op de grond ga zitten ben ik een oud wijf als ik op moet staan. Schoenen aantrekken is een drama dus loop heel de tijd op slippers ( ook in de regen). En mijn zoontje maar zeggen. Wessy Hellepu. zo schattig, maar ben ook ow zo blij als ik mijn oude lichaam weer terug heb en er gewoon voor hem kan zijn, met een balletje schoppen, naar de speeltuin of wat dan ook... Duurt nog ff, maar ik heb me erbij neergelegd. Hier gaat hij op maandag naar oma woensdag naar andere oma en vrijdag ochtend naar de PSZ. En bij de oma's wordt hij dubbeldik verwent gelukkig