Ik wilde gewoon even kwijt wat een heerlijk en geweldig mannetje Nilo is . Ik ben dol op alle drie m'n kinderen en ga voor alle 3 net zo hard door het vuur, maar de baby tijd van de andere 2 was toch een stuk moeilijker dan bij deze 3e. De 1e twee bevallingen in het ziekenhuis. De oudste spuugde elke voeding er weer met een noodgang uit en omdat het m'n 1e kind was was ik zelf ook een stuk bezorgder en onzekerder en trok ik me alle opmerkingen en kritieken van derden persoonlijk aan. M'n 2e kind, een dochtertje, is een couveusekindje en vanaf de zwangerschap en nu nog steeds een zorgenkindje, nog steeds ziekenhuis in ziekenhuis uit. Maar nu bij Nilo gaat er een wereld voor me open en zorgt hij voor één grote roze wolk . Thuis bevallen en vanaf de 1e dag is hij een en al tevredenheid, vrolijkheid, gebrabbel, lachen, groeit goed, eet goed, noem maar op. En geen enkel kwaaltje. Met hem is het iedere dag feest en enkel en alleen genieten. Hoe verliefd kan een moeder op haar eigen kind zijn!!
Nou ik moet toch zeggen dat een hoop me tegen gevallen is, door verkeerde verwachtingen en een berg schuldgevoelens maar als ik puur naar mijn dochtertje kijk ben ik gezegend. Het is zo'n lief gemakkelijk kind. Ook een klein driftbakje maar daar kan ik alleen maar om lachen want ik heb dat zelf ook. En brengt zo'n hoop extra vreugde met zich mee. Wees maar lekker verliefd hoor
Dat heb ik ook wel hoor, schuldgevoelens, alleen misschien op een andere manier ... Bijv. omdat het voor buitenstaanders het misschien overkomt alsof ik meer van Nilo hou als als van m'n andere 2 kinderen terwijl dat in de verste verte niet het geval is. Deze keer is het alleen zo'n totaal verschil met de andere 2 keer, enkel genieten en geen zorgen. En buiten dat, ik ben zelf ook een stuk zekerder en onbezorgder geworden. Bij Nilo trek ik me ook niks meer aan van wat anderen zeggen. Het is mijn kind, en ik verzorg hem zoals ik denk dat hij er de meeste baat bij heeft, en als iemand anders dat niet zint draait diegene zich maar om om het niet te zien O
Zalig toch joh, geniet er lekker van! Zelf heb ik de eerste drie maanden (door verborgen reflux) niet als een roze wolk ervaren, maar na die drie maanden toen alle problemen wat verholpen waren ben ik gaan genieten en dat doe ik nog steeds iedere dag. We hebben zo'n lief, leuk, makkelijk, mooi, schattig kind! We zijn dolgelukkig met haar. Ze brengt het beste in me naar boven.
Hier ook zo'n supergemakkelijk kindje en dus volop genieten. Ik moest in het begin erg wennen aan het mama zijn maar de zorg voor mijn mannetje was vanaf het begin makkelijk. Okay, de borstvoeding was wel even zoeken maar ook dat is goed gekomen. En maar lachen, lachen en lachen! HEEEERLIJK!
Ja hoor, hier ook een grote roze wolk. Eerste 2 weken helemaal niet. Ik werd erg overdonderd door het nieuwe leven. De knop moest nog even om. Maar daarna ging het bergopwaarts. Ik heb een erg makkelijk kindje dat vanaf het begin goed at, sliep, nooit krampjes gehad etc. En het wordt steeds leuker nu hij iets ouder begint te worden. Dus hier ook een zeer blije maama
Hier ook hoor! Mijn eerste een zorgenkindje en deze meid is echt een verademing daarbij vergeleken. Ben blij dat het ook een roze wolk kan zijn. Ik hou van mijn beide kinderen evenveel, maar dat ze zo lief en makkelijk is maakt het allemaal toch een stuk makkelijker!
Hier ook een dikke roze onbezorgde wolk! Mijn meisje is zo makkelijk en lief. Ik smelt elke keer weer als ze me ziet, en dan lekker gaat lachen. Wat een heerlijk wijffie is het toch. Verder eet, slaapt en ontwikkeld ze zich goed.
Ja had ik ook, die eerste 2 weken. Borstvoeding lukte niet, kind sliep niet zo gemakkelijk. Toen overgegaan op flesvoeding en ingebakerd en kreeg er een heel ander meisje voor terug! Toen zijn we lekker aan elkaar gaan wennen en voelde ik me zelf ook een stuk beter na een heftige bevalling.