Oh hier ook hoor, Ik ben nu thuis vanwege extreme misselijkheid . En je zou dan denken dat ik meer tijd heb voor het huishouden etc. Maar ik kan nauwelijks wat doen . Ik ben heel erg moe en misselijk. Als ik de afwas al kan doen dan ben ik al blij. Mijn man en ik zijn dan ook een paar kilo afgevallen, ik door de misselijkheid en hij omdat hij nu ook nauwelijks avond eten binnenkrijgt, want ik kan ook niet meer koken vanwege de misselijkheid. Ik irriteer me dan ook dood aan hoe vies mijn huis nu is en ik hoop dan dat ik zodra ik me weer beter voel lekker aan het soppen kan gaan. Maar ik denk ook dat het met zwanger zijn te maken heeft want lichaam is nu natuurlijk druk bezig en dan is het soms moeilijk om nog wat in het huishouden te doen.
Oh zo herkenbaar.. hier een dreumes van 1,5. En hij smeert echt alles eronder haha! Ik wil niet te streng zijn maar soms. En dan ook nog een hond en een poes. Nu ben ik bijna zover dat ik het hele huis aan de kant heb. Gister de keukenkastjes gedaan en morgen de opslagkamer door en dan heb ik alles gedaan. En als je werkt is ook zwaar maar als ik dan thuis kwam zat niet alles onder de plakkerige vingers en hondenharen dat is wel een voordeel. Nu kan ik de hele dag wel bezig blijven. Daar ligt weer drinken, een stuk appel de hond loopt met een druipende bek van het drinken door de kamer. Zo wie zo stofzuig ik minimaal 2 keer per dag en loop veel rond met een natte doek. Afstoffen doe ik nu één keer per week soms even met een droge doek een tweede keer. De wc vaak even tussen door maar met bleek 1 keer per week. De badkamer doet mijn man in het weekend en hij stofzuigt dan ook boven (de schat) Wat ik veel vind helpen is echt bijhouden. Als mijn zoon 's middags gaat slapen zorg ik dat alle plakvingers enz weg zijn en 's avonds als mijn man onze zoon in bad doet maak ik weer dat soort dingen schoon. (bijvb rond de kattenbak, voerbakken, toilet, doekje over de tafels, rotzooi opruimen) Dan blijft het redelijk gelukkig. Boodschappen doe ik eht niet meer lopend of op de fiets.. dus om acht uur 's ochtends snel met de auto of 's avonds en anders wil manlief ook nog wel even naar de supermarkt wandelen met de hond. Dat scheelt een hoop. Vaatwasser doe ik of mijn man dat wisselt. Als ik erg moe ben doet hij het. Dan spoel ik wat dingetjes af en ruim vast wat op. Als mijn zoon op bed ligt wil ik ook graag even liggen en dat doe ik ook echt anders ben ik zooo moe! Maar ramen bijvoorbeeld doe ik in het weekend en ach eigenlijk is het zo klaar. Wat vooral irritant is is dat je juist met de naderende komst van een kleintje alles spik en span wil hebben maar je lichamelijk een stuk minder bent en het allemaal moeilijker gaat. Lang verhaal kort.. heel herkenbaar!
Heel herkenbaar!!!! Hier dan geen dreumes, maar heb ook echt een schuldgevoel. Nu ik dit berichtje zit te typen spookt het door me hoofd wat ik allemaal eigenlijk in het huishouden zou moeten doen. Stofzuigen, dweilen, badkamer, toilet en owwwwww die ramen...pff Vanwege veel bandenpijn kan ik niet veel meer bukken en tillen. Dat is echt zo frustrerend, want ik wil het allemaal wel. Gelukkig neemt mijn vriend nu veel opzich, maar dat wil ik helemaal niet.! Volgens mij moet ik me er gewoon bij neerleggen, ook al is dat heel moeilijk!
Hier ook wel herkenbaar hoor! Ik ben nu meer thuis en ik irriteer me mateloos aan de "zooi". Heb hier dan geen andere kinderen rondlopen, maar wel 2 honden. Ik blijf stofzuigen, wassen enz. , heb ik alles in orde, komt manlief thuis met zijn kleding en schoenen vol zand enz. Ik vraag hem niet zoveel om te doen, omdat hij zo ontzettend moe is na het werken (zwaar lichamelijk werk). Maar misschien moet ik dat wel meer gaan doen, omdat ik het vaak niet trek van de pijn in bekken en de moeheid. De natte reinigingsdoekjes vind ik ook ideaal, bij mij ligt er haast overal wel een pak. Je kunt dan ff snel wat schoonmaken en bij mij is het vooral fijn omdat er in mijn schoonmaakdoekjes vaak haren blijven zitten van de honden die ik dan weer uitsmeer over andere plekken die ik probeer schoon te maken. Verder misschien toch een keer iemand vragen die komt helpen (vind ik ook moeilijk hoor!)
heeeeel herkenbaar! dreumes van 20 maanden, hond die per dag een groot puppie aan haar verliest, 30 uur werken, manlief als bouwvakker die met zn baggerschoenen naar binnen loopt en 20 weken zwanger...... ik doe het meeste s'avonds, behalve de was. op zondag neem ik de bovenverdieping onder handen. zo blijft t vrij aardig