Oh Lord. Heb ik weer. Ik heb altijd rare dingen. Ook deze zwangerschap heb ik behoorlijk last van spataderen en helaas ook in de lies- en schaamstreek. Het is wat het is, vervelend maar acceptabel. Ik besloot vanmiddag toch even met een spiegel de boel daar te inspecteren. Tot mijn schrik ontdekte ik dus ook een glad bultje van ongeveer een centimeter dat iets meer inwendig zit. Het lijkt eigenlijk op een ontstoken bult. Ik ging dus googelen en stuitte op bovenstaande. Heb de huisarts gebeld en kan morgen langskomen. Ik ontdekte het dus echt per toeval want ik heb er eigenlijk helemaal geen last van. Geen koorts, het is niet pijnlijk oid. Heb natuurlijk wel veel druk op mijn bekkengebied en ook wel moeite met plassen tegenwoordig dus ik zou het niet gek vinden als daar een ontstoken klier ontstaat. Heeft iemand iets vergelijkbaars meegemaakt? Behandelen ze dergelijke zaken tijdens de zwangerschap? Weg ermee hoor, wat er niet hoort mogen ze wat mij betreft weghalen . Wel met lokale verdoving uiteraard.. Morgen zal ik meer horen. Wel een beetje gênant maargoed..
Ik heb er geen ervaring mee tijdens een zwangerschap. Maar ik heb er recent eentje gehad die groter was en enorm pijnlijk. Dat ging enorm snel. Ze halen het weg door hem onder lokale verdoving open te snijden en zo te drainen. Ik ga er eigenlijk vanuit dat dat tijdens een zwangerschap ook wel kan. Ik kreeg er daarna een ballonnetje in zodat hij niet te snel dicht zou gaan zodat hij minder snel opnieuw kan verstoppen. Dat ballonnetje was ook best pijnlijk. Die gaf enorm veel druk.
@Soturi oei dat klinkt niet fijn. Maar ik begrijp dus dat behandeling bij jou de oplossing was? Bang voor een kleine gynaecologische ingreep ben ik niet. In nov 2020 heb ik een lis-excisie gehad onder lokale verdoving op de ok en dit viel me mee. Het is meer dat ik hoop dat ik niet iets ernstigers heb (komt toch de hypochonder in me naar boven) of dat het iets is dat de bevalling straks bemoeilijkt ofzo. Ik ben immers al 31 weken en als ik bijv morgen door de arts word doorgestuurd.. voordat je dan aan de beurt bent en een eventueel wondje is genezen.. het zit zoals ik zei wel inwendig. Weet dus überhaupt niet of behandeling mogelijk is. Ik merk dat het me toch dwars zit. Ik maak mij niet direct grote zorgen; ben echter wel blij dat ik morgenmiddag terecht kan.
De behandeling was de oplossing ja. Ik heb geen ervaring met een lisexcisie, dus kan het daar niet mee vergelijken. Maar ik vond dit enorm meevallen. Ik vermoed dat ze dit misschien nog wel een keer tussendoor kunnen plannen, een beetje afhankelijk van je ziekenhuis. Bij mij hebben ze het poliklinisch op de afdeling gynaecologie weggehaald, dus niet eens op de OK. Qua herstel was de ballon vervelend. Maar die viel er na anderhalve dag uit. Daarna had ik geen klachten meer. Ik voelde hem langzaam slinken. 1,5 week later nacontrole. Zat er nog een klein bultje die ik zelf niet eens meer voelde. Daarna geen last meer van gehad. Het is inderdaad inwendig, want het is de klier die voor je afscheiding zorgt die verstopt zit. Maar daar kunnen ze prima bij.
Even de afloop. Idd een Bartholin cyste. Het was een verstopt uiteinde van het kliertje maar niet ontstoken. Het hoefde niet behandeld te worden want het zag er gewoon rustig uit en ik heb er geen last van. Verwachting is dat deze zelf verdwijnt óf als ik er last van ga krijgen (pijn of dat ie ineens groter wordt) dan maak ik een afspraak bij de gyn en dan gaan ze hem idd poliklinisch weghalen. Voor nu ben ik gerust gesteld
Ik heb het ook gehad. Het begon tijdens de 3e zwangerschap. Maar ik voelde daar wel meer.. aambeien spataderen enz. Maar tijdens het strippen vlak voor de bevalling zag de verloskundige ze. Ik ben de nacht daarop bevallen. En door het persen werden ze sterk vergroot. Ik was wat ingescheurd Maar het hechten ging lastig want ik bleek dus aan beide kant cyste te hebben. De ene sprong tijdens het hechten en de verloskundige durfde dus niet verder te doen. Dus is moest naar het ziekenhuis. Daar hebben ze de grote cyste open gesneden en leeg laten lopen. (Onder verdoving) en het ergste was dat er zoveel druk op zat dat er een hele golf in de richting van de gynaecoloog ging.. En daarna heb ik een antibiotica infuus gehad. Bij mij is de gedachte dat ik door het vele uitscheuren tijdens de 2 eerdere bevallingen hier last van heb gekregen. Als ik er weer last van kreeg zouden ze hem weer losmaken en dan goed draineren zoals in een eerdere reactie beschreven is. Nu heb ik er naar de bevalling nog 1 keer erg last van gehad en toen knapte hij vanzelf. En tot op heden. 4,5 jaar na m'n bevalling is het nog steeds rustig. Ik hoop voor jou dat het mee gaat vallen en dat het niet met de bevalling erger wordt..
Ik wilde graag nog even laten weten hoe dit is afgelopen. in de aanloop naar de bevalling heb ik er weinig aandacht meer aan besteed. De cyste zat er wel en werd niet groter of kleiner. Ging ook geen pijn doen oid dus hij bleef eigenlijk gewoon gelijk. Na de bevalling was ik wel met andere dingen bezig. Eigen zo goed als vergeten. Van de week dacht ik er weer aan voor het eerst (L is inmiddels ruim 9 weken oud). Ik keek en wat denk je? Niks meer van te zien! Ik denk dat ie wellicht door de druk van de bevalling gewoon weg is gegaan. Zo kan het dus ook. Hier dus een positief verhaal!