Hoi mede-mama's (to be)... Ik word er een beetje moedeloos van, het huishouden! Ik ben thuisblijfmama, ruim 30 weken zwanger en heb een dreumesmannetje van 17 maanden. Het huishouden is dus echt never-ending... Op zich helemaal logisch en ook niet erg, maar ik merk nu ik steeds minder fit wordt, dat ik steeds verder achterop raak!! Okee, de dagelijkse dingen doe ik natuurlijk: opruimen, de was, stofzuigen, boodschapjes, doekje door de keuken en de wc halen... Maar de grote klussen blijven nu echt liggen! Badkamer goed soppen, ramen zemen, vloer dweilen, etc. etc.... Het stomme is dat ik daardoor ook het gevoel krijg dat mijn hele huis smerig is! Het maakt voor mijn gevoel niet meer uit wát ik schoonmaak, vies lijkt het toch wel, blegh.... daar hou ik helemaal niet van. Wie heeft dat gevoel ook? Hoe los jij dat op? Of is het een kwestie van accepteren? Wie heeft de supersnelle schoonmaaktips voor mij ? Liefs!
Herkenbaar Ik ben normaal een type wat maar door wil en door wil, hou nie van zooi in me huis. Nu ben ik bijna 28 weken zwanger, en helaas last van bekkeninstabiliteit, waardoor ik dus wel rustig aan moet doen. (fysio heeft me ook aangeraden niks meer te doen, wil ik straks niet op bed belanden) Net als jij doe ik dus maar weinig, doe hooguit 1 a 2 klusjes in huis op 1 dag, zoals de afwas en bv even de stofzuiger door het huis. Ik voelde me ontzettend schuldig, en had het idee dat ik maar op me luie achterste zat. Me verloskundige en me fysio heeft me toen gezegd van je hoeft je niet schuldig te voelen, het kan nu eenmaal gewoon even niet meer. Dus wat ik hiermee zeggen wil, leg je er bij neer, probeer het te accepteren. Als de kleine er is, kun je alles weer Ik doe gewoon elke dag een beetje, en zo zorg ik ervoor dat aan het eind van de week toch het huis schoon is.
herkenbaar! alleen hier nog geen dreumes te lopen... dus ik hoef iets minder vaak te dweilen en stofzuigen. maar idd de grotere klussen die blijven erbij. Ben nu 36 weken zwanger en ga het ook niet meer doen. Mn moeder gaat binnenkort de ramen van binnen doen en ik regel een glazenwasser voor de ramen aan de buitenkant. mn man heeft vorige week de badkamer schoongemaakt. dus dat scheelt ook alweer! Pas maar goed op jezelf en vraag desnoods hulp hoor!
Oh... blij dat ik niet de enige ben! Het stomme is dat ik heel moeilijk hulp kan vragen (voor mezelf dan). Ik ben ook bekend met bekkenklachten (geen echte BI maar wel bekkenpijn) en het voelt als falen als ik hulp vraag :x. Ik weet dat het nergens op slaat, maar dat is zoo moeilijk! Mijn man werkt fulltime en is van ong. 7-6 van huis. Hij doet daarna in principe Lucas altijd in bad en naar bed, dus ik vind eigenlijk dat hij wel genoeg overneemt... In het weekend hoef ik ook bijna niet voor Lucas te zorgen, maar lopen andere dingetjes (was enzo) natuurlijk gewoon door. Het probleem is vaak dat ik 's avonds bijna niet meer van de bank af kan komen door de pijn in mijn rug en bekken! Een glazenwasser vind ik overigens wel een goed idee! Ik zou willen dat ik een toverstafje had.... POEF en het huis is weer schoon 8)!
heel herkenbaar helaas, heb ook niet de fut nu (heel osms en moet het dan ook meteen doen )om extra dingen te doen. Af en toe nu zon schoonmaak aanval en daar maak ik dan gebruik van!! Hier lopen ze met zn tween de boel te bevuilen hihih 19mnd en bijna 4jaar. Om af en toe echt gestoord van te worden en soms denk ik ook ach wat nu even niet morgen weer een dag hoor!!!!! Het is nu eenmaal niet meer zo smetteloos als dat we geen kinderen hadden en hier en daar dus nu wat speelgoed anders moet ik de hele dag op mn knieen door t huis kruipen om t op te rapen etc want dat bukken wor dwel heel vervelend Je moet gewoon ene beejtje loslaten
Herkenbaar! Ben ook een thuisblijfmama (alleen is ons zoontje* er niet meer) en op het moment ruim 28 weken zwanger. Ben ook altijd van het poetsen en alles moet schoon zijn maar, helaas lukt dat nu niet altijd meer! Wat me ontzettend stoort. Even snel dit of dat doen duurt gewoon hartstikke lang nu, waardoor er weer iets blijft liggen. Mn man probeert wel veel te doen, maar doe het liever zelf (sorry lieverd ) Heb ook het idee dat alles wat ik schoon maak meteen weer 'vies' is of blijft .. Helaas valt er niet veel aan te doen ben ik bang! Misschien ook wel de hormonen?
Heel herkenbaar hoor, hier blijft het ook bij de kleinere klusjes (even snel een doekje over de wc, even zuigen/dweilen en even afwassen). Heb je niet iemand in de buurt die je even kan vragen bij te springen voor de grotere klussen? Hier is mijn schoonmoeder vorige week geweest en over 2 weekjes komt m'n schoonzusje alles even goed doen. Heb hier ook vreselijk veel moeite mee, voel me inderdaad echt lui, maar weet ook best dat ik het nu even niet meer kan (en dit volstrekt normaal is!). Probeer je daar dus gewoon even overheen te zetten
Heel herkenbaar hoor! Net de woonkamer onder handen genomen (stofzuigen en dweilen) en na een uurtje is het weer een bende, kruimels en vlekken op de vloer de hele kamer vol speelgoed alsof ik nooit schoon gemaakt heb
Sluit me bij je aan! Ben een stuk minder ver als jij, maar ook niet helemaal fit. Met een mannetje van 20 maanden liggen er altijd kruimels, kwijlvlekken, en zijn er altijd wel poeppyama's en ongelukjes met een beker. Moedeloos wordt ik er af en toe van, zeker als manlief dan 's avonds met z'n slikschoenen binnen stapt! Kan alleen zeggen dat niemand je ongelijk geeft als je even een uurtje een boekje leest in plaats van te dweilen hoor. Geniet nog even van je dikke buik zolang het kan. Van wat vlekjes of kruimels in nog nooit iemand dood gegaan
Heel herkenbaar! Hier ook zo'n man die met de sneeuw meteen met z'n vieze schoenen doorliep naar de woonkamer als ik net gedweild had! Maar inderdaad: Je huis hoeft echt niet spik en span te zijn!
Nee, dat is dan ook wel weer zo... maar het stomme is dat ik nu blijkbaar nesteldrang begin te krijgen, maar dat lichamelijk niet trek! Ik ga anders mijn moeder maar eens proberen in te schakelen. Wie weet wil ze Lucas een dagje in de week opvangen voor de komende weken en dan kan ik op die dag wat extra klusjes doen ofzo... Het voelt zo slecht om iemand anders mijn zooi op te laten ruimen! Als thuisblijfmama zie ik het toch als mijn taak
En hier nog een. Dreumes van 20 maanden en 38 weken bijna. Na een was opvouwen ben ik al helemaal stuk. Stofzuigen is een dagtaak geworden inmiddels. Komt straks allemaal weer goed
meis probeer het naast je neer te leggen.. en je faalt zeker niet als je om hulp vraagt. je doet het al super door het gewone huishouden te doen! en als je je moeder vraagt even te helpen zal ze het vast niet erg vinden! Kop op meid nog even doorbijten!
oow gunst zoo herkenbaar!!! ik ben nu 36 weken zwanger en heb een mannetje van 19 maanden rondhuppelen hier. (en eentje van 25 jaar ) maar idd het huishouden zuuchttttt ook ik kom er niet meer aantoe en ik erger me dood hieraan. ik ben het typje dat alles zelf wilt doen anders is het niet goed maar nu kan ik het echt niet meer. de was doe ik wel..want ik hoef het er alleen maar in te stopppen en in de droger te doen. strijken: dat doet mijn vriend want ik heb er geen energie meer voor badkamer lekker soppen...pffffff dat doe ik als ik onder de douche sta en ik denk van oke nu MOET het echt gebeuren. wc zovaak mogelijk maar zeker niet elke dag boodschappen: sinds 2 weken kan ik dat niet meer alleen..naja met heel erg veel moeite en voor wat kleine spulletjes bijv alleen het avondeten ben ik al ruim een uur weg terwijl de ah 10 min. lopen is. onderweg moet ik regelmatig zitten anders val ik echt om. en ik heb ook het gevoel hoor dat mijn huis smerig is..ik weet dat het niet zo is, hoogstens een rommeltje als de kleine man lekker heeft lopen spelen maar smerig zeker niet. en hoe ik het oplos: denkbeeldige oogkleppen opdoen en maar denken van als je wilt dat het gedaan wordt zoals jij dat wilt dan moet je het zelf doen..en kan ik dat??? NEE. ok dus accepteer het maar suppersnelle schoonmaaktips: badkamer zoals ik al zei doe ik terwijl ik zelfs sta te douchen. kleren wassen doe ik elke dag zodat ik aan het einde van de week geen berg was heb waar ik een dag voor moet uittrekken. verder heb ik er geen voor je want bij mij duurt alles lang.
Heel herkenbaar, Hier een dreumes van 14 maanden, standaard heb ik s morgens al in het eerste uur dat we op zijn gezogen met de stofzuiger.... vooral omdat hier veel binnen gelopen wordt met schoenen ivm bedrijf aan huis. Dan s middags nog een keer, en vaak dwijlen als lisa haar middagdut doet. Tussendoor probeer ik de was wat te doen, maar de rest, kom er echt niet veel aan toe, zit nu ook op de bank met z on pijn in mn rug en liezen. Probeer alles een beetje bij beetje te doen, heb een lijstje gemaakt met wat ik echt nog gedaan wil hebben en probeer elke dag iets te doen, maar merk dat ik echt moet rusten als ik de kans krijg van de kleine, weinig dus. Misschien kun je iemand vragen die eens een ochtend op je kleine past. Morgen komt mijn moeder, dan plan ik om in de ochtend boven de kamers wat te poetsen. Op de woensdag komt mijn oma en dan zorg ik ook dat ik wat dingetjes plan, merk dat het niet te veel kan want begin nu echt kapot te gaan om het zo maar even te zeggen. Dit is de enigste manier om iets gedaan te krijgen voor mij.... kan trouwens ook helemaal niet tegen rommel, of vies, dan wordt ik gewoon gek en kan ik niet rustig op de bank zitten. Wat ik op de badkamer heb gelegt zijn die reinigingsdoekjes, die haal ik snel over de wastafel, spiegel, vensterbank en kastje, ook heb ik ze op de wc en boven op de slaapkamer, zo kan ik snel wat af doen en lijkt het toch allemaal schoon en frisser, en voor mijn idee natuurlijk. Zuigen doe ik toch al zo veel dat het zo vrij schoon blijft wat niet al te veel werk kost. Hoop maar dat de kleine zich snel wil aankondigen met 37 w zou prima zijn........
Hier al sinds de 16e week 'bankrust'. Vreselijk moeilijk aangezien ik bijna het hele huishouden deed... Na even wikken en wegen heb ik wel besloten hulp te vragen; vriendlief werkt al 40 uur en doet er nu de hond en koken bij, schoonma komt iedere week een halve dag poetsen (die betalen we gewoon, al wil ze dat eigenlijk niet) en mijn ma doet onze was. Het voelt verre van ideaal maar ukkie in mijn buik gaat voor het huishouden, heb de rest van mijn leven nog om het zelf te doen, nu zijn er andere prioriteiten! Dus meer tips als; zoek hulp heb ik ook niet...
Hier het zelfde. ik ben nu 38 weken zwanger. En heb ook nog een mannetje van 5 jaar rond rennen. Zoontje is dan wel naar school overdag, maar dan probeer ik vaak nog wat bij teslapen. en dan nog de was. Strijken heb ik ook hulp in, want anders zou het denk ik echt een bende worde hier. Badkamer doe ik als zoontje staat te douchen, hij speelt dan in de douche en ik doe dan de ventsterbank enzo. Voor de rest probeer ik het bijtehouden maar naar mijn gevoel ook niet goed genoeg. waardoor ik vaak slechte zin krijg als ik ergens iets zie wat vies is bv lamp in de keuken, omdat ik weet dat dat gedaan moet worden en ik het niet kan en ik dan iemand anders moet vragen. Moet me er maar bij neerlegen, en jammer voor de kraamzorg, hun hebben dan wat meer omtedoen,
Heel herkenbaar. Als ik me goed voel, neem ik het er gelijk van en doe de kleine klusjes. Gelukkig doet mijn man de wat grotere klussen zoals dweilen. Binnenkort krijgen we 1x in de 2 weken een hulp in huis voor de grotere klussen. Straks met 2 kids wordt nog zwaarder. Kan dan alle hulp gebruiken.
Misschien moeten jullie er wat meer ontspannen mee omgaan? Waarom je enorm irriteren aan een vuiltje op een lamp? Niemand die dat ziet hoor... Als jullie normaal gesproken de hele dag aan het poetsen zijn kan het in die paar maanden niet enorm vervuild zijn Hoe denk je dat vrouwen die fulltime werken dat doen? Gewoon aanpassen aan de situatie!
Ja zeker herkenbaar, ben nu 24 weken zwanger, klein peutertje rondlopen van 2 en ik werk 32 uur. En het huishouden... dat lijkt inderdaad dweilen met de kraan open. Mijn man was vorige week ziek en ik heb voor mn gevoel het hele weekend lopen poetsen en opruimen. En een dag later ziet het er weer hetzelfde uit... Vreselijk. Gelukkig is ie weer beter en kan ie weer meehelpen al is hij altijd iets sneller tevreden dan dat ik ben